Πατριώτες συνδικαλιστές στα όπλα!

Γράφει ο β. ariaditis

Στις 15Μαΐου   λήγει η μετενέργεια   της Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, καθώς και των Κλαδικών Συμβάσεων, ύστερα από τις αντεργατικές ρυθμίσεις που πέρασαν οι μνημονικές  κυβερνήσεις του κεφαλαίου.

Οι τροπολογίες αυτές πέραν του ο,τι αφαιρούν από τους εργαζόμενους το δικαίωμα για την διεκδίκησης καλύτερης πώλησης της εργατικής τους δύναμης – ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις το ονόμαζε η νομική ορολογία – μέσα στα πλαίσια της εργοδοτικής κυριαρχίας κάνουν τώρα πια και περιττό το λόγο ύπαρξης των κοινωνικών συνεταίρων – εργατοπατέρων της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.

Ο καπιταλισμός μέσα στην κρίση του  και ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός στη διαχείριση του, αναλαμβάνουν να τελειώνουν μια και καλή με τις εργατικές κατακτήσεις και τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων, θέτοντας στο περιθώριο  ακόμη  και τους μέχρι χθες άξιους υπηρέτες τους, οι οποίοι εμποτισμένοι μέχρι το μεδούλι  από τα προνόμια της συνδιαχείρησης, αρνούνται να κατανοήσουν την νέα μετάβαση του εργασιακού καθεστώτος που  φρόντισαν να συμβάλουν τα μέγιστα σ΄ αυτό.

Έτσι λοιπόν στο παραπέντε και λίγες μέρες πριν την οριστική κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων ο Θίασος των «συνεπών»  κοινωνικών εταίρων η ΓΣΕΒΕΕ (επαγγελματοβιοτέχνες), η ΕΣΕΕ (έμποροι) και ο ΣΕΤΕ (τουριστικές επιχειρήσεις) μαζί με τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και απουσία του ηγέτη  της ταξικής κυριαρχίας ΣΕΒ, προσήλθαν σε μία ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ- κατά τον γενικό γραμματέα της ΓΣΕΕ και κομματικό συνδικαλιστή της ΔΑΚΕ- Ν. Κιουτσούκη σύναξη για μια νέα εθνική – ταξική ομοφωνία.

Να τι δήλωσε λοιπόν ο εργατοπατέρας  της κυβερνητικής ΔΑΚΕ και πως αντιλαμβάνεται ο παχυλόμισθος αυτός τύπος την ταξική πάλη :

«Οι απόντες από τη σημερινή συνάντηση των κοινωνικών εταίρων, είναιοι μόνιμοι απόντες ενίσχυσης και στήριξης των φτωχών εργαζομένων της κοινωνίας, που χειμάζονται και δοκιμάζονται, και οι μόνοι που μπερδεύουν τους όρους ΠΑΤΡΙΔΑ και παρτίδα…
Αμύνονται περί πάρτης και όχι περί ΠΑΤΡΙΣ…
Την απάντηση θα την δώσουν οι εργαζόμενοι σύντομα…
Ο διάλογος θα συνεχιστεί…»

Ξεδιάντροπα και απροκάλυπτα το ανδρείκελο του εργοδοτικού συνδικαλισμού αποκαλύπτεται για το πώς εννοεί την ταξική πάλη, Όχι ως μια αδυσώπητη σύγκρουση εργατών – αφεντικών για την απόσπαση μερίδας από τον παραγόμενο με ιδρώτα και αίμα κοινωνικό πλούτο, αλλά ως μια συνεπή – πατριωτική έκκληση  προς τους ταξικούς δήμιους για λίγη δόση φιλανθρωπίας  για χάρη της κοινής αταξικής μας  πατρίδας.

Θα συμφωνήσουμε με τον γραφειοκράτη συνδικαλιστή του Σαμαρά στο ότι πρέπει :

Την απάντηση να την δώσουν οι εργαζόμενοι σύντομα…

Σε μία εφ ΄όλης της γραμμής ταξική σύγκρουσης  συμπεριλαμβάνοντας βεβαίως την πάρτι του και τους όμοιούς του πουλημένους γραφειοκράτες.

Από την ιστοσελίδα μας