Κοίτα ποιοι μας κάνουν μαθήματα "δημοκρατικότητας"!!!

 Του Γ. Γ

Χτες είδαμε τον πρώην ισχυρό άντρα του ΔΟΛ Παντελή Καψή, στην εκπομπή του Πρετεντέρη, να ρίχνει τόνους λάσπης στους κατοίκους της Χαλκιδικής που προχώρησαν στην πρόσφατη γνωστή ενέργεια τους.  (Δεν σχολιάζουμε καθόλου το γεγονός γιατί αρκεί να ρίξει κάποιος μια ματιά σ’ αυτή μας την ανάρτηση για να βγάλει τα ανάλογα συμπεράσματα για το ποιόν αυτού του καλαμαρά).

Μπορεί, λοιπόν να έφυγε ο Π. Καψής από τον ΔΟΛ, αλλά «Το "αμαρτωλό" συγκρότημα Λαμπράκη», νυν Ψυχάρη, -που και απ’ αυτό το ταμείο σιτίζεται ο Πρετεντέρης- δεν χάνει την ευκαιρία να μας παρουσιάζει μια εικονική πραγματικότητα, εγκεφαλικά κατασκευάσματα των δημοσιοκάφρων του, συκοφαντίες και προβοκάτσιες εναντίον όποιων θεωρεί αντιπάλους.

Ετσι και σήμερα στην ιστοσελίδα του «Βήματος» διαβάζουμε ένα «περίεργο» -περίεργο από την άποψη ότι λέει ελάχιστα και αφήνει να εννοηθούν πολύ περισσότερα-, όσον αφορά τα γεγονότα στις Σκουριές Χαλκιδικής.

Το παραθέτουμε και με κόκκινα γράμματα είναι ο δικός μας σχολιασμός

«Η καταδρομική επιχείρηση στις Σκουριές της Χαλκιδικής εναντίον των εγκαταστάσεων της καναδικών συμφερόντων εταιρίας "Ελληνικός Χρυσός"  δεν ήταν απλή ούτε στην οργάνωση, ούτε στην εκτέλεσή της. (Σιγά, στοιχειώδη οργάνωση θέλει, συνωμοτικότητα και να ποντάρεις στον αιφνιδιασμό. Το είδαμε αυτό πριν καιρό στην Κερατέα. Δείτε το βίντεο)

Οι δράστες φορούσαν στρατιωτικά παντελόνια, έφεραν σακίδια στους ώμους, αρκετοί κρατούσαν όπλα στα χέρια, το όλο εγχείρημα είχε χαρακτηριστικά αντάρτικης επιχείρησης στρατιωτικού τύπου. (Ακτιβίστικη ενέργεια πήγαν να κάνουνε και δεν είναι καλεσμένοι σε εκδήλωση του Μεγάρου Μουσικής για να έχουν την ανάλογη ενδυματολογική παρουσία).

Δεν ξέρουμε αν από το αντάρτικο πόλης περάσαμε στο αντάρτικο της υπαίθρου, αλλά είναι φανερό ότι κάποιοι έχουν ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής.  (Οντως κάποιοι «έχουν ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής». Είναι αυτοί που ξυλοκοπούν τους κατοίκους της περιοχής, ανοίγουν κεφάλια, πνίγουν με τα χημικά ηλικιωμένους και παιδιά που αντιστέκονται στο περιβαλλοντολογικό έγκλημα και στο ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου της περιοχής τους).

Τέτοια γεγονότα είναι ανεπίτρεπτα για μια Δημοκρατία και προπαρασκευαστικά συγκρούσεων άλλων εποχών. (Αρχίζει να φοβάται το πολιτικοδημοσιογραφικό κατεστημένο για τις μέρες που έρχονται;)

Ήδη στην περιοχή επικρατεί φόβος και τρόμος. (Σε ποιους άραγε; Μήπως στους αιματορουφήτρες καπιταλιστές και τα τσιράκια τους που θέλουν να μετατρέψουν σε κρανίου τόπο την περιοχή για να γεμίσουν τα ήδη παραφουσκωμένα θησαυροφυλάκια τους;)

Οι περίπου χίλιοι εργαζόμενοι στην μονάδα του χρυσού είναι ανάστατοι και ο υπουργός Δημόσιας Τάξης χρειάσθηκε να μεταβεί ο ίδιος στη Χαλκιδική προκειμένου να κατευνάσει τους Καναδούς επενδυτές. (Μια αποικιοκρατική σύμβαση την ονομάζει επένδυση, τους εργάτες που δουλεύουν σ’ αυτή την επιχείρηση τους τσουβαλιάζει με τα αφεντικά τους, αποφεύγει να μιλήσει για την συμμετοχή σ’ αυτή την λεηλασία του Μπόμπολα)

Γενικά η κατάσταση είναι τεταμένη και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι όσοι συνέλαβαν τη συγκεκριμένη στρατιωτικού τύπου καταδρομική επιχείρηση άλλα φαντασιώνονται. Τα οποία ξεπερνούν κατά πολύ αυτό καθεαυτό το τοπικό θέμα της εξόρυξης του χρυσού. (Τι εννοεί ο καλαμαράς; Ποιες είναι οι «φαντασίες» όσων προχώρησαν στην καταδρομική επιχείρηση;). Η υφέρπουσα εδώ και χρόνια σύγκρουση της Χαλκιδικής για τον χρυσό προσέφερε απλώς την ευκαιρία να εκδηλωθούν προθέσεις επιθετικές και ξένες προς τον ειρηνικό βίο των Ελλήνων. (Ο «ειρηνικός βίος των Ελλήνων» είναι όλα τα λεφτά. Με τις αυτοκτονίες να πλησιάζουν τις 4.000 τα τελευταία χρόνια, με το 1.500.000 ανέργους, με τα παιδάκια να λιποθυμούν απ’ την πείνα στα σχολεία και πολίτες να αναζητούν την τροφή τους σε κάδους απορριμμάτων από … ειρήνη .. άλλο τίποτα).

Πράγμα που σημαίνει ότι η Δημοκρατία και οι πολιτικές δυνάμεις που την εκπροσωπούν και την πιστεύουν πραγματικά οφείλουν καταδίκη έμπρακτη και όχι μόνο λεκτική. (Τι μυστήρια απαίτηση είναι πάλι αυτή; Τι σημαίνει «καταδίκη έμπρακτη και όχι μόνο λεκτική»;)

Ο ειρηνικός βίος είναι κατάκτηση του ελληνικού λαού, δεν μπορεί να τίθεται εν αμφιβόλω από λίγους τρελαμένους που φαντασιώνονται την ρεβάνς. (Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής είναι «τρελαμένοι», ενώ το να συνεργάζεσαι με κατακτητές της Ελλάδας, να στρέφεσαι με κάθε τρόπο ενάντια στον λαό, όπως ο ΔΟΛ είναι «λογικό»).