Οταν ο Ν. Δήμου "ξεπλένει" τις λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις

Για τον ρόλο κάποιων "πνευματικών" ανθρώπων και την παρέμβαση τους στο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές. Συνήθως, οι περισσότεροι απ' αυτούς είναι αδιάφοροι για την κυβερνητική οικονομική πολιτική που εξοντώνει τα λαϊκά στρώματα, δεν τους ενδιαφέρει η κοινωνική καταστροφή που βιώνει ο λαός μας, αφού οι ίδιοι είναι βολεμένοι από το σύστημα,

Είναι όμως και κάποιοι απ' αυτούς που θεωρούν υποχρέωση τους να αναλαμβάνουν το ρόλο του "αποσμητικού" στην μπόχα που εκπέμπει η καπιταλιστική βαρβαρότητα, ή στο να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν αντιλήψεις στην κατεύθυνση που επιθυμούν οι "προστάτες" τους.

Στην προκειμένη περίπτωση αναφερόμαστε στον Νίκο Δήμου και πώς το πολιτικό σύστημα χρησιμοποιεί το κύρος του για να διαπλάσει αντίληψη στα νέα παιδιά στην κατεύθυνση που επιθυμεί. Στην προκειμένη περίπτωση αναφερόμαστε στις λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις  οι οποίες είναι ένα καλό εργαλείο στα χέρια του πολιτικού συστήματος. (όχι φυσικά όλες). (Ενδιαφέρον το βίντεο με τις σχετικές απόψεις της Λ. Κανέλλη).

Ανέλαβε λοιπόν ο Ν. Δήμου να τις εξωραΐσει με μια επιστολή του που δημοσιεύεται στο βιβλίο   Νεοελληνική Γλώσσα της Γ Γυμνασίου (σελ. 116).

«Κατηγορούμε συχνά την ανθρωπότητα πως, ενώ τον τελευταίο αιώνα έχει επιτελέσει τεράστια επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο, στον τομέα της ηθικής έχει μείνει πίσω.
Υπάρχει κάτι που αντικρούει αυτή την άποψη: η δημιουργία και παρουσία, στο δεύτερο -σ.σ ήμισυ- του αιώνα μας, των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (NGOs - Non Government Organizations). Πίσω από αυτά τα αρχικά κρύβονται πασίγνωστες κινήσεις όπως η Γκρην Πις, η Διεθνής Αμνηστία, οι Γιατροί χωρίς Σύνορα και οι Γατροί του Κόσμου, το Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, η Ομάδα για την Προστασία Μειονοτήτων κ.ά. (...)
Οι οργανώσεις αυτές λέγονται μη κυβερνητικές, γιατί δεν εξαρτώνται από κυβερνήσεις (ευτυχώς - η ανεξαρτησία είναι προϋπόθεση για την καλή λειτουργία τους). Οι πόροι είναι από εισφορές μελών, δωρεές, ιδρύματα και διεθνείς οργανώσεις. Η συνολική προσφορά τους είναι εντυπωσιακή: έχουν σώσει εκατομμύρια ζωές, έχουν προστατεύσει πολλές χιλιάδες ανθρώπων από βασανιστήρια και καταπίεση, έχουν βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής. (...)
Είμαι υπερήφανος που ανήκω στις περισσότερες από αυτές τις οργανώσεις. Πιστεύω ότι ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, ενιαία και αδιαπραγμάτευτα, είναι η μόνη ιδεολογία που μας απέμεινε -αλλά και η μόνη που μας χρειάζεται».

Ο Ν. Δήμου είναι έξυπνος άνθρωπος. Γνωρίζει και ο ίδιος ότι είναι σκέτη κοροϊδία να μιλάς για Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις όταν αυτά τα κατασκευάσματα (με ελάχιστες εξαιρέσεις), είναι απόλυτα εξαρτημένα από κυβερνήσεις και ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς τα σχέδια των οποίων εξυπηρετούν. Απλώς του ανέθεσαν να χρησιμοποιήσει το "κύρος" του, για να προβληθεί η άποψη που θέλει το πολιτικό σύστημα.