Οργισμένοι δημοσιογράφοι

 Πηγή: Θανάσης Σκαμνάκης – «Πριν»

Μεγάλη οργή (αλλά κυρίως ταραχή) σπα δημοσιογραφικά γραφεία!.. Κάποιος που ξέρει, ο-για επί μερικά χρόνια εκπρόσωπος της χώρας μας στο ΔΝΤ- Π. Ρουμελιώτης είπε ότι το Ταμείο έκανε σεμινάρια σε έλληνες δημοσιογράφους για το πως θα διαχειριστούν επικοινωνιακά τα μνημόνια Και ξεσηκώθηκαν οι οργισμένοι για λογαριασμό του θιγόμενου κλάδου.

Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν με μερικούς ανθρώπους ζούμε στην ίδια χώρα Ας πούμε, με τους εν λόγω δημοσιογράφους ή με την βουλευτή δημοσιογράφο και σε μόνιμη διέγερση μπρος στις κάμερες. Η οποία εξ ονόματος (ή όχι;) του κόμματος που εκπροσωπεί, συνάρμοσε την οργή της με τους λοιπούς θιγόμενους και κατακεραύνωσε τον Π. Ρουμελιώτη, γιατί είπε ό,τι εκείνη δεν έτυχε φαίνεται να ακούσει τόσα χρόνια στους δημοσιογραφικούς δαιδάλους αλλά και κατόπιν στους διαδρόμους της βουλής όπου εκπροσωπεί την εργατική τάξη (σ.σ φωτογραφίζεται η Λιάνα Κανέλλη).

Δεν έτυχε άραγε να διαβάσουν τις αποκαλύψεις των Γουίκιλικς όπου ο αμερικανός πρεσβευτής ενημέρωνε την αμερικανική κυβέρνηση πως οι υπηρεσίες της πρεσβείας παίρνουν όλα τα μέτρα, ώστε να εξασφαλίσουν φιλικούς δημοσιογράφους και πως ρίχνουν βάρος στη νέα γενιά και τις δημοσιογραφικές σχολές (αν δεν τις διάβασαν ίσως δικαιολογούνται, διότι δεν δημοσιεύτηκαν στις “καλές" εφημερίδες ούτε έπαιξαν στα κανάλια, προφανώς γιατί δεν συνιστούσαν είδηση!)

Δεν έτυχε να διαβάσουν στις εφημερίδες για τις παροχές σε δημοσιογράφους από τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών, επί κυβέρνησης Μητσοτάκη και υπουργίας Αντώνης Σαμαρά; Δεν είδαν ποτέ το διευθυντή τους να τρέχει τρομαγμένος και να ρωτάει μην τυχόν και έπαιξε η είδηση για τη μεγάλη εταιρεία, γιατί αν έπαιξε “τη βάψαμε’; Δεν άκουσαν ποτέ το διευθυντή τους, να απειλεί πως αν παίξει η είδηση για την τράπεζα θα χάσουν όλοι τη δουλειά τους; Δεν έχουν ακούσει ποτέ πως ο ιδιοκτήτης απαγορεύει να ακούγεται το όνομα πολιτικών προσώπων, ακόμα και με θεσμικό ρόλο, γιατί έκαναν δηλώσεις μη αρεστές;

Ή πως τον τάδε υπουργό δεν τον πειράζουμε γιατί είναι φίλος του αφεντικού; Δεν έχουν ακούσει ποτέ πως τα έργα συνιδιοκτητών προβάλλονται πάντα με ειδική επιμέλεια εντεταλμένων δημοσιογράφων που ξέρουν “πως να χειριστούν" το θέμα (και στους οποίους απευθύνονται ακόμα και οι διευθυντές μην τυχόν και γίνει καμιά στραβή); Δεν ξέρουν πως στον Σκάι τον ‘προστάτη του περιβάλλοντος’, δεν παίζει ποτέ είδηση για τα διπύθμενα πετρελαιοφόρα και τον κίνδυνο που συνιστούν για τα θαλάσσιο περιβάλλον, κι ας έγινε μεγάλη συζήτηση στην Κομισιόν;

Και χιλιάδες άλλα, παρόμοια και ίσως χειρότερα. Ασφαλώς και τα έχουν ακούσει, όχι μία ή δύο φορές. Αλλά έμαθαν, ασκήθηκαν να τα θεωρούν φυσιολογικά Αυτά στη γλώσσα τους είναι επαγγελματική συμπεριφορά.  Όμως όταν ο φυσιολογικός κόσμος αγανακτήσει με αυτά που συμβαίνουν, και τα οποία δεν ξέρει ως παρασκήνιο αλλά τα “τρώει’ ως ειδησεογραφία, ξεσηκώνονται αγαναχτισμένοι οι ίδιοι και η συνδικαλιστική μας εκπροσώπηση γιατί θίγεται ο σεβαστός και αξιοπρεπής κλάδος εν συνόλω. Γιατί άραγε οι πασίγνωστοι - άγνωστοι περνιούνται ως ο κλάδος; Ο οποίος κλάδος είναι γεμάτος άνεργους και κακοπληρωμένους και έχει αναδείξει αξιοπρεπείς ανθρώπους και σπουδαίος μαχητές και οι οποίοι θίγονται όχι από την αποκάλυψη αλλά από την ύπαρξη παρόμοιων γεγονότων.