Τα ξημερώματα της Πέμπτης 10/10 ύστερα από αντιφασιστική – αντικατασταλτική συναυλία των φοιτητικών και διοικητικών συλλόγων στα προπύλαια η αστυνομία σε μία από τις σύνηθες τακτικές της προχώρησε σε επιχείρηση σκούπα στα Εξάρχεια όπου συνελήφθησαν 2 μέλη του ΑΝΑΧ και ξυλοφορτώθηκε άλλος ένας.
Οι κατηγορίες που τους απαγγέλθηκαν είναι ψευδείς, ανυπόστατες και ως τέτοιες πρέπει να καταρρέυσουν! Πρόκειται για μια ακόμη προσπάθεια από το κράτος να τρομοκρατήσει και να καταστείλει το αγωνιζόμενο κομμάτι της νεολαίας. Σε τέτοιες ενέργεις στοχεύει η θεωρία των δύο άκρων. Με την επίφαση της «εκστρατείας» εναντίον του φασισμού, να στοχοποιείται ουσιαστικά το κίνημα και οι αγωνιστές του.
Η συγκεκριμένη επίθεση όμως δεν έγινε προς δύο τυχαίους αγωνιστές. Ο Χρήστος Μ. και ο Γιάννης. Σ. είναι κομμάτι της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, της αριστεράς εκείνης που ο πρωθυπουργός δήλωνε ότι είναι παράνομη γιατί μιλάει για έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Πρόκειται για συγκεκριμένη στόχευση από τη μεριά του κράτους προς το συγκεκριμένο κομμάτι το οποίο με τον πολιτικό του λόγο αποτελεί και το φόβητρο της κυβέρνησης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως από όσες «προληπτικές προσαγωγές» έγιναν μονάχα οι 2 μετατράπηκαν σε συλλήψεις και αυτοί ήταν οι αγωνιστές της ΕΑΑΚ.
Δεν είναι τυχαίο επίσης πως τον τελευταίο μήνα 8 μέλη της αντικαπιταλιστικής αριστεράς έχουν προσαχθεί σε αστυνομικά τμήματα και διώκονται από το κράτος με κατηγορίες ανυπόστατες μόνο και μόνο για τρομοκράτηση.
Ο κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός είναι και αυτός επικίνδυνος για τον λαό και το εργατικό κίνημα. Ο φόβος είναι όμως στο άλλο στρατόπεδο, εκείνο της κυβέρνησης και των παρατρεχάμενών της γιατί ξέρουν ότι η αντικαπιταλιστική αριστερά είναι αυτή με την πολιτική πρόταση που δεν ενσωματώνεται και δεν υποτάσσεται σε κανένα κυβερνητικό σχέδιο και είναι ικανή να τους τσακίσει. Ειδικά τώρα που το αστικό σύστημα ετοιμάζει νέο μνημόνιο και δεν μπορεί να το δικαιολογήσει, ειδικά τώρα που το success story έγινε συλλήψεις και καταστολή, ειδικά τώρα που ΝΔ – ΠΑΣΟΚ ετοιμάζονται για crush test, ειδικά τώρα «δεν μασάμε» στην πολιτική του φόβου και του μίσους…
Τα πραγματικά άκρα είναι από την μία η Κυβέρνηση, η ΕΕ, το ΔΝΤ, η Χρυσή Αυγή και το κεφάλαιο και από την άλλη οι μαθητές, οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι, οι αγωνιστές που παλεύουν για την ανατροπή τους, για την συνολική ανατροπή του καπιταλισμού. Η επαναστατική αριστερά έχει πάρει εδώ και πολύ καιρό θέση με πιο άκρο είναι και δε μπαλατζάρει με αερολογίες ανάμεσα στην Κυβέρνηση και τον εξαθλιωμένο λαό. Αυτό είναι που τρέμουν γιατί ξέρουν ότι με αυτό θα έχουν να λογαριαστούν το επόμενο διάστημα, όχι στην βουλή αλλά στους δρόμους και τότε δεν θα φτάνουν οι φασίστες τους, τα ΜΑΤ και οι δικαστές τους…
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΩΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΑΣ!
+ σχόλια + 1 σχόλια
Καλοπροαιρέτως και λόγω μη οξυδέρκειάς μου, μπορεί κάποιος ικανοποιητικώς να μου εξηγήσει τα παρακάτω:
- Αν η απαίτηση "ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΑΣ!" απευθύνεται στους θεσμούς της αστικής ολιγαρχίας (ανθρωποφύλακες, ανθρωποδιώκτες κ.λ.π.), που αυτοί οι ίδιοι πρωτοστατούν στην τρομοκράτηση και καταστολή κάθε πολιτικού και κοινωνικού αγώνα, οι απαιτούντες τι περιμένουν απ' αυτούς; Την υπαναχώρησή τους; Την ειλικρινή μεταμέλειά τους; Την ικανοποίηση του αιτήματός τους;
- Αφού οι εκ συνηθείας και αυτοματισμού πολιτικές δράσεις διαμαρτυρίας και αντίδρασης καταλήγουν να έχουν πάντα τα ίδια αποτελέσματα (τίποτα, καταστολή, διώξεις, οικονομική αιμορραγία για την υποστήριξη των διωκομένων αγωνιστών, φυλακή κ.α.) και από τα οποία κανένα δεν έχει συμβάλλει ποσώς σε μία ουσιαστική νίκη ή ακόμα-ακόμα έστω και σ' ένα φρενάρισμα στον εντεινόμενο ολοκληρωτισμό, γιατί οι φίλοι αγωνιστές συνεχίζουν στο ίδιο αγωνιστικό μοτίβο και δεν αλλάζουν πολιτική τακτική;
- Πόσος καιρός πρέπει να περάσει, πόσες ζωές πρέπει να χαθούν, πόσοι πρέπει να φυλακιστούν, πόσοι πρέπει να βασανιστούν για να γίνει κατανοητό, ότι το "τείχος των δακρύων" δεν πέφτει όσα κεφάλια και να το κουτουλάνε;
Εκτός εάν, η πολιτική δράση έχει μετασχηματιστεί σε θεολογική/υπερβατική πίστη! Όποτε πάω πάσο και επιστρέφω στην αμβλυδέρκειά μου.
Δημοσίευση σχολίου