Δάνεια υποτέλειας και ομηρίας

Σφοδρή πολεμική δέχτηκε ο Α. Τσίπρας από τα κόμματα της άθλιας συγκυβέρνησης, για μια αποστροφή της ομιλίας του σήμερα στην Κεντρική Επιτροπή του Σύριζα όταν αναφερόμενος σε δηλώσεις Γερμανών αξιωματούχων για νέο δάνειο στην χώρα μας δήλωσε την αντίθεση του σε κάτι τέτοιο, υποστηρίζοντας ότι νέο δάνειο θα σημαίνει νέο μνημόνια και νέα μέτρα που θα πλήξουν τα λαϊκά στρώματα. (Δείτε το βίντεο).

Ο πρόεδρος του Σύριζα ισχυρίστηκε ότι σε μια μελλοντική κυβέρνηση του κόμματος του «μνημόνια τέλος, τέλος και στα νέα δάνεια της υποτέλειας και της ομηρίας που το πρωί δίνονται και το βράδυ το 98% επιστέφει στους δανειστές». Η αντίδραση του ανεκδιήγητου υπουργού προπαγάνδας ήταν ότι «ο Σύριζα βρίζει για να καλύψει την πολιτική του γύμνια», ενώ απ’ την πλευρά του το ΠΑΣΟΚ έκανε λόγο ότι «ο Τσίπρας βρίσκεται σε ντελίριο μισαλλοδοξίας».


Εμείς θα αφήσουμε να δώσει απάντηση για τον προβλεπόμενο νέο δανεισμό της χώρας μας ένας αστός πολιτικός αναλυτής, ένας δημοσιογράφος "υπεράνω υποψίας". Ο Μιχάλης Ιγνατίου μέσα από άρθρο που δημοσιεύεται στο περιοδικό "Επίκαιρα που κυκλοφορεί (φυσικά είναι γραμμένο από φιλελεύθερη εκσυγχρονιστική σκοπιά):

Όλο και πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε χωρίς αντίσταση τη νέα «βοήθεια» των Ευρωπαίων εταίρων της, αφού αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι το Ελληνικό Πρόγραμμα «δεν βγαίνει» και η Ελλάδα αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές υποχρεώσεις της.

Βεβαίως, όταν ομιλούν για «νέα βοήθεια» εννοούν «νέα δάνεια», και θα πρέπει να διορθωθεί ο όρος που χρησιμοποιούν κατά κόρον τα ελληνικά ΜΜΕ. 0 νέος δανεισμός είναι λάθος και θα βυθίσει ακόμη περισσότερο τη χώρα στα προβλήματα, πολλαπλασιάζοντας τα χρέη της που ήδη ξεπέρασαν τα 315 δις ευρώ. Ο καθένας μπορεί να υπολογίσει τα χρόνια αποπληρωμής και το συμπέρασμα είναι ότι οι επόμενες γενιές -χωρίς να έχουν την παραμικρή ευθύνη- θα πληρώνουν σε όλη τους τη ζωή.

Η εμπειρία, από το Μάιο του 2010 μέχρι σήμερα, αποδεικνύει ότι όλοι οι υπολογισμοί και όλες οι προβλέψεις είναι λανθασμένες.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δείχνει μεγαλύτερη «γενναιότητα» από τους Ευρωπαίους αποδεχόμενο τα δικά του λάθη, αν και επιρρίπτει τις ευθύνες στην Αθήνα, η οποία δεν υλοποίησε το Πρόγραμμα, τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές του Ιουνίου του 2012. Η αλήθεια είναι ότι η υλοποίηση χαρακτηρίστηκε από ανόητες καθυστερήσεις και ανικανότητα, ενώ η έλλειψη εμπιστοσύνης αύξησε τα προβλήματα και τελμάτωσε την εφαρμογή. Το Πρόγραμμα έτσι κι αλλιώς ήταν προβληματικό. Ήταν ένα ανεφάρμοστο Πρόγραμμα για τα δεδομένα της Ελλάδας και θα έπρεπε ο κ. Γεώργιος Παπανδρέου να το αποφύγει, αντί να σύρει τη χώρα βάσει σχεδίου στο μηχανισμό. Αλλά, από τη στιγμή που μπήκε στο χορό, έπρεπε να χορέψει και δεν το έπραξε, επιρρίπτοντας τις ευθύνες στον υπουργό του των Οικονομικών, ο οποίος χρειαζόταν να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να κατανοήσει ο πολιτικός του προϊστάμενος ακόμη και τα απλά οικονομικά.

Η πατρίδα μας δεν χρειάζεται άλλα δανεικά. Αυτό που απαιτείται είναι μείωση του χρέους της για να μπορέσει να ανασάνει. Και η λεγόμενη «ελάφρυνση» του χρέους θα πραγματοποιηθεί μόνο με γενναίο «κούρεμα» των δανείων που έδωσαν κερδοσκοπώντας ασύστολα τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Συντηρητικά υπολογίζοντας, η Γερμανία έχει εισπράξει από τις προβληματικές χώρες του ευρωπαϊκού Νότου 123 δις ευρώ σε τόκους. Πρόκειται για ασύλληπτο ποσό.

Ας είμαστε ρεαλιστές κι ας μην κρυβόμαστε πίσω από αριθμούς, που η εμπειρία έδειξε ότι δεν είναι ορθοί. Στο δρόμο προς το μηχανισμό οι κυβερνώντες ισχυρίζονταν ότι η χώρα χρειαζόταν 30 με 35 δις για να φτάσει τα 130, στα οποία προστέθηκαν άλλα 110. Κι ενώ οι πάντες εκτός του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έλεγαν πως η Ελλάδα δεν θα χρειαστεί άλλα δάνεια, πληροφορηθήκαμε μέσω του... αθυρόστομου Σόιμπλε ότι απαιτείται και τρίτο Πρόγραμμα, άρα και νέα «βοήθεια».

Τα όσα συμβαίνουν είναι εξωφρενικά και παράλογα. Η χώρα βρίσκεται στον αναπνευστήρα και ο κάθε Σόιμπλε έχει τη δυνατότητα να τραβά την πρίζα όποτε γουστάρει και να μας πνίγει.

Θα επαναλάβω τη μεγάλη αλήθεια, ότι η κατάσταση θυμίζει κατοχή χωρίς στρατεύματα. Η σημερινή Γερμανία κατάφερε ό,τι απέτυχε ο διαβόητος Χίτλερ: Ελέγχει την Ευρώπη. Η Βρετανία δεν ασχολείται αφού αντιμετωπίζει μύρια προβλήματα, η Γαλλία διοικείται από έναν Πρόεδρο που είναι για τα μπάζα, και η Ιταλία είναι μια ελεγχόμενη χώρα, χάνοντας την παλιά της αίγλη.
Δεν υπάρχει κανένα να αντισταθεί και να αντιπαρατεθεί στην κυρία Μέρκελ.

Η Ελλάδα πρέπει να κάνει την  «επανάστασή» της. Ο πρωθυπουργός, ο κ. Βενιζέλος και οι αρμόδιοι υπουργοί πρέπει να εκπονήσουν πρόγραμμα για την ανάπτυξη και να υιοθετήσουν το «αμερικανικό μοντέλο», σε συνδυασμό με την ελάφρυνση του χρέους, όχι με την προσθήκη νέων δανεικών.
Οι Αμερικανοί πιστεύουν -και απεδείχθησαν ορθοί- πως η λιτότητα δεν φέρνει ούτε ανάπτυξη ούτε δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας. Αν μελετήσει κανείς τα δύο «μοντέλα», το αμερικάνικο και το γερμανικό, εύκολα αποδεικνύει ότι οι οικονομολόγοι του κ. Ομπάμα πέτυχαν όλους τους στόχους τους χωρίς να πονέσει ο λαός.

Τώρα είναι η ώρα των μεγάλων αποφάσεων και της σύγκρουσης με τις δυνάμεις που επιμένουν στη σκληρή λιτότητα. Ο ελληνικός λαός, που έχει φτάσει στα όρια του, θα εκτιμήσει την προσπάθεια της κυβέρνησης. Διαφορετικά, τα νέα δάνεια που οπωσδήποτε θα συνοδευθούν από νέα μέτρα, θα οδηγήσουν σε κοινωνική αναταραχή, που, όπως είπε ο κ. Ομπάμα στον κ. Σαμαρά, πρέπει να αποφευχθεί με κάθε θυσία. Κι αυτό θα συμβεί μόνο με τον περιορισμό της λιτότητας, με αποφυγή νέων μέτρων και με μέτρα για την ανάπτυξη που θα χτυπήσουν την ανεργία.