Πόση εμετική αθλιότητα μπορεί να κρύβονται μέσα σε ελάχιστες λέξεις!!! Διαβάστε δήλωση του βουλευτή Πέτρου Τατσόπουλου:
«Δεν ήμουν ποτέ φαλλοκράτης. Εγώ ακόμα και τότε ήμουν γατουλογαμούλης, στο τρίψιμο, στο σούξου μούξου! Πέσε πέσε πέσε... στο τέλος πήδαγες! Ποτέ δεν ήμουν ο macho τύπος».
Την παραπάνω δήλωση έκανε σήμερα ο τύπος που έχει «πηδήξει την μισή Αθήνα» μιλώντας στο «Πρωινό μου» στο MEGA.
Τι να σχολιάσεις … Θλίψη … για το γεγονός ότι τέτοιοι αχρείοι τύποι κατόρθωσαν να εκλεγούν βουλευτές με την ψήφο πολιτών που δηλώνουν αριστεροί ….
«Δεν ήμουν ποτέ φαλλοκράτης. Εγώ ακόμα και τότε ήμουν γατουλογαμούλης, στο τρίψιμο, στο σούξου μούξου! Πέσε πέσε πέσε... στο τέλος πήδαγες! Ποτέ δεν ήμουν ο macho τύπος».
Την παραπάνω δήλωση έκανε σήμερα ο τύπος που έχει «πηδήξει την μισή Αθήνα» μιλώντας στο «Πρωινό μου» στο MEGA.
Τι να σχολιάσεις … Θλίψη … για το γεγονός ότι τέτοιοι αχρείοι τύποι κατόρθωσαν να εκλεγούν βουλευτές με την ψήφο πολιτών που δηλώνουν αριστεροί ….
+ σχόλια + 5 σχόλια
Αχρείοι είναι, μάλλον, αυτοί που τον πρότειναν για βουλευτή. Θα ρώτησαν οι αλεπούδες τη μισή Αθήνα που της τριβόταν στα πόδια της ο εν λόγω γάτος, και θα π'ηραν την απάντηση ότι είναι καλός στο να τρώει χάνους. Χάνους ...
Μην ασχολείστε με τα πολιτικά πτώματα. Ο τύπος είναι ήδη τελειωμένος και λέει όσα προλάβει, για να ικανοποιήσει το ανίκανο εγώ του. Δεν πρόκειται ευτυχώς να ξαναβγεί και θα «στερηθούμε» τα μαργαριτάρια του.
Και όμως ...αυτοί εξουσιάζουν
Ρε παιδιά γιατί ασχολείστε με τον βλάκα; Τέσπα αν διαβάζει το μπλοκ να του πω γειά σου μωρή γλυστρίδα (αντράκλα) !
Δεν είναι τόσο απλό, δεν φθάνει μόνο η απαξίωση, δηλ. το να μην ασχοληθούμε μαζί του για να μην του δίνουμε αξία.
Όταν κάποιος, εκτός της κωλοτούμπας στην οποία έχει εντρυφήσει και δίνει εξετάσεις καθημερινά, επιλέγει τέτοιους τύπους σαν τον Τατσόπουλο και τον Ψαριανό και κάποιοι "αριστεροί" τους ψηφίζουν και τους εκλέγουν βουλευτές (για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας), όπως και τους Βουδούρηδες, τους Τσουκαλάδες, τις Λούκες Κατσέλες, τους Ρίζους Ρίζους και τους Καρυπίδηδες, αυτό δείχνει τα κριτήρια με τα οποία επιλέγονται οι υποψήφιοί του αλλά και το τί πραγματικά υπηρετούν ή θα υπηρετήσουν. Αλλά δείχνει ταυτόχρονα και κάτι άλλο που έχει γράψει επανειλημμένα ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, και επειδή έχει δίκιο "του την πέφτουν" οι διάφοροι οπορτουνιστές, Καρτεροί και λοιποί συγγενείς:
Όταν υπηρετείς την αστική στρατηγική, όταν είσαι εκφραστής και υπηρέτης των συμφερόντων της άρχουσας τάξης είτε ευθέως και ανοιχτά είτε ως "δούρειος ίππος" και 5η φάλλαγγα μέσα στο εργατικό κίνημα και στο λαό, όταν σε ονομάζουν ή αυτοχαρακτηρίζεσαι ως φιλελεύθερος, κεντροαριστερός, σοσιαλδημοκράτης, λαϊκός δεξιός, κεντρώος, κεντροδεξιός, εθνικιστής, δήθεν ανεξάρτητος ή δήθεν ακομμάτιστος, πέραν από τις επιμέρους, δευτερεύουσες διαφορές που όλοι αυτοί έχουν μεταξύ τους, από τη στιγμή που όλοι ανεξαιρέτως συμφωνούν ή δεν διαφωνούν (στο πλαίσιο και στα βασικά) κάλλιστα μπορούν να πηγαίνουν από το ένα κόμμα στο άλλο, να υπηρετούν και να υποστηρίζουν (φαινομενικά) διαφορετικές θέσεις που στη βάση τους όμως πάντοτε συγκλίνουν, και γενικώς είναι πάντοτε έτοιμοι να παίξουν οποιοδήποτε ρόλο τους αναθέσει η αστική τάξη, έστω και εάν γίνονται καταγέλαστοι και ανυπόληπτοι. "Κινούμενη άμμος η επόμενη Βουλή" είπε προ διετίας η Παπαρήγα, μέχρι να σταθεροποιηθεί το αστικό πολιτικό σύστημα. Δεν είναι λοιπόν τόσο απλό, δεν τον βγάζουν τυχαία τον κάθε Τατσόπουλο κάθε μέρα τα κανάλια και οι εφημερίδες (βλέπε Πάγκαλος) ακόμη και τώρα που υποτίθεται ότι δεν εκπροσωπεί κανέναν και τίποτε και δήθεν δεν ανήκει πουθενά (φυσικά και ανήκει, εκεί που άνηκε και τότε που τον μάζεψε ο ΣΥΡΙΖΑ και ανήκει και σήμερα με "αριστερές" ψήφους), ούτε μπορεί να είναι μόνιμη απάντηση στον ωχαδερφισμό, στην ανάθεση, στην αποχή, στον μικροαστισμό κλπ του κόσμου το ότι παύουμε να ασχολούμαστε μαζί του. Γνώμη μου είναι ότι στο συγκεκριμένο ζήτημα δεν χρειάζεται να αναδεικνύουμε την ανακολουθία και τον τσαρλατανισμό κάποιου σαν τον Μπίστη ή το Βουδούρη που αλλάζει θέσεις και κόμμα κάθε μήνα, αυτό μας μπλέκει σε γρανάζια και αντιπαραθέσεις που δεν ωφελούν. Αποδοτικότερο είναι, πάντοτε κατά τη γνώμη μου, να αποκαλύπτουμε διαρκώς ότι οι απατηλές (φραστικές μόνο) κοκορομαχίες στη Βουλή, στην Τοπική Διοίκηση, στην τηλεόραση κλπ, οι αγωνιστικές κορόνες και η υπερεπαναστατικότητα στο εργατικό κίνημα, στις λαικές κινητοποιήσεις κλπ γίνονται μεταξύ κομμάτων που συγκλίνουν στα βασικά και θα συνεργαστούν στα πάντα εάν το σύστημα το χρειαστεί, και από συνδικαλιστικές παρατάξεις που βρίσκονται σε γραμμή συμβιβασμού, κοινωνικού διαλόγου και εργασιακής ειρήνης με τα αφεντικά ξεπουλώντας τα πάντα.
Δημοσίευση σχολίου