«Η Κίνηση Yπεράσπισης των δικαιωμάτων Προσφύγων & Μεταναστών/-στριών» δημιουργήθηκε τον Οκτώβρη του 2007 στην Πάτρα, με αφορμή
τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων στην περιοχή και τις προσπάθειες
εκδίωξης τους με κατασταλτικές μεθόδους. Είναι μία Συλλογικότητα που λειτουργεί
με ανοιχτές διαδικασίες και συνελεύσεις με Ισότιμη Συμμετοχή όλων των μελών.
Διεκδικεί τη δημιουργία Ανοιχτών Ξενώνων Φιλοξενίας Προσφύγων μέσα στον κοινωνικό ιστό της πόλης, την Άμεση χορήγηση Ασύλου, τη Νομιμοποίηση όλων των Μεταναστών - Μεταναστριών,
την Κατοχύρωση των Δικαιωμάτων
τους και φυσικά το Σταμάτημα της
ρατσιστικής - κατασταλτικής πολιτικής σε βάρος των Αδελφών μας.
Μια συλλογικότητα από εκείνες που μάχονται χωρίς πολλές
τυμπανοκρουσίες, αλλά προσφέρουν ουσιαστικό έργο. Έτσι, έχουν πραγματοποιηθεί
ως τώρα, πολλές εκδηλώσεις συμπαράστασης, κινητοποιήσεις, προβολές ταινιών,
ομιλίες, συλλογή ρούχων και μοίρασμα τροφίμων σε φτωχούς συνανθρώπους μας.
Η κίνηση αυτή βρίσκεται σε μια περιοχή, που η ρατσιστική βία
μιας ισχνής αλλά οργανωμένης μειοψηφίας ανόητων κι επικίνδυνων, είναι
καθημερινό δυστυχώς φαινόμενο.
Από το χώρο αυτό στην Ανοιχτή Συνέλευση που πραγματοποίησαν
στις 8/5/2013 ακούστηκε μεταξύ άλλων και μια ακόμα καταγγελία ρατσιστικής συμπεριφοράς:
Ένας εργαζόμενος κυκλοφορούσε με το ποδήλατο του, όταν
τελείως ξαφνικά κι αδικαιολόγητα, τον σταμάτησε ένα από τα γνωστά ασπόνδυλα.
Διέταξε τον έκπληκτο μετανάστη να κατέβει και να του δώσει το ποδήλατό!!! Μετά
την αρχική έκπληξη ο μετανάστης, φυσικά, αρνήθηκε ευγενικά. Θα μπορούσε άλλωστε, να
ήταν κάποιος που έχριζε ψυχιατρικής φροντίδας αφού σταματούσε έτσι, στα καλά
καθούμενα, τον κόσμο από το να πάει στη δουλειά του...
Όμως το ασπόνδυλο δεν
σταμάτησε εκεί. Του ζήτησε επιτακτικά τα χαρτιά του! Δηλαδή έκανε το μπάτσο
χωρίς να είναι. Ψύχραιμα πάλι, ο εργαζόμενος αρνήθηκε λέγοντας του, ότι τα
χαρτιά του, τα δίνει μόνο στις αρμόδιες κρατικές αρχές. Στη συνέχεια ο
ρατσιστής ξεσπά σε ένα ακατάσχετο ποταμό απειλών...
Με τα πολλά, το αφεντικό του μετανάστη πηγαίνει να δει τι
συμβαίνει. Έκπληκτος ακούει το «χρυσό αυγό», να απαιτεί να απολύσει τον
εργαζόμενο και να τον αντικαταστήσει με Έλληνα, που θα του έστελνε η «οργάνωση»!
«Δεν θα μου πεις εσύ, τι να κάνω στη δουλειά μου...» ήταν η
απάντηση. Μετά τη λήξη του ρατσιστικού
περιστατικού, το αφεντικό πρότεινε στον εργαζόμενο να λείψει δυο τρεις μέρες
από τη δουλειά του, ώστε να αποφύγει τυχόν δυσάρεστες «συναντήσεις» με
φασιστοειδή, πράγμα που έγινε...
Αυτό το κακό έχει παραγίνει. Στην ίδια πόλη, πριν
μερικές μέρες θρασύδειλοι επιτέθηκαν σε συνάνθρωπό μας από το Αφγανιστάν κοντά
στην πλατεία βουδ και τον χτύπησαν στο κεφάλι. Τα χτυπήματα, οι απειλές, οι
ύβρεις και οι ληστείες είναι ποινικά αδικήματα. Οι φόνοι επίσης. Αυτά τώρα δεν
ανησυχούν τους ξενόφοβους, που κόπτονταν για την αύξηση των εγκλημάτων, συνδέοντας πράγματα εντελώς άσχετα μεταξύ τους: Τα αδικήματα με τον τόπο καταγωγής; Δηλαδή τώρα μετά τον «Ξένιο Αηδία» μειώθηκε η εγκληματικότητα;
Αντίθετα αυξήθηκε. Απλά τώρα τα ΜΜΕ τα κρύβουν. Δεν λένε, ότι οργανωμένες
αγέλες λυσσασμένων, πέφτουν καθημερινά πάνω σε εντελώς αθώους κι ανυποψίαστους.
Ο φασισμός έχει σκοπό την απώλεια της Ελευθερίας. «Δεν θα μου πεις
εσύ...», κι όμως! Αυτό ακριβώς κάνουν. Σου λένε, σε διατάζουν, να κάνεις, ότι
γουστάρουν αυτοί. Σήμερα σου λένε «απόλυσε τον ξένο, διώξτε τον», αύριο θα σου
πουν να σταθείς προσοχή όταν περνούν, (ξέχασα... το έχουν πει ήδη), μετά θα σου
πουν, πώς να ντυθείς, τι να φας, ώστε στο τέλος να σε κάνουν ένα αυτόματο, ένα μηχάνημα
που θα υπακούει και θα ζητάει πρώτα άδεια, για να κάνει οτιδήποτε.
Με ποιο δικαίωμα διατάζουν; Με το ίδιο θράσος, που απειλούν,
χτυπούν, η σκοτώνουν. Με την ψευδαίσθηση που έχει το αλαζονικό τους τίποτα, ότι
είναι κάτι.
Η στάση της αστυνομίας είναι επίσης προκλητική. Σε μια γυναίκα – χήρα για παράδειγμα, που χρώσταγε ο μακαρίτης ο άντρας της, της πέρασαν χειροπέδες. Κατόπιν εντολής φυσικά. Αυτή, έτρεξαν να τη βρουν. Για το σαδιστικό κτήνος όμως, το δολοφόνο της νέας κοπέλας, δεν φαίνεται να μπήκαν σε τόσο μεγάλο κόπο. Παραδόθηκε μόνος του. Φυσικά άλλη αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ και την ΕΛ.ΑΣ...
Η στάση της αστυνομίας είναι επίσης προκλητική. Σε μια γυναίκα – χήρα για παράδειγμα, που χρώσταγε ο μακαρίτης ο άντρας της, της πέρασαν χειροπέδες. Κατόπιν εντολής φυσικά. Αυτή, έτρεξαν να τη βρουν. Για το σαδιστικό κτήνος όμως, το δολοφόνο της νέας κοπέλας, δεν φαίνεται να μπήκαν σε τόσο μεγάλο κόπο. Παραδόθηκε μόνος του. Φυσικά άλλη αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ και την ΕΛ.ΑΣ...
Όταν απειλούν να διωχθεί ένας άνθρωπος (και δυστυχώς δεν
είναι μια και δυο οι περιπτώσεις αυτές), απειλούν όλους εμάς. Σήμερα τους
φταίει το χρώμα. Αύριο οι πολιτικές πεποιθήσεις και μεθαύριο κάτι άλλο. Όταν εμποδίζουν κάποιο να κυκλοφορεί, μας
δένουν και μας φυλακίζουν όλους μας. Όταν χτυπάνε έναν άλλο άνθρωπο σήμερα, αύριο θα χτυπάνε εμάς. Κι αν δεν βοηθήσουμε εμείς
αυτόν που υποφέρει σήμερα, από ποιόν θα ζητήσουμε βοήθεια, όταν έρθει η σειρά μας;
Είχαμε πει που το πάνε με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ακούω
ότι ετοιμάζουν στρατόπεδα για όσους αδυνατούν να πληρώσουν. Μην έχετε
αμφιβολία, ποιος θα πάει μέσα, όχι επειδή έκανε έγκλημα, αλλά επειδή δεν έχει. Ο
πλούσιος φεύγει, ότι ώρα θέλει. Όπου χρήμα και πατρίς...
Δεν σταματούν από μόνοι τους. Η Αλληλεγγύη, η Ενότητα και η
Συντονισμένη Αποφασιστική Δράση κατά του ναζισμού είναι Επιτακτική Ανάγκη.
Ευτυχώς πολλοί συνάνθρωποι μας δείχνουν
αυταπάρνηση και τον καλύτερο τους εαυτό στην ζοφερή αυτή εποχή.
Καμιά Πράξη προς όφελος του Πλησίον, δηλαδή του κάθε
Ανθρώπου, δεν είναι μικρή ή ασήμαντη. Είναι εκτός από Ουσιαστική και βαθιά
Συμβολική σε ένα Αγώνα κατά της παρανοϊκής βίαιης φασιστικής νοοτροπίας. Θέλω
να ευχαριστήσω όλους όσους προσφέρουν, ανάλογα με αυτό που μπορούν.
Δημοσίευση σχολίου