Για την εξουσιαστική κάστα των δικαστών και για τον ρόλο της σαν πυλώνας του καπιταλιστικού συστήματος έχουμε γράψει αρκετές φορές. Καλύπτει διαχρονικά όλα τα μεγάλα σκάνδαλα στα οποία συμμετέχουν επίλεκτα μέλη της αστικής τάξης, με τελευταίο παράδειγμα με την αθώωση όλων όσων συμμετείχαν στην λεηλασία του ελληνικού λαού μέσω του εγκλήματος του Χρηματιστηρίου, εξοντώνει κάθε ταλαίπωρο πρεζόνι ή οποιονδήποτε άλλον εκδηλώσει «ανάρμοστη συμπεριφορά» -σύμφωνα με την «λογική» τους- και βρεθεί στο σκαμνί του κατηγορουμένου, βγάζει «λάδι» μπάτσους που εκτονώνουν τα πιο κτηνώδη ένστικτά τους σε διαδηλωτές και αγωνιζόμενους πολίτες (Εδώ η τελευταία περίπτωση).
Αυτή η συντεχνία, διαχρονικά αισθάνεται παντοδύναμη. Απ’ τις πιο μαύρες περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας, όταν στελέχωνε τα έκτακτα στρατοδικεία του εμφύλιου και του μετεμφυλιακού μοναρχοφασισμού, μέχρι την εποχή που υπηρέτησε χωρίς κανένα πρόβλημα τη χούντα και ήταν το μόνο κομμάτι του κρατικού μηχανισμού που δεν υπέστη αυτή την κουτσουρεμένη και υποκριτική «αποχουντοποίηση».
Σήμερα, η εξουσιαστική κάστα των δικαστών στρέφεται ανοιχτά σε κάθε εργατική διεκδίκηση κηρύσσοντας τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές, ενώ η συγκάλυψη που προσφέρουν στα μέλη της κλίκας τους είναι πρωτοφανής και αδιανόητη. (Αρκεί να αναφέρουμε σχετικά πρόσφατο περιστατικό κατά το οποίο συνελήφθη δικαστής - παιδεραστής –και μάλιστα στο ίδιο το 4χρονο παιδί του-. Μετά από μια σειρά αναβολών, γίνεται η δίκη του κατά την οποία οι συνάδελφοι του τον καταδικάζουν με αναστολή, δεν μένει ούτε μια μέρα φυλακή και το αποκορύφωμα είναι ότι συνεχίζει κανονικά να ασκεί τα καθήκοντα του ως δικαστής και να κρίνει τις τύχες και τις ζωές ανθρώπων.
(Στην δημιουργία της αίσθησης ότι το σύστημα έχει μηχανισμούς αυτοκάθαρσης ήταν τα όσα ακολούθησαν μετά τις δημοσιογραφικές αποκαλύψεις -οι οποίες δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό-για το παραδικαστικό κύκλωμα που είχαν στήσει η πρώην ανακρίτρια Αντωνία Ηλία, ο αρχιμανδρίτης Ιάκωβος Γιοσάκης η Κωνσταντίνα Μπουρμπούλια και ο «δικαστής με την μεζούρα» Ευάγ. Καλούσης)
Ολη αυτή την εισαγωγή την κάναμε, διαβάζοντας σε σημερινή εφημερίδα την προκλητική απόφαση που εξέδωσε το Μισθοδικείο το οποίο έκρινε αντισυνταγματική την τελευταία μνημονιακή περικοπή των αποδοχών τους (20% έως 25%) που επιβλήθηκε αναδρομικά από τον Αύγουστο 2012, ενώ παράλληλα αναγνώρισε το αφορολόγητο του 25% των αποδοχών τους, όπως συμβαίνει με τους βουλευτές, αφού το Σύνταγμα επιβάλλει την ισοτιμία ανάμεσα στις τρεις κρατικές λειτουργίες (εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική).
«Ανοίγει έτσι ο δρόμος για επιστροφή σημαντικών κονδυλίων και αύξηση των αποδοχών των δικαστικών λειτουργών αναδρομικά για τους τελευταίους 16 μήνες, ανάβοντας ταυτόχρονα "πράσινο φως" για ευνοϊκότερη φορολογική μεταχείριση (με έκπτωση του 25% από το φορολογητέο εισόδημα) που στην πράξη οδηγεί σε μεγαλύτερο καθαρό εισόδημα», αναφέρει το δημοσίευμα.
Το μόνο που θα μπορούσαμε να προσθέσουμε είναι ότι το Μισθοδικείο αποτελείται από 3 δικαστές, 3 καθηγητές ΑΕΙ και 3 δικηγόρους, ουσιαστικά δηλαδή δικαστές αποφασίζουν για τις αποδοχές τους. Είναι τα ίδια άτομα που δίνουν «πράσινο φως» σε κάθε πράξη νομοθετικού περιεχομένου που σφαγιάζει μισθούς και συντάξεις των λαϊκών στρωμάτων.
Εχουμε δηλαδή άλλη μια πρόκληση απ’ την εξουσιαστική κάστα των δικαστών η οποία ενώ δεν διστάζει με την «βούλα» της να επικυρώσει κάθε πράξη για την καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας προς το συμφέρον μιας δράκας ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών, η ίδια απολαμβάνει πλουσιοπάροχες αμοιβές για τις υπηρεσίες της που προσφέρει στο αστικό σύστημα.
Δημοσίευση σχολίου