Eίναι πραγματικά χαρά να βλέπει κανείς τη "Δημοκρατία"(διαβάζεται και δικτατορία των μονοπωλίων), να λειτουργεί (είπαμε να μη ρωτάτε για ποιον...). Είναι χαρά επίσης να βλέπεις το κράτος (μη ρωτάς ποιανού είναι το κράτος) να κάνει τα δέοντα για την "αποκατάσταση της ομαλότητας" ( της ποιάς;;; Ποιανών η ζωή εξακολουθεί να είναι "ομαλή";).
Τέτοιες ενέργειες δεν μπορεί παρά να επιδοκιμάζονται από όλους τους Έλληνες( φτωχούς πλούσιους... όλους, είμαστε "όλοι μαζί").
Μετά και από αυτό το ντού και την ανακατάληψη της ΕΡΤ από τους βάρβαρους εργαζόμενους, δε χωράει αμφιβολία ότι και αυτή η κυβέρνηση, αν και μας έχει κάνει το βίο αβίωτο, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για τη "διασφάλιση της σταθερότητας" (της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων και της διάλυσης του δημόσιου τομέα προς όφελός τους).
Όλα αυτά γίνονται ακόμη πιο φανερά μετά και τα συγχαρητήρια που έστειλε από το Καζακστάν(!!) ο καλός υπουργός διάλυσης της Δημόσιας Υγείας Α.Γεωργιάδης που έγραψε στο twiter: "Προς Νίκο Δένδια: Υπουργέ μας, αν και είμαι στο Καζακστάν έφθασαν και εδώ τα ωραία νέα. Επιτέλους!! Εύγε!"
Το θέμα βέβαια είναι το τι κάνουμε εμείς από δω και πέρα. Αυτοί ξέρουμε τι έχουν στο μυαλό τους.
Και αυτό που έχει μεγάλη σημασία και πρέπει να το δει κανείς είναι ότι η ΕΡΤ και ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε η κατάσταση είναι ένα καλό παράδειγμα χρεοκοπίας του κυβερνητικού συνδικαλισμού που διαρκώς καθησύχαζε τους εργαζόμενους εκεί, ότι όλα ήταν υπό έλεγχο και θα ..."λυνόντουσαν" με προσωπικές επαφές με τους διαδρόμους των υπουργείων.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η οργάνωση στα σωματεία και η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος προς ταξική κατεύθυνση είναι αυτό που πρέπει να γίνει ζήτημα πρώτης προτεραιότητας.
Για τις μάχες που θ'ακολουθήσουν σε έναν πόλεμο που μαίνεται εναντίον του λαού.
Δημοσίευση σχολίου