ΕΡΤ:Μια ηχηρή ρωγμή στο καπιταλιστικό σύστημα.

Στις 11-12 Ιουνίου 2013 εκδηλώθηκε ένας κοινωνικός σεισμός ο οποίος ταρακούνησε χιλιάδες καναπέδες πανελλαδικά και ανάγκασε τους ιδιοκτήτες τους να συγκεντρωθούν στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ και στους κατα τόπους σταθμούς για να αντισταθούν όχι απλά στο κλείσιμο της ΕΡΤ,αλλά σε κάθε είδους πράξης νομοθετικού περιεχομένου και προσωρινής διαταγής που απειλούν ανοιχτά πια τα δημοκρατικά τους δικαιώματα.

Ο άκρως επιθετικός ευρωκαπιταλιστικός σχεδιασμός με κύριο εκφραστή τον Σαμαρά έστειλε το μήνυμα μέσω της ΕΡΤ ότι ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός περνά σε ανώτερο επίπεδο αφού ξεμπερδέψει και με τα εναπομείναντα κοινωνικά κεκτημένα-αγαθά.

Το συνολικό εγχείρημα της ΕΡΤ ανεξαρτήτως της τελικής έκβασης του θα συνμετρηθεί στα θετικά του εργατικού κινήματος για πολλούς και διάφορους λόγους.Ο κυριότερος κατά την άποψή μου είναι ότι ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας κατάφερε παρά τις αντιξοότητες να συγχρονίσει έστω και κάπως ετεροχρονισμένα τα αιτήματα και τις λειτουργίες του με τα αντίστοιχα των κινημάτων κάτι που θα αποτελέσει παγκόσμιο ιστορικό προηγούμενο.

Οι αντιξοότητες- διαχωρισμοί (ακριβοπληρωμένοι δημοσιογράφοι, ΕΡΤ στην υπηρεσία της εκάστοτε κυβέρνησης κτλ.) οι οποίοι προβληματίζουν και χρήζουν αντιμετώπισης άσχετα αν αποτελούν παράγωγα των εκάστοτε κυβερνητικών πολιτικών έγιναν ξεκάθαροι στις 18-19 Ιουνίου με την απόφαση-χρησμός του ΣτΕ για την “επαναλειτουργία” της ΕΡΤ. 
Η απόφαση του ΣτΕ πλημμύρισε με αισθήματα ανακούφισης τους μεγαλοδημοσιογράφους, έβαλε σε έντονες σκέψεις τους τεχνικούς και μικροδημοσιογράφους, μπλοκάρησε την ορμή συμπαράστασης των αλληλέγγυων συλλογικοτήτων και του απλού κόσμου που πήγε να συμπαρασταθεί στον όμοιό του αγωνιζόμενο και όχι σε κανένα μεγαλοδημοσιογράφο λαμόγιο. 

Η γνώμη μου είναι ότι το κενό ανάμεσα στους πληβείους της ΕΡΤ και τους πληβείους αλληλέγγυους καλύφθηκε τις επόμενες μέρες σε αρκετό βαθμό από την θετική στάση που κράτησε η ΕΡΤ απέναντι στα κινήματα.Το όλο σκηνικό αποτυπώθηκε σαν μια άτυπη ιντερνετική δημοσκόπηση βάσης με αποτέλεσμα 50-50 χωρίς αυτή όμως να αντικατοπτρίζει τα επιμέρους ποιοτικά χαρακτηριστικά του εγχειρήματος.

Δυστυχώς δεν υπήρξε η αντίστοιχη σύγκλιση, τουλάχιστον μέχρι τώρα, ανάμεσα στις συλλογικότητες και την ριζοσπαστική αριστερά πέρα από κάποιες εξαιρέσεις και παρά την ριζοσπαστική ρητορική και τακτική η οποία αναπτύχθηκε από ετερόκλητες πλευρές.

Τα αιτήματα της αυτοδιαχείρησης και αυτοργάνωσης των εργατικών δομών με τον απαραίτητο εργατικό έλεγχο από τα κάτω μπήκαν έντονα σε συζητήσεις με κορυφαία την ανοιχτή συνέλευση στην ΕΡΤ στις 22/6 όπου εργαζόμενοι της ΕΡΤ και ο Φιλιππάκης (πρώην ΑΛΤΕΡ, που όντως άνοιξε το δρόμο) βάζουν τις κατευθυντήριες γραμμές για την συλλογική κοινωνική επανεκκίνηση από τα κάτω,αυτό που λέμε σοσιαλισμός,που δεν μπορεί να γίνει πια παρά με επιθετικές κινηματικές δράσεις κατάληψης και αυτενέργειας εργασιακών χώρων όπως κλειστά εργοστάσια, νοσοκομεία, σχολεία που τεχνιέντως κλείνουν για να στερήσουν από την εργατική τάξη το βασικό όπλο αντίστασής της.

Στην ίδια κουβέντα γίνεται έμμεση αναφορά (Αυγερόπουλος) στο ζήτημα των διεθνών αντικαπιταλιστικών συνεργασιών, ένα ζήτημα όπου και η ριζοσπαστική αριστερά έχει μείνει μετεξεταστέα.

Είναι σαφές στους περισσότερους ότι η ΕΡΤ είναι μόνο η αρχή στον επιθετικό ολοκληρωτικό πολιτικοοικονομικό σχεδιασμό που σχεδιάζει το διεθνές κεφάλαιο και υλοποιεί και συμπληρώνει το εγχώριο με φυσικό αυτουργό τις κυβερνήσεις μαριονέτες.Το τέλος θα είναι μια κοινωνία με μηδενική εργατική αντίσταση,αλλά ΜΟΝΟ ΑΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ.