«Η θεσμοθέτηση των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών, τις οποίες έχουμε αναφέρει και στις προγραμματικές δηλώσεις, αποτελεί ένα συμπληρωματικό μέτρο στις τρέχουσες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση. Μιλάμε για Ζώνες με ειδικά φορολογικά και διοικητικού χαρακτήρα κίνητρα,»
Κωστής Χατζηδάκης, 28/08/2012.
_____________________
Μετά το άδοξο τέλος του κινέζικου και ρωσικού succes story, σχεδίου εμπνευσμένου από τους τραγικούς κι απίθανους τύπους της ομάδας «αληθείας» της Συγγρού, νέος ελπιδοφόρος άνεμος αισιοδοξίας πνέει καθ’ άπασαν την επικράτειαν των ξευτιλισμένων ΜΜΕ! Χαράς ευαγγέλια και πανηγύρια για τον αγωγό ΤΑP, που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν κι όλα αυτά, σε συνδυασμό με τις πρόσφατες «δημοσκοπήσεις», οι οποίες αναδεικνύουν το Σαμαρά ως το νέο ηγέτη της –υπο αναγέννηση-Ελλάδας!
Ο κατοχικός πρωθυπουργός δήλωσε, ότι το έργο της εγκατάστασης του ΤΑΡ θα φέρει στην Ελλάδα, 2.000 άμεσες θέσεις εργασίας. Κι ακόμα 10.000 θέσεις εργασίας σε επιχειρήσεις που θα υποστηρίζουν το έργο (χωράει πολύ συζήτηση, για το τι είδους θέσεις εργασίας είναι αυτές). Είπε, επιπλέον, ότι θα υπάρξουν πρόσθετες θέσεις εργασίας κατά τη διάρκεια της κατασκευής του και πρόσθεσε: «Όλα αυτά αποτελούν πολύ σημαντική ενίσχυση για την οικονομία της χώρας μας, που δοκιμάζεται σήμερα από ανεργία ρεκόρ». Τι πραγματικά σημαίνει η διέλευση του ΤΑΡ; Θα έχει ως αποτέλεσμα πολλές κι άμεσες θέσεις εργασίας, όπως υποστηρίζουν τα παπαγαλάκια του δωσιλογισμού;
Αν δούμε τον αγωγό ΤΑΡ θα διαπιστώσουμε, αφενός ότι ξεκινά από τα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο, διασχίζει τη Βόρεια Ελλάδα και περνά από την Αλβανία κι αφετέρου ότι «τίποτα δε γίνεται τυχαία», όπως λέει κι η Μαρινέλα... Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Εν αρχή ην ο Καλλικράτης, στόχος του οποίου ήταν η σαλαμοποίηση της ελληνικής επικράτειας σε περιφέρειες ειδικού διοικητικού και οικονομικού καθεστώτος, με σκοπό την εκχώρηση των περιφερειών αυτών στα κοράκια με την κωδική ονομασία «ιδιώτες επενδυτές». Κι αυτό, διότι η διοικητική αυτοτέλεια του-υπό εκχώρηση- εδαφικού τμήματος αποτελεί βασική προϋπόθεση για την εγκαθίδρυση ΕΟΖ.
Τον Ιούλιο του 2011, τις μέρες που στην Πλ. Συντάγματος ο λαός έδινε μάχες ενάντια στις ένοπλες κατοχικές δυνάμεις των ΜΑΤ, στο Κοινοβούλιο ψηφιζόταν ο νόμος 3907/2011 (ο εφαρμοστικός νόμος του περιβόητου μεσοπρόθεσμου), βάσει του οποίου ο εκάστοτε υπουργός έχει τη δυνατότητα, με απλή απόφασή του (!), να εκχωρήσει οποιοδήποτε τμήμα της ελληνικής επικράτειας, σε οποιονδήποτε.
Ιδιαίτερη σημασία έχει το άρθρο 37 παρ. 5 του συγκεκριμένου νόμου, το οποίο προβλέπει ότι «Σε περίπτωση αδυναμίας των αρμόδιων κατά περίπτωση αρχών να διασφαλίσουν με ίδιους πόρους ή μέσα ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών των οποίων η απομάκρυνση έχει αναβληθεί, απολαμβάνουν κατά το χρονικό διάστημα της αναβολής, στοιχειώδεις όρους αξιοπρεπούς προσωρινής στέγασης σε εγκαταστάσεις δημόσιου ή κοινωφελούς χαρακτήρα και γενικότερα ότι καλύπτουν τις άμεσες βιοτικές τους ανάγκες, μπορεί να επιτραπεί, μετά από σχετική άδεια, να απασχολούνται ως μισθωτοί σε τομείς απασχόλησης σε συγκεκριμένες περιοχές της Χώρας.
Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται μετά από πρόταση των Υπουργών Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Προστασίας του Πολίτη, καθορίζονται οι τομείς απασχόλησης και οι περιοχές της Χώρας όπου μπορούν να ασχολούνται ως μισθωτοί οι υπήκοοι τρίτων χωρών των οποίων έχει αναβληθεί η απομάκρυνση, το καθεστώς της ασφαλιστικής τους κάλυψης, οι όροι, οι προϋποθέσεις, οι διαδικασίες και τα αρμόδια για τη χορήγηση της άδειας εργασίας όργανα, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα».
Στις 06/10/2011 ήρθε στην Ελλάδα ο αντιπρόεδρος της Μέρκελ, Φίλιπ Ρέσλερ, παρέα με επιχειρηματίες, για να θέσει το θέμα ΕΟΖ, συμφωνώντας με την κυβέρνηση να δημιουργηθούν 4 ΕΟΖ πειραματικού χαρακτήρα στην Πελοπόννησο, στο Νότιο Αιγαίο, στη Θράκη και την Ήπειρο.
Αν συνδυάσουμε όλα τα παραπάνω και λαμβάνοντας υπ’ όψη τους...Ξένιους Δίες και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης θα αντιληφθούμε άμεσα ότι ο...σωτήριος αγωγός ΤΑΡ, θα διέρχεται μέσα από καθεστώς ελληνικών ΕΟΖ, με θέσεις εργασίας που θα πλαισιώνονται από εξαθλιωμένους των σκλαβοπάζαρων της Ανατολής και της Αφρικής, με μεροκάματα για ένα μπωλ ρύζι τη μέρα, υπό συνθήκες...φυτείας στην Αλαμπάμα πριν 2-3 αιώνες.
Να σημειώσουμε, ότι στις ΕΟΖ, ο εργαζόμενος-δούλος σε καμία περίπτωση δεν συμβάλλεται απ’ ευθείας με τον εργοδότη. Οι συνεννοήσεις για τους όρους εργασίας, το μεροκάματο κλπ γίνονται μεταξύ του εργοδότη και της εταιρείας εκμίσθωσης εργατών, η οποία εισπράττει ακόμα και τα μεροκάματά τους, τα οποία τους αποδίδει κατόπιν! Ο σκλάβος δεν έχει κανένα ρόλο και κανένα δκαίωμα σ’αυτήν την «εργασιακή» σχέση, ενώ επιπλέον η διάρκεια εργασίας εκάστου στην ΕΟΖ δε θα ξεπερνά τους 3-4 μήνες κατά μ.ο. Τ’ αφεντικά θα τους προσλαμβάνουν για λίγους μήνες, θα τους απολύουν άνευ άλλου τινός, θα παίρνουν άλλους κοκ.
Γίνεται εύκολα αντιληπτό λοιπόν, ότι δεν θα υπάρξει κανένα όφελος για το λαό και τον τόπο, από οικονομικές δραστηριότητες, που θα γίνουν υπό καθεστώς πλήρους ασυδοσίας του επιθετικότατου διεθνούς κεφαλαίου, συνεπικουρούμενου κι από τα πιο αδίστακτα τμήματα του εγχώριου (κεφαλαίου), τα οποία γίνονται κολαούζοι των κατακτητών, προσδοκώντας μερίδιο απ’ τη λεία των μεγάλων αρπακτικών, όπως κάνουν οι ύαινες με τη λεία των λιονταριών. Είναι γνωστές οι κινήσεις του διδύμου Μίχαλος (ΕΒΕΑ)- Βενιάμης (εφοπλιστής), που κινούνται με κατεύθυνση την αξιοποίηση του καθεστώτος ΕΟΖ. Κι ας μη μας διαφεύγει το γεγονός, ότι και η COSCO, μια de facto ΕΟΖ στον Πειραιά είναι.
Να’ ναι καλά οι εταιρείες μίσθωσης δούλων κι οι δωσίλογοι της Βουλής, που κάνουν ο,τιδήποτε, προκειμένου να θησαυρίζουν τ’ αφεντικά τους κι οι ίδιοι φυσικά, πατώντας επί πτωμάτων.
ΥΓ. Αξίζει να ψάξει κανείς την περίπτωση του Σεντζέν, ενός μικρού παραθαλάσσιου χωριού στην Κίνα, το οποίο το 1980 αποτέλεσε την πρώτη ΕΟΖ . Θα διδαχθεί πολλά περί το θέμα...
ΥΓ. Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!
Δημοσίευση σχολίου