Το δικό μου ΟΧΙ έρχεται από παλιά και θέλει να κατακτήσει το μέλλον
Το δικό μου ΟΧΙ έχει γνώση και μνήμη, έχει το δίκιο με το μέρος του
Εναντιώθηκε στη Γερμανική Κατοχή, στην πόλη και στο βουνό, μέσα από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ,
στη στρατιωτική Χούντα μέσα από τις παράνομες οργανώσεις, μέσα από την εξέγερση της Νομικής και του Πολυτεχνείου.
Ήταν Παρόν, «Φυσικός και Ηθικός Αυτουργός», στη μεγαλειώδη φοιτητική εξέγερση του άρθρου 16,
πέρασε μέσα από τους πύρινους δρόμους του Δεκέμβρη, και συνέχισε μέσα στην έμπρακτη, μαζική πολιτική, αλλά και υλική αντιπαράθεση της 12ης Φεβρουαρίου 2012.
Στα πέτρινα χρόνια των Μνημονίων μίλησε σκληρά, δεν χάϊδεψε αυτιά
Για ένα δύσκολο δρόμο, με έξοδο από το Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση,
Για ένα δύσβατο, αλλά «Φωτεινό Μονοπάτι», της ελπίδας και της ελευθερίας.
Γιατί ξέρει, ότι, στον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό, η απόκρουση της επίθεσης δεν είναι δυνατή και νοητή εντός συστήματος λειτουργώντας ως γρανάζι της εξουσίας.
Και μάλιστα εντός υπερεθνικών οργανισμών, όπως είναι η ΕΕ, που δεν αποτελεί τίποτα άλλο, από την ενότητα των αστικών τάξεων της Ευρώπης, υπό την ηγεμονία των πιο επιθετικών μερίδων του ολιγοπωλιακού κεφαλαίου, ιδίως του Γερμανικού, για την επίταση της ταξικής εκμετάλλευσης.
Το δικό μου ΟΧΙ δεν ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΤΑΙ με τους «θεσμούς, που μείναν ΤρόΙκα»
και που «βιάζουν την δημοκρατία»
Το δικό μου ΟΧΙ δεν κρύβεται, δεν φοβάται να αναλάβει τις ευθύνες του και γι΄αυτό
Τολμά να συμμετέχει σε ένα θεσμό μεν του αστικού κοινοβουλευτισμού, όπως το δημοψήφισμα, αλλά θεσμό, κοντά και «φιλικά» στη λαϊκή κυριαρχία και την άμεση δημοκρατία.
Και στο δίλημμα της κυβέρνησης «μνημόνιο ή μνημονιότερο»*, γυρνά την πλάτη,
αλλά αρπάζει την ευκαιρία για να το νοηματοδοτήσει με τα δικά του όνειρα, με τα δικά του χρώματα.
Γιατί το δικό μου ΟΧΙ θα συνεχίσει να δίνει τη μάχη, είτε γίνει, είτε δεν γίνει το δημοψήφισμα, στους τόπους δουλιάς, στις γειτονιές, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των μεταναστών, στις φυλακές, στο δρόμο και στο πεζοδρόμιο.
Γιατί το δικό μου ΟΧΙ θέλει να αλλάξει τον κόσμο, όχι φτιασιδώνοντας τον, ή καταγγέλλοντάς τον, ούτε περιμένοντάς τον ήσυχα-ήσυχα ως την 2α παρουσία,
αλλά ανατρέποντάς τον μέσα από εξεγερσιακές κοινωνικές διαδικασίες.
«τα παιδιά τους περιμέναν του στρατού του λαϊκού
και με τις χειροβομβίδες τους εκάναν τ΄αλατιού»
Δημοσίευση σχολίου