Φάνηκε να αιφνιδιάζεται το πολιτικό σύστημα με την μαζικότητα και τον δυναμισμό που είχε η χθεσινή διαδήλωση αλληλεγγύης για τον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό.
Χαρακτηριστική η παρέμβαση που έκανε σε μεταμεσονύχτια τηλεοπτική εκπομπή o βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Γιάννης Πανούσης.
Αφού «άδειασε» κανονικά τον υπουργό δικαιοσύνης που με προσχήματα προσπάθησε να αποποιηθεί τις ευθύνες του –με μια θεσμική νομοθετική παρέμβαση αν υπάρχει ένα ζήτημα ερμηνείας ή ένα ζήτημα που δεν είχε προβλεφτεί, το συγκεκριμένο ζήτημα θα είχε λυθεί είπε- καυτηρίασε την αλαζονεία που διακατέχει την συγκυβέρνηση που σύμφωνα με τον ίδιο δεν αντιλαμβάνεται τι παρενέργειες μπορεί να έχει η στάση της.
«Με αυτό τον τρόπο που σκέπτεται η πολιτεία στην ουσία ηρωοποιεί, συμβολοποιεί -σ.σ. τoν Ν. Ρωμανό-και μάλιστα είμαστε σε περίοδο Δεκεμβρίου που όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό για κάποιους νέους. Δημιουργούμε σύμβολα χωρίς λόγο. Αν τραβηχτεί πολύ αυτή η ιστορία μπορεί από έναν άνθρωπο που ζητούσε ένα δικαίωμα, να βρεθεί αυτό το παιδί, στο μυαλό κάποιων αποκτώντας ένα συμβολικό χαρακτήρα: Αντίσταση κατά της παρανομίας και αυταρχικότητας τους κράτους. Και οι νέοι αυτοί θα αρχίσουνε να καίνε», τόνισε ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ.
Συμβουλές προς τους εξουσιαστές δίνει ο Γ. Πανούσης. Αν ο Νίκος Ρωμανός δεχόταν μοιρολατρικά την κυβερνητική ασυδοσία και δεν διεκδικούσε με απεργία πείνας ένα δικαίωμα που θα έπρεπε να ήταν αυτονόητο, αν στο πρόσωπο του νεολαίου αναρχικού δεν υπήρχε το τεράστιο κύμα συμπαράστασης, θα έβγαινε να κάνει αυτή την τοποθέτηση ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ;
Και προσέξτε που εστιάζεται. Όχι τόσο που η συγκυβέρνηση κάνει τους δικούς της νόμους κουρελόχαρτο, αλλά στο ότι η στάση της αυτή μπορεί να δημιουργήσει ανεξέλεγκτες για το σύστημα διαστάσεις. Και αυτό είναι που τον φοβίζει.
Αξιοσημείωτο είναι κι αυτό που ακούσαμε στην ίδια εκπομπή. Ένα έγκλημα που είχε συνταράξει την χώρα ήταν όταν το 1987 όταν ο Παναγιώτης Φραντζής δολοφόνησε με άγριο τρόπο την 18χρονη σύζυγο του –την τεμάχισε και πέταξε τα κομμάτια του πτώματος στα σκουπίδια- δικαζόμενος σε ισόβια. Σ’ αυτόν που οι εφημερίδες τότε τον χαρακτήριζαν «ανθρωπόμορφο τέρας», και «αδίστακτο δολοφόνο» το κράτος του έδωσε εκπαιδευτική άδεια και μάλιστα «κάθε μέρα έφευγε από τις φυλακές με την μοτοσυκλέτα του και πήγαινε στην ΑΣΟΕ, παρακολουθούσε τα μαθήματά του και γύριζε στον Κορυδαλλό». Χρειάζονται σχόλια;
Δημοσίευση σχολίου