23 Μαΐου: Απεργία στον κλάδο του βιβλίου
Μπορούμε χωρίς αφεντικά!
Η παραγωγή στα χέρια των εργαζομένων
Αντίσταση – Αλληλεγγύη – Αυτοδιαχείριση
Η χαρά είναι δικαίωμα, ενώ η δουλειά είναι κρίμα.
Γιάννης Σκαρίμπας
Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων συμμετέχουν στην απεργία της 23ης Μαΐου, που οργανώνει ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής, για την υπογραφή Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, για αξιοπρεπείς μισθούς και μειωμένες ώρες εργασίας.
Οι άνθρωποι που απαρτίζουμε τις Εκδόσεις των Συναδέλφων ΔΕΝ είμαστε εκδότες, ΔΕΝ είμαστε βιβλιοπώλες, ΔΕΝ είμαστε αφεντικά, ΔΕΝ είμαστε ούτε καν αφεντικά του εαυτού μας, είμαστε ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ στον κλάδο του βιβλίου (οι περισσότεροι απολυμένοι και άνεργοι του κλάδου) που επιχειρούμε να πάρουμε την εργασία μας στα χέρια μας· σχεδιάζουμε, παράγουμε και διακινούμε βιβλία χωρίς αφεντικό, χωρίς διευθυντές, χωρίς προϊσταμένους.
Δεν θέλουμε να είμαστε ούτε αφεντικά ούτε δούλοι· ούτε διευθυντές ούτε διευθυνόμενοι. Αποφασίζουμε συλλογικά για το τι παράγουμε, πώς το παράγουμε, πώς το διακινούμε. Συμμετέχοντας τόσο στις συνελεύσεις μας όσο και στην καθημερινότητα της κολεκτίβας, προσπαθούμε να λειτουργούμε αντιιεραρχικά, συνεργατικά με ισότητα, αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη.
Θεωρούμε τον εαυτό μας αναπόσπαστο κομμάτι των κινημάτων κοινωνικής αντίστασης,
προσπαθούμε με τις εκδόσεις μας να συμβάλλουμε στη διάδοση των ανατρεπτικών και ριζοσπαστικών ιδεών και, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, να ενισχύουμε οικονομικά (με τη διάθεση μέρους των εσόδων μας) συλλογικότητες του κινήματος.
Το «κουστουμάκι» στένεψε και δεν μας χωράει…
Σήμερα οι μύθοι έχουν καταρρεύσει. Τα αφεντικά και οι πολιτικοί εκφραστές τους μας οδήγησαν στα όρια της εξαθλίωσης. Πάνω από 1.000.000 άνεργοι, συνταξιούχοι στο κατώφλι της πείνας, απληρωσιά, ωράρια-λάστιχο, διαλυμένα σχολεία και νοσοκομεία. Την ίδια στιγμή που οι επιχειρήσεις τους «πτωχεύουν», οι ιδιοκτήτες τους παραμένουν πλούσιοι! Την ίδια στιγμή που ζητάνε «να βάλουμε πλάτη», αυτοί εξακολουθούν να ζουν πλουσιοπάροχα.
Αυτό το μοντέλο έχει τελειώσει. Είναι φανερό πια ότι δεν «είμαστε όλοι μια οικογένεια». Το μόνο που ενδιαφέρει τα αφεντικά είναι το κέρδος· με κάθε τρόπο, με κάθε κόστος! Οι εργαζόμενοι μπορούν και μόνοι τους! Φτιάχνοντας τις δικές τους δομές, μπορούν να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους, να διαχειριστούν μόνοι τους την εργασία τους, αλλά και ό,τι τους αφορά γενικότερα.
Εργατικές κολεκτίβες, κοινωνικά κέντρα, κοινωνικά ιατρεία, μέσα αντιπληροφόρησης, συνελεύσεις γειτονιάς, δομές αλληλεγγύης, συλλογικά-αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα κάθε τύπου, είναι η δική μας απάντηση σε ένα σύστημα που μας θέλει υποταγμένους και μόνους.
Η πρότασή μας (αυτή της αυτοδιαχείρισης της παραγωγής από τους ίδιους τους εργαζόμενους) δεν είναι η μόνη, δεν αποτελεί πανάκεια. Είναι μία από τις πολλές μορφές που μπορεί –και επιβάλλεται– να παίρνει το απελευθερωτικό κίνημα, είναι ένας από τους πολλούς –και συγκλίνοντες– δρόμους που οδηγούν σε μια κοινωνία ελευθερίας και ισότητας. Γι’ αυτό και θεωρούμε ότι η θέση μας είναι μαζί με τους συναδέλφους βιβλιοϋπάλληλους που αγωνίζονται για καλύτερους μισθούς, για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, για ανθρώπινο ωράριο.
Κάθε κατάκτηση του εργατικού κινήματος είναι και δική μας κατάκτηση· κάθε βήμα που κάνουν οι κολεκτίβες εργασίας είναι εργαλείο στα χέρια του κινήματος.
Ξεκινάμε από σήμερα αυτό που ονειρευόμαστε να γίνει αύριο!
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥΣ!
Για μια αξιοπρεπή διαβίωση και τη χαρά της δημιουργικής εργασίας, σήμερα·
Για τη γενικευμένη αυτοδιεύθυνση, αύριο!
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΛΟΥΤΟ. Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
 |
Δημοσίευση σχολίου