Η «Αριστερή Ενωτική Πρωτοβουλία – Εργαζόμενοι Μηχανικοί» για τις εκλογές στο Τ.Ε.Ε.: Να μη διαχειριστούμε τη μιζέρια - Να την ανατρέψουμε

ΝΑ ΜΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ 

– ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ

Οι εκλογές στο ΤΕΕ  γίνονται στο πεδίο μίας ανθρωπιστικής κρίσης και πραγματικής εξόντωσης της πλειοψηφίας των συναδέλφων μηχανικών. Οι ένοχοι είναι γνωστοί,  είναι η κυβέρνηση, η τρόικα, οι μεγάλοι εργοδότες και οι παρατάξεις του μνημονίου μέσα στο Τ.Ε.Ε.  

Η  «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ» θεωρεί ότι υπάρχει άλλος δρόμος, χωρίς τα μνημόνια και το χρέος, χωρίς την τρόικα και την αγχόνη της ευρωζώνης.

Είναι ο δρόμος του συλλογικής οργάνωσης και πάλης, ενάντια στις πολιτικές της ΕΕ και του ΔΝΤ, της κυβέρνησης και των μηχανισμών της, ενάντια στο ΤΕΕ.

Στις εκλογές αυτές πρέπει να σταλεί ένα ηχηρό μήνυμα καταδίκης και τιμωρίας, εντός του ΤΕΕ πρέπει να συρρικνωθούν οι δυνάμεις που το διοικούν εδώ και χρόνια για να μη συνεχίσουν τον καταστροφικό τους ρόλο.

Για την ανάπτυξη του δημόσιου διαλόγου παραθέτουμε το παρακάτω κείμενο παρουσίασης μας.Την πρόταση αυτή καταθέτει η Αριστερή Ενωτική Πρωτοβουλία ενόψει των εκλογών του ΤΕΕ σε κάθε εργαζόμενο μηχανικό, μισθωτό ή αυτοαπασχολούμενο, άνεργο ή υποαπασχολούμενο, σε κάθε συνάδελφο που προσπαθεί να ζήσει από τη δουλειά του.

Τι είναι και τι θέλει η  «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ»

Ποιοι Είμαστε:

Η «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ», είναι ένα ανεξάρτητο αριστερό πολιτικό - συνδικαλιστικό σχήμα που θέλει να εκφράσει τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των μηχανικών, που ζουν από τη δουλειά τους:

• Τους μισθωτούς μηχανικούς στον ιδιωτικό τομέα, της μονοκρατορίας του δελτίου παροχής υπηρεσιών, της εργοδοτικής τρομοκρατίας, των απολύσεων
• Τους μηχανικούς του δημοσίου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα και των ΔΕΚΟ, που υφίστανται τις μειώσεις μισθών, υπό την απειλή της διαθεσιμότητας – απόλυσης, σε ένα συρρικνωμένο, όλο και πιο επιχειρηματικό δημόσιο.
• Τους αυτοαπασχολούμενος μηχανικούς, φορτωμένους με χρέη και χαράτσια, καθώς «το μεροκάματο» από νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων και ενεργειακών πιστοποιητικών δεν αρκεί για τα προς το ζην.
• Τους άνεργους μηχανικούς, το πιο χτυπημένο κομμάτι του κλάδου
• Τους μηχανικούς της εκπαίδευσης που βρίσκονται αντιμέτωποι με τις απολύσεις αλλά και την απαξίωση του σημερινού σχολείου και της εργασίας τους.
• Τους μεταπτυχιακούς, διδακτορικούς και διαρκώς καταρτιζόμενους μηχανικούς.
• Τους νέους μηχανικούς, άμεσα θύματα της ανεργίας των νέων εργασιακών σχέσεων.

Οι αγωνιστές που συσπειρωνόμαστε στην «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ», τα προηγούμενα χρόνια βρεθήκαμε μαζί με πολλούς συναδέλφους στην πρώτη γραμμή του αγώνα:

• Με το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών και τα σωματεία του κλάδου, ενάντια στην εργασία χωρίς δικαιώματα που επιβάλλει η εργοδοσία μέσω του δελτίου παροχής υπηρεσιών, για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων, ενάντια στις μειώσεις μισθών, για την καταβολή των δεδουλευμένων, ενάντια στις απολύσεις, για να στεκόμαστε οι εργαζόμενοι όρθιοι και με αξιοπρέπεια απέναντι στην εργοδοσία.
• Στη συγκρότηση των ανοιχτών συνελεύσεων μηχανικών στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις με στόχο οι εργαζόμενοι και άνεργοι μηχανικοί να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, μέσα από διαδικασίες βάσης, ενάντια στις λογικές ανάθεσης.
• Με τους μηχανικούς του δημοσίου ενάντια στις απολύσεις-διαθεσιμότητες, στις μειώσεις των μισθών, τις ιδιωτικοποιήσεις, με επίγνωση ότι η ισοπέδωση των εργαζόμενων στο δημόσιο λειτουργεί σαν μοχλός για την εξαθλίωση των εργαζόμενων και στον ιδιωτικό τομέα.
• Στις κινητοποιήσεις για τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, μέσα από την ανοιχτή συνέλευση μηχανικών, το σωματείο μισθωτών τεχνικών και άλλα πρωτοβάθμια σωματεία του κλάδου. Στις πολύμηνες κινητοποιήσεις, που ανάγκασαν το ΔΣ του ΕΤΑΑ να αναστείλει προσωρινά τις αυξήσεις των εισφορών του ΤΣΜΕΔΕ και έδειξαν πως ο δρόμος της συλλογικής αντίστασης και του αγώνα, μπορεί να έχει αποτελέσματα.
• Στην πάλη για την αναγνώριση της «ιδιότητας του άνεργου μηχανικού», για αξιοπρεπές επίδομα ανεργίας, περίθαλψη, απαλλαγή τους από τις ασφαλιστικές εισφορές, αλλά πρώτα απ’ όλα για το δικαίωμα στη δουλειά και την αξιοπρέπεια.
• Στις κινητοποιήσεις ενάντια στην κατάργηση των κατώτατων αμοιβών, στην ισοπέδωση και την απαξίωση στη δουλειά μας. Ενάντια στους φραγμούς στο επάγγελμα και στις «πιστοποιήσεις» που κατακερματίζουν το πτυχίο μας και τα επαγγελματικά μας δικαιώματα.
• Σταθήκαμε απέναντι στο ΤΕΕ (τεχνικό σύμβουλο της τρόικα) και τις κυρίαρχες παρατάξεις, που έβαλαν τη σφραγίδα τους στην ισοπέδωση των δικαιωμάτων μας και συναίνεσαν σε κάθε αντεργατικό μέτρο. Στα όργανα του ΤΕΕ, επιδιώξαμε την ακύρωση κάθε απόπειρας χειροτέρευσης των δικαιωμάτων μας, μακριά από πρακτικές διαχείρισης. Απέναντι στην κυρίαρχη λογική ότι «όλοι μηχανικοί είμαστε», εργαζόμενοι και εργοδότες, αυτοαπασχολούμενοι, άνεργοι και οι μεγαλο-εργολάβοι, προτάσσουμε ένα μέτωπο συσπείρωσης των εργαζόμενων μηχανικών που ζούμε από τη δουλεία μας.
• Συμμετείχαμε σε όλες τις μάχες του εργατικού κινήματος για την ανατροπή της επίθεσης κυβέρνησης ΕΕ- κεφαλαίου, στον συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων, κόντρα στον υποταγμένο κυβερνητικό συνδικαλισμό. Στις μικρές και μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στο φασισμό, στους αγώνες για τις λαϊκές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα ενάντια στον σύγχρονο κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό.
• Βρεθήκαμε στο πλευρό των κατοίκων στις Σκουριές, στην Κερατέα, στο Ελληνικό, ενάντια στο κυρίαρχο δόγμα «καταστολή και ανάπτυξη», για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος και των ελευθέρων χώρων.
• Διεκδικούμε τον κοινωνικό μας ρόλο, την αξιοπρέπειά και τον έλεγχο της εργασίας μας, ενάντια στους νόμους της αγοράς. Θέλουμε να κάνουμε βήματα για τη συγκρότηση του «τεχνικού συμβούλου» των κινημάτων και της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Η «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ»συσπειρώνει αγωνιστές που δίνουν αγώνες με προσήλωση στα συμφέροντα των εργαζομένων. Οι δεσμοί μας ξεκινούν από τις μεγάλες αναμετρήσεις του φοιτητικού κινήματος, το ρεύμα της ΕΑΑΚ και της γενιάς της μεταπολίτευσης, από τους αγώνες του νεολαιίστικου και εργατικού κινήματος όλα αυτά τα χρόνια. Πιστεύουμε πως κανένας επιμέρους αγώνας, δεν μπορεί να επιτύχει σταθερή νίκη χωρίς την προοπτική ανατροπής της αντεργατικής επίθεσης και των κυβερνήσεών τους. Μόνο μέσα από γενικευμένη εργατική και παλλαϊκή σύγκρουση, με ένα παλλαϊκό μέτωπο ρήξης και ανατροπής μπορεί να ανοίξει ένας άλλος δρόμος για τον κόσμο της εργασίας. Αλλά και με μια άλλη αριστερά, ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική, που θα απαντάει στις ανάγκες των εργαζόμενων μηχανικών αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας.

Το ΤΕΕ και οι παρατάξεις του μνημονίου είναι αντίπαλος των μηχανικών,

γιατί είναι τεχνικός σύμβουλος της τρόικας

Όλο το προηγούμενο διάστημα παρά τις υποκριτικές αντιμνημονιακές κορώνες, το ΤΕΕ στάθηκε αρωγός στις βασικές επιλογές του κεφαλαίου. Συναίνεσε στη ληστρική αύξηση των εισφορών στο ΤΣΜΕΔΕ και στην ανακεφαλαιοποίηση της Τράπεζας Αττικής με τις εισφορές μας, καθώς και στη συρρίκνωση των προνοιακών παροχών μέσα από την ένταξη του Ταμείου στον ΕΟΠΥΥ, έκανε τα στραβά μάτια στο «κούρεμα» των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ, στη κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και των Ελάχιστων Αμοιβών, συναίνεσε στην απόλυση εκατοντάδων εργαζόμενων του ίδιου του οργανισμού αλλά και δεκάδων άλλων φορέων του δημοσίου στο οποίο είναι διορισμένα μέλη των παρατάξεων της διοίκησης. Απαρατήρητη δεν πέρασε ούτε η σιωπηρήυποστήριξη του ΤΕΕ προς το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο στην αντιπαράθεσή τους με τις τοπικές κοινωνίες (Χαλκιδική, Κερατέα, Ελληνικό, Κρήτη). Προϋπόθεση για να γίνουν όλα τα παραπάνω όσο το δυνατόν στα μουλωχτά, ήταν και το σταμάτημα της έκδοσης του ενημερωτικού δελτίου και η πλήρης απαξίωση της Αντιπροσωπείας. Την αντιδημοκρατική εξέλιξη αυτή έρχεται να ολοκληρώσει το νέο θεσμικό πλαίσιο του ΤΕΕ που περιλαμβάνει την εκλογή του προέδρου απευθείας από το σώμα των μηχανικών.

γιατί μετεξελίσσεται προκειμένου να επιτεθεί εκ νέου

Κάποιοι λένε ότι το ΤΕΕ καταργείται ή βάλλεται και καλεί τους μηχανικούς να το υπερασπιστούν, επειδή η κυβέρνηση προέβη στη δραματική συρρίκνωση του προϋπολογισμού του. Κατά τη γνώμη μας η όποια πίεση σήμερα ασκείται αποτελεί μοχλό μετεξέλιξής του ΤΕΕ σε ένα επιχειρηματικό επιμελητήριο των λίγων, για να συμβάλει με τη σειρά του στο ξεκαθάρισμα που συντελείται στο επάγγελμα με τις πιέσεις που ασκούνται σε χιλιάδες συναδέλφους να το εγκαταλείψουν ή να υποταχθούν σε ένα δυσμενή ταξικό συσχετισμό δύναμης ως υπάλληλοι χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Αυτή η εξέλιξη θα σημάνει ένα ΤΕΕ ιδιωτικό φορέα, ανταποδοτικής λειτουργίας, με συνδρομές «εταίρων», με την αντικατάσταση της σημερινής άδειας άσκησης επαγγέλματος από δομές επιμόρφωσης και πιστοποίησης σε κομμάτια επαγγελματικών δραστηριοτήτων. Αυτή η πολιτική συνοδεύεται από αποφάσεις σαν και αυτές που απεργάστηκε η απερχόμενη διοίκηση του ΤΕΕ για μηχανικούς «a la carte» που προκειμένου να μην φορτώνονται με ασφαλιστικές εισφορές στο ταμείο, θα δηλώνουν επαγγελματική παρουσία συγκεκριμένες ημέρες του έτους, εργασία χωρίς ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αυτή η εξέλιξη πρέπει να ανατραπεί!

ΟΙ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΑΣ., γιατί είναι υπεύθυνες για τη σημερινή κατάσταση

Η ΔΚΜ και η ΔΚΜ – ΔΑΠ ενωμένες σε νέο περιτύλιγμα κατέρχονται στις εκλογές προκειμένου να διαφεντέψουν το ΤΕΕ στη νέα εποχή, έτσι ώστε η όποια «ανάπτυξη» με ανεργία και χωρίς μισθούς και δικαιώματα να περάσει από τα χέρια τους. Η ΠΑΣΚ αλλάζει πουκάμισο, ενώνεται με τις δυνάμεις της ΔΗΜΑΡ, της ultra-εργοδοτικής παράταξης των ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ και κατέρχεται για να διεκδικήσει τη διαχείριση, με ένα εξίσου επιθετικό προς τα συμφέροντά μας, των ερειπίων της μεταμνημονιακής περιόδου, που τόσο πολύ συνέβαλε στο να δημιουργηθούν. Οι μαϊντανοί ΕΛΕΜ, ΔΕΜ, ΔΗΠΑΜ, ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ όλοι έτοιμοι όπως απέδειξαν να βάλουν πλάτη σε αντεργατικές και μνημονιακές επιλογές της διοίκησης μόνο για να νέμονται ένα μέρος της εξουσίας που τους παραχωρούν. Στις παρατάξεις του μνημονίου κατατάσσουμε και την νέα παράταξη ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΚΡΙΣΗ (ΑΝ.ΕΛΛ.) της οποίας η διακήρυξη αποτελεί την λίστα ευχών του κάθε έλληνα εργοδότη μηχανικού.

Ενάντια στην διαχείριση και την ηττοπάθεια

Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν στο χώρο των αριστερών παρατάξεων, φωνές που μιλούν για την ανάγκη το «ΤΕΕ να αλλάξει χέρια». Άλλες παρατάξεις όπως η νέα παράταξη ΡΠΜ (ΣΥΡΙΖΑ) το κάνουν μηρυκάζοντας θέσεις τις οποίες εκπροσωπούσε χρόνια η ΠΑΣΚ προκειμένου να εφαρμόζει τις πιο αντεργατικές πολιτικές στο όνομα δήθεν ενιαίων συμφερόντων  των μηχανικών. Επισημαίνουμε, απλώς ότι οι δυνάμεις του ΣΥΝ (πλέον ΣΥΡΙΖΑ), είχαν το ΤΕΕ στα χέρια τους, καθώς το «διοίκησαν» επί χρόνια και δεν μπορούν να σφυρίζουν αδιάφορα για ότι έπραξαν ή δεν έπραξαν στο ΤΕΕ, σαν να μην τρέχει τίποτα...

Άλλες φωνές όπως η ΣΑΜ θεωρούν εφικτή τη συγκρότηση ενός μετώπου που θα αναλάβει το ΤΕΕ και το οποίο θα συγκροτηθεί σε ένα πλαίσιο αντιμνημονιακών αιτημάτων του κλάδου. Παραγνωρίζουν ότι η συγκρότηση ενός τέτοιου μετώπου είναι αδύνατη στο βαθμό που καίρια ζητήματα (διαγραφή του χρέους, ρήξη με το Ευρώ και ΕΕ, αναγκαίες εθνικοποιήσεις) που σχετίζονται με τον άλλο δρόμο κόντρα στα μνημόνια μένουν σκόπιμα έξω από τη συζήτηση. Μπαίνοντας χωρίς πολλά πολλά στην ομπρέλα όσων ζητούν το ΤΕΕ να αλλάξει χέρια, βλέπουμε την ΣΑΜ να τίθεται δυστυχώς σε τροχιά επαναφοράς σε ένα διαχειριστικό στίγμα αντίστοιχο με αυτό που την έφερε στο παρελθόν να στηρίζει αντεργατικές διατάξεις για το ασφαλιστικό και «δημοκρατικούς» προέδρους του ΤΕΕ. Από την άλλη ηΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ, αυτοαναγορεύεται σε κάτοχο της αλήθειας, επιτίθεται σε κάθε διαφορετική αριστερή άποψη σε βάρος της αναγκαίας αγωνιστικής ενότητας και της κοινή δράσης στο κίνημα.

Πρέπει να προχωρήσουμε

ΕΝΩΤΙΚΑ, ΜΑΖΙΚΑ για ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ.

ΕΝΤΟΣ, ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΤΕΕ

Για εμάς σημασία έχει να συγκροτήσουμε συλλογικές μορφές, μέσα από τις οποίες χιλιάδες συνάδελφοι θα παλέψουν για αξιοπρεπή δουλειά, ενάντια σε όλα αυτά που τους καταστρέφουν τη ζωή μας. Όσο το ΤΕΕ θα απαξιώνεται όλο και περισσότερο στα μάτια της εργαζόμενης πλειοψηφίας άλλο τόσο θα υπάρχει ανάγκη συγκρότησης μορφών που θα συντονίζουν όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια των μηχανικών (μισθωτοί, δημόσιοι υπάλληλοι, άνεργοι). Σε αυτή την κατεύθυνση συμβάλλαμε το προηγούμενο διάστημα μέσα από τις ανοιχτές συνελεύσεις μηχανικών τόσο στην Αθήνα και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Η παρέμβαση μας, στοχεύει στην ακύρωση κάθε απόπειρας χειροτέρευσης των συνθηκών εργασίας των εργαζόμενων μηχανικών που θα φέρει και τη σφραγίδα του ΤΕΕ. Θέλουμε να στερήσουμε τις πλατιές συναινέσεις και πλειοψηφίες που σήμερα απολαμβάνουν οι κυρίαρχες παρατάξεις και διευκολύνουν τους εκπροσώπους της εργοδοσίας να επιτίθενται στα συμφέροντά μας. Ξέρουμε όμως ότι για να το πετύχουμε αυτό χρειάζεται να οικοδομήσουμε ένα άλλο αντίπαλο δέος. Έτσι, απέναντι στο δίπολο που θα σχηματιστεί μετεκλογικά εντός του ΤΕΕ μεταξύ των φιλοκυβερνητικών δυνάμεων που θα υλοποιούν πολιτικές εκμεταλλευόμενοι την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς και τα ανύπαρκτα δικαιώματα, και ενός ρεύματος που θα επιχειρεί να εκφράσει μια λογική διαχείρισης στο πλαίσιο που αφήνουν τα μνημόνια, χρειάζεται ένας άλλος πόλος που θα εκφράζει την ανάγκη αγωνιστικής ρήξης και ανατροπής σε μια πορεία χωρίς Χρέος, Ευρώ, ΕΕ και μνημόνια, η ενίσχυση του οποίου θα αποτυπώσει έναν άλλο πολιτικό και κοινωνικό συσχετισμό στον κλάδο και ευρύτερα, θα ενισχύσει μια άλλη καθημερινότητα της αλληλεγγύης και της οργάνωσης της πάλης μέσα στους χώρους δουλειάς και θα γεννήσει νέες μορφές συλλογικής εκπροσώπησης όλων των εργαζόμενων και άνεργων συναδέλφων. Υπό αυτό το πρίσμα θα εξαντλήσουμε και μετεκλογικά την οποιαδήποτε δυνατότητα συνεργασίας και συμπόρευσης με άλλες παρατάξεις που θέλουν να οικοδομήσουμε από κοινού αυτό το αντίπαλο δέος.

Χρειαζόμαστε ένα

ΜΕΤΩΠΟ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

Η κοινή δράση των μισθωτών, των ανέργων και των αυτοαπασχολούμενων μηχανικών, με ένα πλαίσιο που θα στοχεύει στην ανατροπή του πυρήνα της αντεργατικής πολιτικής, είναι σήμερα πιο αναγκαία από ποτέ. Έτσι θα αποκρούσουμε τη συνεχή υποβάθμιση της θέσης μας και θα αποδυναμώσουμε την κυριαρχία και την πίεση της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Η πάλη για τα ασφαλιστικά δικαιώματα, για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας και τις συλλογικές συμβάσεις, ενάντια στη φοροληστεία και τις κατασχέσεις, είναι τα μέτωπα με τα οποία θα πρέπει να αναμετρηθούμε το επόμενο διάστημα στον κλάδο και γενικά. Όλοι κατανοούμε το συνολικό και πολιτικό χαρακτήρα της μάχης που δίδουμε. Η ανατροπή της επίθεσης προϋποθέτει την ανάπτυξη αγώνων σε συμπόρευση με όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

OI ΜΙΣΘΩΤΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΜΑΣ

Στην επίθεση ενάντια στα δικαιώματα των μισθωτών τεχνικών, η μόνη απάντηση είναι η οργάνωση και η δράση μας. Να ξεπεράσουμε τις συντεχνιακές αντιλήψεις και ιδεολογήματα του παρελθόντος, διαχωρισμούς και «ενότητες» που μας έχουν επιβληθεί από τους κυρίαρχους μηχανισμούς ακριβώς για να μας κρατάνε υποταγμένους. Οι μηχανικοί δεν είμαστε ένα ενιαίο στρώμα, με κοινά συμφέροντα, αφού άλλοι είναι εργοδότες και εμείς είμαστε οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι οι υποαπασχολούμενοι. Για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας, έχουμε ανάγκη την ενότητα με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, με τους οποίους έχουμε κοινές ανάγκες, προβληματισμούς, δικαιώματα, που βιώνουμε καθημερινά την εργοδοτική αυθαιρεσία, την ανασφάλεια και την αντιλαϊκή πολιτική. Με αυτή την λογική παλεύουμε και στα σωματεία του κλάδου.

Με το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών αποτελεί μια ελπιδοφόρα πραγματικότητα. Είναι ένα μαζικό σωματείο, που συνενώνει στους κόλπους του, όλους τους τεχνικούς του ιδιωτικού τομέα. Ανεξάρτητα από ειδικότητα ή εργασιακή σχέση (μισθωτοί ή δελτίο), προτάσσει τα κοινά τους συμφέροντα ενάντια σε κάθε τεχνητό συντεχνιακό διαχωρισμό.

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών βρέθηκε μπροστά στους αγώνες του τεχνικού κλάδου με κυρίαρχο τον αγώνα ενάντια στις αυξήσεις των εισφορών στο ΤΣΜΕΔΕ, αλλά και την ιατροφαρμακευτική κάλυψη όλων των συναδέλφων. Στήριξε κάθε μάχη, ενάντια στην εργοδοσία, με μοναδικό γνώμονα την υπεράσπιση των εργαζομένων και των συμφερόντων τους. Συνέβαλε στην οργάνωση των αντιστάσεων στους χώρους δουλειάς. Πέτυχε, σε αρκετές περιπτώσεις, την καταβολή δεδουλευμένων και αποζημιώσεων ανεξάρτητα από την τυπική σχέση εργασίας (μισθωτοί ή δελτίο κλπ). Παλεύει για το ζήτημα της ανεργίας στον κλάδο και την οργάνωση των ανέργων. Πρωτοστατεί στην προσπάθεια συντονισμού του αγώνα, μέσα από τον συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων, από την σκοπιά της ενότητας και της αλληλεγγύης των εργαζομένων. Συμβάλει στον συντονισμό των σωματείων και των συλλογικοτήτων στον κλάδο.

ΜΕ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΣΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ

Σήμερα είναι απαραίτητο να συσπειρωθούμε στα επιχειρησιακά σωματεία, και όπου δεν υπάρχουν να δημιουργήσουμε νέα. Είναι πρωταρχική ανάγκη να οργανωθούμε από κοινού με τους υπόλοιπους εργαζόμενους κάθε επιχείρησης δημόσιας ή ιδιωτικής. Ήδη σήμερα, σε χώρους όπου δουλεύουν δεκάδες μηχανικοί (ΜΟΔ, ΚΑΠΕ, ΑΠΡΟΦΟΣ) αναπτύσσεται αγωνιστική δράση μέσα από επιχειρησιακά σωματεία. Το τελευταίο διάστημα στον χώρο των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής, τα επιχειρησιακά σωματεία (Vodafone, Forthnet, Wind) παλεύουν προασπίζοντας τα δικαιώματα των εργαζομένων. Ο σύλλογος εργαζομένων ΙΔΑΧ-ΙΔΟΧ ΕΜΠ, συνέβαλλε στην απεργία διαρκείας στα πανεπιστήμια, ενάντια στις απολύσεις – διαθεσιμότητες που έδειξε έναν άλλο δρόμο στο εργατικό κίνημα.

Ενισχύουμε και καλούμε σε συσπείρωση σε κάθε  σημαντική απόπειρα

Οι μηχανικοί του δημοσίου ανιχνεύουν δρόμους για μια ριζοσπαστική πρακτική μέσα από την ΕΜΔΥΔΑΣ. Οι μηχανικοί της Βιομηχανίας προσπαθούν να μαζικοποιήσουν και να οργανώσουν το ΣΤΕΒ προκειμένου να γίνει όπλο για την διεκδίκηση των όρων εργασίας στον κλάδο της βιομηχανίας.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

Το προηγούμενο διάστημα σε όλη την Ελλάδα, συγκροτήθηκαν ανοιχτές συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα, που πάλεψαν πρώτα και κύρια ενάντια στην αύξηση των εισφορών και τη διάλυση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων. Αν και τυπικά δεν είναι σωματείο, η ανοιχτή συνέλευση κατάφερε να συντονίσει και να συνενώσει κομμάτια των μηχανικών σε κινηματική και αγωνιστική κατεύθυνση - κομμάτια τα οποία αν και πληττόμενα από την κρίση δεν εντασσόντουσαν σε σωματειακές δομές (πχ αυτοαπασχολούμενοι) συμβάλλοντας έτσι αποτελεσματικά στην μάχη του ασφαλιστικού.

Η ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ

ΕΝΙΑΙΟΣ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ

Στο έδαφος αυτής της αντιδραστικής επίθεσης μια νέα κατάσταση διαμορφώνεται με την εισβολή στο προσκήνιο αγώνων με πολιτικά, ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά και διάρκεια.

Η κατάληψη των εργαζόμενων στην ΕΡΤ αποτελεί ένα αγωνιστικό παράδειγμα για εκατομμύρια εργαζόμενους που αντιστέκονται στις απολύσεις. Οι πολυήμερες απεργίες σε πολλούς χώρους του δημοσίου και η απεργία των καθηγητών, ζωντάνεψε διαδικασίες μαζικών συνελεύσεων, ανέδειξε τις δυνατότητες συντονισμών και νέες μορφές ενότητας των εργαζόμενων. Η απεργία διαρκείας στα πανεπιστήμια είναι μια ακόμα απόδειξη της πραγματικής διάθεσης και δύναμης των εργαζόμενων. Οι κινητοποιήσεις στον ιδιωτικό τομέα, στον Κατσέλη, στη ΛΑΡΚΟ, στην κατάληψη της Νομαρχίας Εύβοιας, στην Ιντρακόμ, στη Wind και στη Vodafone, στον Σκαραμαγκά και σε πολλούς άλλους χώρους, δείχνουν ότι παρά την ανασφάλεια, την τρομοκρατία και της απειλή της ανεργίας, οι εργαζόμενοι ξεσηκώνονται και παλεύουν. Ο ηρωικός αγώνας των κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής αποτελεί παράδειγμα κινήματος αντίστασης και ανυπακοής στην κατεύθυνσης της ανατροπής. Ένας αγώνας για «γη και ελευθερία», βασισμένος στις λαϊκές συνελεύσεις, με χαρακτήρα αποφασιστικότητας, σύγκρουσης και προοπτική νίκης.  Ο Συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων, έδωσε σημαντική ώθηση στους αγώνες και λειτούργησε ως ταξικό σημείο αναφοράς για ένα ευρύτερο δυναμικό.

Ωστόσο, οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, μεγάλων ομοσπονδιών και συνδικάτων, μπορούν ακόμα να βάζουν φρένο στην κλιμάκωση των αγώνων, εμποδίζοντας να ενοποιηθούν, να γενικευθούν να πετύχουν νίκες και ανατροπές.

Η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, αποτελεί πλέον όρο για την ανατροπή του κοινοβουλευτικού κανιβαλισμού. Σήμερα είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο ένα εργατικό κίνημα που να βασίζεται στη δύναμη των εργαζομένων, στην εργατική δημοκρατία των μαζικών συνελεύσεων και των αγώνων τους. Που θα βρει δρόμους οργάνωσης των εκατομμύριων ανέργων. Που θα οργανώσει μορφές ταξικής αλληλεγγύης. Που θα ενεργοποιεί τους συνάδελφους κόντρα στις λογικές της ανάθεσης.

Η συγκρότηση ενός μετώπου αγώνα και ανατροπής, μαχόμενων σωματείων, συντονισμών, συνελεύσεων, επιτροπών αγώνα και κάθε δύναμης που θα θέλει παλέψει για την ανατροπή του σύγχρονου Μεσαίωνα. Ένα μέτωπο που θα συμβάλλει:

Στην αναβάθμιση των μορφών πάλης, για να αναπτυχθούν πραγματικοί αγώνες και όχι απλά κινήσεις διαμαρτυρίας, σε κάθε χώρο και συνολικά, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στην εργοδοσία και την κυβέρνηση, μόνιμη κοινωνική αναταραχή.

Στο συντονισμό στη βάση, για να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους οι εργαζόμενοι. Για να δοθεί ένας συντονισμένος, ανυποχώρητος αγώνας, ένας παρατεταμένος λαϊκός ξεσηκωμός που θα τους ανατρέψει. Σε αυτό θα κριθεί κάθε αριστερή δύναμη.

Για την αριστερά της νίκης και της ανατροπής

Απάντηση στην επίθεση δεν μπορεί να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Στρέφεται στη λογική της διεκδίκησης της κυβέρνησης μέσα στα πλαίσια της ΕΕ, σε λογικές αναδιαπραγμάτευσης της λιτότητας και του χρέους με την Τρόικα. Δίνει διαρκώς εγγυήσεις προς τις δυνάμεις του κεφαλαίου, ενώ υποτάσσει το κίνημα με στόχο την άνοδο στην εξουσία.

Ούτε όμως και το ΚΚΕ φαίνεται να απαντά στην εξελισσόμενη καταστροφή. Ακολουθεί μια αδιέξοδη τακτική, σπέρνει ηττοπάθεια, και υπονομεύει την δυναμική του κινήματος, επικαλούμενο διαρκώς τους «αρνητικούς κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς». Προωθεί τη γραμμή της διάσπασης και του πολέμου απέναντι σε κάθε άλλη ταξική δύναμη.

Το ζητούμενο της εποχής μας είναι η ενίσχυση μέσα από τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, ενός αριστερού πολιτικού ρεύματος ανατροπής και μιας άλλης αριστεράς που δεν θα ενσωματώνεται στα σχέδια του συστήματος, αλλά θα αντλεί αισιοδοξία από την λαϊκή δράση και σκέψη. Μιας αριστεράς που θα ορίζεται από την συμβολή της στον αγώνα ενάντια στην καταπίεση και τους καταπιεστές και δεν θα θεωρεί πως ο εχθρός της βρίσκεται στο εσωτερικό της. Που θα μπορεί να συζητά ανοιχτά μπροστά τους εργαζόμενους, με την πεποίθηση πως τον τελικό λόγο τον έχουν οι δημιουργοί του κοινωνικού πλούτου και όχι οι διαχειριστές του. Που θα αξιοποιήσει τη δύναμη και το βάθος της εργατικής αντίστασης στην κατεύθυνση του αποφασιστικού, μαζικού αγώνα μέχρι τη νίκη και θα προβάλει την προοπτική της απελευθέρωσης της εργασίας και μιας άλλης κοινωνίας.

Σε πείσμα όσων επιμένουν ότι έξω από το Ευρώ και την ΕΕ υπάρχει καταστροφή, όσων θεωρούν το κέρδος πυρήνα κίνησης των πάντων, όσων πιστεύουν ότι η ιστορία των μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών ανατροπών έχει τελειώσει εμείς επιμένουμε αριστερά, ριζοσπαστικά, αντικαπιταλιστικά.