Ο ακήρυχτος πόλεμος
καλά κρατεί και ο κόσμος της εκπαίδευσης
και κατ΄ επέκταση ολόκληρη η κοινωνία
περί άλλων τυρβάζει. Εδώ και βδομάδες
ένα κύμα καταλήψεων έχει σαρώσει τα
σχολεία της χώρας με το πιο υγιές κομμάτι
της,τους μαθητές, να εκφράζει την αγωνία
και τους προβληματισμούς του σαν “φωνή
βοώντος εν τη ερήμω” στην ουσία.
Μετά την “εξουδετέρωση” του αγώνα των καθηγητών εν μέσω χρυσαυγίτικων τυμπανοκρουσιών και θεαμάτων και αφού υποβαθμίστηκαν τα δίκαια αιτήματα τους και κατ' επέκταση ολόκληρης της κοινωνίας, αφού πλέον η επίθεση είναι πανεργατοκοινωνική, ο παλμός της δίκαιης και υποχρεωτικής αντίστασης πέρασε νομοτελειακά στους μαθητές.
Αυτό λίγο πολύ ήταν
αναμενόμενο αφού οι “προυποθέσεις της
δίκαιης αγανάκτησης και αντίστασης”
υπερβαίνουν σιγά σιγά την επιβαλλόμενη
ορθολογιστική συνθήκη καταπίεσης
κάνοντας και αυτή την χρονική κλίμακα,
επι τω προκειμένω ηλικιακή, να
καταρρέει. Έχει διαπιστωθεί από μια
πρόχειρη παιδαγωγική προσέγγιση ότι ο
“βίαιος βαθμός προσαρμογής ή ωρίμανσης”
των μαθητών τα τελευταία τρία χρόνια
έχει χτυπήσει οροφή είτε συνειδητά είτε
ασυνείδητα με απροσδιόριστες συνέπειες
για το μέλλον.
Στην παρούσα φάση το
εκπαιδευτικό κίνημα μουδιασμένο από
το τελευταίο “χαστούκι” που δέχθηκε, αλλά και ολόκληρη η κοινωνία φαίνονται
να μην αντιλαμβάνονται την ολοκληρωτική
συνθήκη καταπίεσης που διαμορφώνεται
και θα διαμορφωθεί πιο καθαρά στο άμεσο
μέλλον και απλώς παρατηρεί.
Σε μια εποχή όμως που
η κοινωνία οδεύει στα πρόθυρα της
ολοκληρωτικής κρατικής καταστολής
ποινικοποιώντας το ευρύτερο πλέγμα των αγώνων (εργατικοί, κοινωνικοί, περιβαλλοντικοί, μαθητικοί
κτλ) με “αντικατοπτρισμούς” δικαιοσύνης
και ισονομίας (σόου χρυσής αυγής κτλ)
τότε είναι ήλιου φαεινότερο ότι στόχος
είναι το “όλον”, η συντριβή της
ελευθεριακής ανθρώπινης υπόστασης που
είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την
έννοια της αντίστασης και του αγώνα, εξισώνοντας έτσι την απλή παρατήρηση
με κοινωνικό θάνατο.
Έτσι την ώρα που η
κοινωνία, με πρωτοπόρο το εργατικό
κίνημα, αδυνατεί να σχεδιάσει και να
εφαρμόσει αντισταθμιστικά μέτρα στην
επίθεση που δέχεται, οι εκλεκτοί της
κυβέρνησης (προϊστάμενοι, διευθυντές, διοικητές
κτλ) παίζουν τον εξουσιαστικό ρόλο τους
με τον αρτιότερο τρόπο.
Δείτε πως απαντά ο
Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
Λέσβου στα δίκαια αιτήματα μαθητών οι
οποίοι έχουν προχωρήσει σε καταλήψεις,και
κατ' επέκταση στους γονείς τους.Τα
συμπεράσματα δικά σας.
Θέμα: Ενημέρωση για « καταλήψεις»
Αναφορικά με τις καταλήψεις των σχολείων σας επισημαίνουμε τα παρακάτω:
1. Επειδή ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται η λέξη είναι κάπως ιδιόρρυθμος, απαραίτητες είναι μερικές διευκρινίσεις:
Κατάληψη σημαίνει ότι σημαντικό πλήθος μαθητών εγκαθίστανται με τη βία σ' ένα κτίριο και δεν αφήνουν άλλους να εισέλθουν. Ο όρος «κατάληψη» χρησιμοποιείται κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο όταν οποιαδήποτε άτομα εγκαθίστανται με τη βία σε οποιαδήποτε περιουσία. Μαθητές καταλαμβάνουν σχολεία, αγρότες καταλαμβάνουν δρόμους, κλπ.
Όταν κάποιοι μαθητές ισχυρίζονται ότι κάνουν κατάληψη, σπάνια εννοούν το ίδιο. Συνήθως εννοούν ότι έχουν κλειδώσει το όποιο κτίριο με λουκέτο ή απλά ότι δεν προσέρχονται στο μάθημα. Για να ξεχωρίζουμε λοιπόν τις διαφορετικές έννοιες της λέξης, «κατάληψη» εντός εισαγωγικών θα ονομάζουμε ό,τι εννοούν αυτοί οι μαθητές κάθε φορά, ενώ κατάληψη χωρίς εισαγωγικά θα ονομάζουμε αυτό που αναφέραμε στην προηγούμενη παράγραφο.
Η κατάληψη είναι πράξη ακραία και βίαιη. Επίσης είναι, φυσικά, και παράνομη.
Είναι προφανές ότι οι αγρότες (όπως και όλοι οι άλλοι πολίτες) δεν έχουν δικαίωμα να κατα-λάβουν ένα δρόμο, ακόμα κι αν το αποφασίσουν με πλειοψηφία. Αντίστοιχα και οι μαθητές σε καμιά περίπτωση δεν είναι νόμιμο να καταλάβουν περιουσία που δεν τους ανήκει. Τα σχολεία έχουν πρωταρχικό στόχο να υπηρετούν τους μαθητές, αλλά τα κτίρια τους δεν ανήκουν στους μαθητές. Τα κτίρια των δημόσιων σχολείων ανήκουν σε όλους τους πολίτες, όπως ακριβώς και οι δρόμοι.
Αφού τα σχολεία δεν ανήκουν στους μαθητές, το κλείδωμα ενός κτιρίου με λουκέτο από μα-θητές είναι επίσης πράξη παράνομη. Η αποχή, εντούτοις, είναι νόμιμη. Οποιοσδήποτε μαθητής έχει το δικαίωμα να μην προσέλθει στο μάθημα, αναλαμβάνοντας την αντίστοιχη ευθύνη.
Από τα παραπάνω γίνεται φανερό πως ο νόμος είναι με το μέρος εκείνου που υποστηρίζει πως δεν μπορεί να δικαιολογηθεί καμιά κατάληψη από όποιας μορφής ψηφοφορία και αν α-ποφασιστεί και με οποιαδήποτε πλειοψηφία.
2. Δεν είναι αρμοδιότητα κανενός να «κόβει λουκέτα» παρά μόνο του αρμόδιου υπευθύνου και ιδιοκτήτη του κτιρίου. Πρέπει να το γνωρίζουμε αυτό για να αποφεύγονται αυθαιρεσίες.
3. Τα στελέχη της εκπαίδευσης πρέπει να προβαίνουν σε όλες τις ενέργειες που υποχρεούνται εκ της νομοθεσίας γνωρίζοντας πως:
α. Η παράβαση καθήκοντος συνιστά πειθαρχικό αδίκημα (άρ. 11, περ. Δ' 1 του Ν. 1566/1985, άρ. 259 ΠΚ, άρ. 107 ΥΚ εν συνδ. με το ΠΔ 47/2006)
β. Υπάρχει υποχρέωση ενημέρωσης-επίσημης γνωστοποίησης της κατάληψης δημόσιων χώ-ρων στις αρμόδιες αρχές (άρ. 37 ΚΠΔ , άρ. 11 Δ' 1 του Ν. 1566/1985)
γ. Το ευαίσθητο θέμα της αστικής ευθύνης άπτεται, αφενός μεν της άμεσης ζημίας λόγω της κλοπής ή καταστροφής εκπαιδευτικού υλικού (Η/Υ, ηλεκτρονικός εξοπλισμός, θρανία, καρέκλες κ.λπ.) και των φθορών στις κτηριακές εγκαταστάσεις, αφετέρου δε της έμμεσης ζη-μίας λόγω του (υπό προϋποθέσεις) υψηλότερου μισθολογικού κόστους για την αναπλήρωση των χαμένων διδακτικών ωρών. Τονίζεται περαιτέρω, η τεράστια σημασία της ζημίας που υφίσταται η κοινωνική συνοχή της εκπαιδευτικής κοινότητας και της υστέρησης του διδακτικού έργου και υπενθυμίζεται πως το 2011 είχαν γίνει μηνυτήριες αναφορές στα σχολεία όπου υπήρχαν βανδαλισμοί, καταστροφές και άλλα φαινόμενα ανομίας με τις οποίες είχε ζητηθεί η αποζημίωση των ζημιών από τους δράστες ή από τους κηδεμόνες τους όταν επρόκειτο για ανηλίκους.
δ. Ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας «είναι ο ίδιος υπεύθυνος για την ομαλή λειτουργία του σχολείου» (άρ. 11 Δ Ί του Ν. 1566/1985), «εφαρμόζει τους νόμους» (Καθηκοντολόγιο, άρ 28 παρ. 2γ της Φ.353.1./324/105657/Δ1/08-10-2002 Υ.Α., ΦΕΚ Β' 1340), συγκαλεί το σχολικό Γ συμβούλιο και ενημερώνει τους γονείς (Καθηκοντολόγιο, άρ. 32 της Φ.353.1./324/105657/Δ1/08-10-2002 Υ.Α.. ΦΕΚ Β' 1340)
ε. Ο σύλλογος διδασκόντων έχει την ευθύνη τήρησης του ωρολογίου προγράμματος και οργά-νωσης της σχολικής ζωής (άρ. 11, ΣΤ' 3 του Ν. 1566/1985)
στ. Ο Υποδιευθυντής ενημερώνει το βιβλίο υλικού της σχολικής μονάδας (Καθηκοντολόγιο άρ. 33 παρ. 7 της Φ.353.1./324/105657/Δ1/08-10-2002 Υ.Α., ΦΕΚ Β' 1340)
4. Σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση Γ2/22143/05-04-2008 ΥΠ.Ε.Π.Θ. (ΦΕΚ 357/2008) στα σχολεία που απώλεσαν διδακτικές ώρες, λόγω «καταλήψεων», η αναπλήρωση της διδα-σκαλίας των μαθημάτων είναι δυνατόν να εξασφαλίζεται με τους ακόλουθους τρόπους:
α. Περικοπή περιπάτων και εκδρομών.
β. Περιορισμός των εργάσιμων ημερών των πολυήμε¬ρων εκδρομών.
γ. Προσθήκη διδακτικών ωρών μετά την ολοκλήρωση του ημερησίου προγράμματος, όπου ο σύλλογος κρίνει εφικτό ότι μπορεί να γίνει.
δ. Αξιοποίηση των σχολικών εορτών (πραγματοποι¬ούνται και οι εορτές και τα μαθήματα).
ε. Αξιοποίηση Σαββάτων.
στ. Εφόσον η ύλη δεν μπορεί να καλυφθεί με τους πα¬ραπάνω τρόπους και απαιτηθεί παράταση του διδακτι¬κού έτους, αυτό θα υλοποιηθεί με απόφαση του ΥΠΕΠΘ, βάσει των ισχυουσών διατάξεων, μετά από τεκμηριωμέ¬νη εισήγηση των Περιφερειακών Διευθυντών Εκπ/σης, σε συνεργασία με τον Προϊστάμενο Επιστημονικής και Παιδαγωγικής καθοδήγησης.
Για τη διαδικασία αναπλήρωσης των ωρών διδασκαλίας που έχουν χαθεί, τα σχολικά Συμβούλια μετά από εισηγήσεις του Συλλόγου Διδασκόντων, του παιδαγωγικά υπεύθυνου Σχο-λικού Συμβούλου, του Συλλόγου Γονέων και του 15μελούς Συμβουλίου των μαθητών του κάθε σχολείου, διατυπώνει τη γνώμη του στο Διευθυντή της Διεύθυνσης ή τον Προϊστάμενο του οι-κείου Γραφείου ΔΕ μέχρι την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου κάθε έτους.
Ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Δ/θμιας Εκπαίδευσης ή ο Προϊστάμενος του Γραφείου ειση-γείται τον τρόπο αναπλήρωσης των μαθημάτων και της ολοκλήρωσης της διδακτέας ύλης στον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης.
5.Σύμφωνα με τον Νόμο ΠΜΠ. 1999 «Όποιος καθοιονδήποτε τρόπο παρεμποδίζει, διαταράσσει ή διακόπτει την ομαλή λειτουργία των δημοσίων σχολείων πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαί-δευσης ή παρανόμως παραμένει στους χώρους λειτουργίας αυτών, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχι-στον έξι μηνών. Η ποινική δίωξη των υπαιτίων ασκείται αυτεπαγγέλτως»
Υπενθυμίζοντας τα παραπάνω σας εφιστούμε την προσοχή στην εφαρμογή τους με τη νηφα-λιότητα και τον ήπιο τόνο που απαιτείται, την διαρκή ενημέρωση για τα παραπάνω των εμπλεκό-μενων στην σχολική κοινότητα, την συμμετοχή τους στην αντιμετώπιση των «καταλήψεων» όπως προβλέπεται από τις σχετικές διατάξεις αλλά και την αποφασιστικότητα για την τήρηση όσων ο-ρίζονται από τους νόμους, τις Υπουργικές Αποφάσεις και τις σχετικές εγκυκλίους.
Οι Διευθυντές των Σχολείων θα πρέπει καθημερινά να ενημερώνουν την υπηρεσία μας για τα συμβαίνοντα στο Σχολείο τους και τις σχετικές ενέργειές τους.
Ο Δ/ντής Β/θμιας Εκπ/σης
Ν. Λέσβου
Βασίλειος Κοντάρας
Αναφορικά με τις καταλήψεις των σχολείων σας επισημαίνουμε τα παρακάτω:
1. Επειδή ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται η λέξη είναι κάπως ιδιόρρυθμος, απαραίτητες είναι μερικές διευκρινίσεις:
Κατάληψη σημαίνει ότι σημαντικό πλήθος μαθητών εγκαθίστανται με τη βία σ' ένα κτίριο και δεν αφήνουν άλλους να εισέλθουν. Ο όρος «κατάληψη» χρησιμοποιείται κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο όταν οποιαδήποτε άτομα εγκαθίστανται με τη βία σε οποιαδήποτε περιουσία. Μαθητές καταλαμβάνουν σχολεία, αγρότες καταλαμβάνουν δρόμους, κλπ.
Όταν κάποιοι μαθητές ισχυρίζονται ότι κάνουν κατάληψη, σπάνια εννοούν το ίδιο. Συνήθως εννοούν ότι έχουν κλειδώσει το όποιο κτίριο με λουκέτο ή απλά ότι δεν προσέρχονται στο μάθημα. Για να ξεχωρίζουμε λοιπόν τις διαφορετικές έννοιες της λέξης, «κατάληψη» εντός εισαγωγικών θα ονομάζουμε ό,τι εννοούν αυτοί οι μαθητές κάθε φορά, ενώ κατάληψη χωρίς εισαγωγικά θα ονομάζουμε αυτό που αναφέραμε στην προηγούμενη παράγραφο.
Η κατάληψη είναι πράξη ακραία και βίαιη. Επίσης είναι, φυσικά, και παράνομη.
Είναι προφανές ότι οι αγρότες (όπως και όλοι οι άλλοι πολίτες) δεν έχουν δικαίωμα να κατα-λάβουν ένα δρόμο, ακόμα κι αν το αποφασίσουν με πλειοψηφία. Αντίστοιχα και οι μαθητές σε καμιά περίπτωση δεν είναι νόμιμο να καταλάβουν περιουσία που δεν τους ανήκει. Τα σχολεία έχουν πρωταρχικό στόχο να υπηρετούν τους μαθητές, αλλά τα κτίρια τους δεν ανήκουν στους μαθητές. Τα κτίρια των δημόσιων σχολείων ανήκουν σε όλους τους πολίτες, όπως ακριβώς και οι δρόμοι.
Αφού τα σχολεία δεν ανήκουν στους μαθητές, το κλείδωμα ενός κτιρίου με λουκέτο από μα-θητές είναι επίσης πράξη παράνομη. Η αποχή, εντούτοις, είναι νόμιμη. Οποιοσδήποτε μαθητής έχει το δικαίωμα να μην προσέλθει στο μάθημα, αναλαμβάνοντας την αντίστοιχη ευθύνη.
Από τα παραπάνω γίνεται φανερό πως ο νόμος είναι με το μέρος εκείνου που υποστηρίζει πως δεν μπορεί να δικαιολογηθεί καμιά κατάληψη από όποιας μορφής ψηφοφορία και αν α-ποφασιστεί και με οποιαδήποτε πλειοψηφία.
2. Δεν είναι αρμοδιότητα κανενός να «κόβει λουκέτα» παρά μόνο του αρμόδιου υπευθύνου και ιδιοκτήτη του κτιρίου. Πρέπει να το γνωρίζουμε αυτό για να αποφεύγονται αυθαιρεσίες.
3. Τα στελέχη της εκπαίδευσης πρέπει να προβαίνουν σε όλες τις ενέργειες που υποχρεούνται εκ της νομοθεσίας γνωρίζοντας πως:
α. Η παράβαση καθήκοντος συνιστά πειθαρχικό αδίκημα (άρ. 11, περ. Δ' 1 του Ν. 1566/1985, άρ. 259 ΠΚ, άρ. 107 ΥΚ εν συνδ. με το ΠΔ 47/2006)
β. Υπάρχει υποχρέωση ενημέρωσης-επίσημης γνωστοποίησης της κατάληψης δημόσιων χώ-ρων στις αρμόδιες αρχές (άρ. 37 ΚΠΔ , άρ. 11 Δ' 1 του Ν. 1566/1985)
γ. Το ευαίσθητο θέμα της αστικής ευθύνης άπτεται, αφενός μεν της άμεσης ζημίας λόγω της κλοπής ή καταστροφής εκπαιδευτικού υλικού (Η/Υ, ηλεκτρονικός εξοπλισμός, θρανία, καρέκλες κ.λπ.) και των φθορών στις κτηριακές εγκαταστάσεις, αφετέρου δε της έμμεσης ζη-μίας λόγω του (υπό προϋποθέσεις) υψηλότερου μισθολογικού κόστους για την αναπλήρωση των χαμένων διδακτικών ωρών. Τονίζεται περαιτέρω, η τεράστια σημασία της ζημίας που υφίσταται η κοινωνική συνοχή της εκπαιδευτικής κοινότητας και της υστέρησης του διδακτικού έργου και υπενθυμίζεται πως το 2011 είχαν γίνει μηνυτήριες αναφορές στα σχολεία όπου υπήρχαν βανδαλισμοί, καταστροφές και άλλα φαινόμενα ανομίας με τις οποίες είχε ζητηθεί η αποζημίωση των ζημιών από τους δράστες ή από τους κηδεμόνες τους όταν επρόκειτο για ανηλίκους.
δ. Ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας «είναι ο ίδιος υπεύθυνος για την ομαλή λειτουργία του σχολείου» (άρ. 11 Δ Ί του Ν. 1566/1985), «εφαρμόζει τους νόμους» (Καθηκοντολόγιο, άρ 28 παρ. 2γ της Φ.353.1./324/105657/Δ1/08-10-2002 Υ.Α., ΦΕΚ Β' 1340), συγκαλεί το σχολικό Γ συμβούλιο και ενημερώνει τους γονείς (Καθηκοντολόγιο, άρ. 32 της Φ.353.1./324/105657/Δ1/08-10-2002 Υ.Α.. ΦΕΚ Β' 1340)
ε. Ο σύλλογος διδασκόντων έχει την ευθύνη τήρησης του ωρολογίου προγράμματος και οργά-νωσης της σχολικής ζωής (άρ. 11, ΣΤ' 3 του Ν. 1566/1985)
στ. Ο Υποδιευθυντής ενημερώνει το βιβλίο υλικού της σχολικής μονάδας (Καθηκοντολόγιο άρ. 33 παρ. 7 της Φ.353.1./324/105657/Δ1/08-10-2002 Υ.Α., ΦΕΚ Β' 1340)
4. Σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση Γ2/22143/05-04-2008 ΥΠ.Ε.Π.Θ. (ΦΕΚ 357/2008) στα σχολεία που απώλεσαν διδακτικές ώρες, λόγω «καταλήψεων», η αναπλήρωση της διδα-σκαλίας των μαθημάτων είναι δυνατόν να εξασφαλίζεται με τους ακόλουθους τρόπους:
α. Περικοπή περιπάτων και εκδρομών.
β. Περιορισμός των εργάσιμων ημερών των πολυήμε¬ρων εκδρομών.
γ. Προσθήκη διδακτικών ωρών μετά την ολοκλήρωση του ημερησίου προγράμματος, όπου ο σύλλογος κρίνει εφικτό ότι μπορεί να γίνει.
δ. Αξιοποίηση των σχολικών εορτών (πραγματοποι¬ούνται και οι εορτές και τα μαθήματα).
ε. Αξιοποίηση Σαββάτων.
στ. Εφόσον η ύλη δεν μπορεί να καλυφθεί με τους πα¬ραπάνω τρόπους και απαιτηθεί παράταση του διδακτι¬κού έτους, αυτό θα υλοποιηθεί με απόφαση του ΥΠΕΠΘ, βάσει των ισχυουσών διατάξεων, μετά από τεκμηριωμέ¬νη εισήγηση των Περιφερειακών Διευθυντών Εκπ/σης, σε συνεργασία με τον Προϊστάμενο Επιστημονικής και Παιδαγωγικής καθοδήγησης.
Για τη διαδικασία αναπλήρωσης των ωρών διδασκαλίας που έχουν χαθεί, τα σχολικά Συμβούλια μετά από εισηγήσεις του Συλλόγου Διδασκόντων, του παιδαγωγικά υπεύθυνου Σχο-λικού Συμβούλου, του Συλλόγου Γονέων και του 15μελούς Συμβουλίου των μαθητών του κάθε σχολείου, διατυπώνει τη γνώμη του στο Διευθυντή της Διεύθυνσης ή τον Προϊστάμενο του οι-κείου Γραφείου ΔΕ μέχρι την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου κάθε έτους.
Ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Δ/θμιας Εκπαίδευσης ή ο Προϊστάμενος του Γραφείου ειση-γείται τον τρόπο αναπλήρωσης των μαθημάτων και της ολοκλήρωσης της διδακτέας ύλης στον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης.
5.Σύμφωνα με τον Νόμο ΠΜΠ. 1999 «Όποιος καθοιονδήποτε τρόπο παρεμποδίζει, διαταράσσει ή διακόπτει την ομαλή λειτουργία των δημοσίων σχολείων πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαί-δευσης ή παρανόμως παραμένει στους χώρους λειτουργίας αυτών, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχι-στον έξι μηνών. Η ποινική δίωξη των υπαιτίων ασκείται αυτεπαγγέλτως»
Υπενθυμίζοντας τα παραπάνω σας εφιστούμε την προσοχή στην εφαρμογή τους με τη νηφα-λιότητα και τον ήπιο τόνο που απαιτείται, την διαρκή ενημέρωση για τα παραπάνω των εμπλεκό-μενων στην σχολική κοινότητα, την συμμετοχή τους στην αντιμετώπιση των «καταλήψεων» όπως προβλέπεται από τις σχετικές διατάξεις αλλά και την αποφασιστικότητα για την τήρηση όσων ο-ρίζονται από τους νόμους, τις Υπουργικές Αποφάσεις και τις σχετικές εγκυκλίους.
Οι Διευθυντές των Σχολείων θα πρέπει καθημερινά να ενημερώνουν την υπηρεσία μας για τα συμβαίνοντα στο Σχολείο τους και τις σχετικές ενέργειές τους.
Ο Δ/ντής Β/θμιας Εκπ/σης
Ν. Λέσβου
Βασίλειος Κοντάρας
πηγη: alfavita.gr
+ σχόλια + 3 σχόλια
Μα και οι εργαζόμενοι στους αγώνες τους, επικαλούνται και χρησιμοποιούν το ίδιο δικαιακό σύστημα.
Μα κι οι μαθητές στις διεκδικήσεις τους επικαλούνται το ίδιο δικαιακό σύστημα.
Όλοι οι αδύναμοι πάντα επικαλούνται το ίδιο, στημένο και διεφθαρμένο δικαιακό σύστημα με την ελπίδα ότι η υψηλή έννοια του δικαίου θα βρει τρόπο να εκφραστεί και να επιβληθεί.
Όλοι τρέφουν και στηρίζουν αυτή που σήμερα πια ανερυθρίαστα και απροκάλυπτα πρωτοστατεί στην τρομοκράτηση και καταστολή κάθε αγώνα για ανατροπή και ελευθερία: την Ελληνική Δικαιοσύνη.
Συνεπώς πoια είναι η πραγματική μομφή εις βάρος αυτού του δημοσιοϋπαλληλίσκου;
Ότι υπηρετεί πιστά τ' αφεντικά του και χρησιμοποιεί το πιο αποτελεσματικό όργανο ολοκληρωτισμού στη σημερινή εποχή στην Ελλάδα;
Μα κάνει τη δουλεία του!
Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε;
Φίλοι και φίλες, είναι απλό: ΜΠΟΡΟΥΝ και ΜΑΣ τα ΚΑΝΟΥΝ!
Εμείς μπορούμε να τους αφαιρέσουμε αυτή τη δύναμη;
Μπορούμε να επιβάλλουμε το ηθικό δίκαιό μας;
Μέχρι εκείνη τη μέρα λοιπόν, ας κρατήσουμε τα στομφώδη λόγια για τους καθρέπτες μας.
οι μικρές δόσεις αυταρχισμού σκοπό έχουν να δημιουργήσουν εθισμό στον φασισμό.Καλό είναι να μαθαίνονται αυτά.
«Να λυγίσουν τις ψυχές μας κάτω από τα χτυπήματα της συμφοράς, να τσακίσουν τις ψυχικές μας αντιστάσεις, να μας κάνουν να δεχτούμε τη μαύρη μοίρα που μας ετοιμάζανε. Γιατί λαός που τσακίζεται από την υπέρτερη βία δεν είναι ακόμα σκλάβος, σκλάβος γίνεται από τη στιγμή που η ψυχή του δέχεται τη σκλαβιά».Δ.Γληνός.
Δημοσίευση σχολίου