Home » , » Αν κάποιος περάσει στο απέναντι στρατόπεδο, γίνει λιποτάκτης, θα αντιμετωπιστεί ως τέτοιος

Αν κάποιος περάσει στο απέναντι στρατόπεδο, γίνει λιποτάκτης, θα αντιμετωπιστεί ως τέτοιος

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Τρίτη 25 Αυγούστου 2015 | 5:40 μ.μ.

Γράφει ο mitsos175

Είμαστε επιβάτες ενός αεροπλάνου. Το αεροσκάφος είναι σαράβαλο. Διαλύεται. Ο πιλότος άσχετος, ατζαμής. Ο καιρός χάλια. Εμείς αναγκασμένοι να ταξιδέψουμε. Προφανώς αισθανόμαστε όλοι κάπως άβολα.
Σας είπα ότι ο μπαμπάς της Ντόρας ευχήθηκε "καλή πτήση"; Λοιπόν το ενδεχόμενο δυστυχήματος, είναι όπως καταλαβαίνετε, υπαρκτό. Αλλά κανείς δε θέλει να το ακούσει, δε θέλει να το σκεφτεί, αν και ξέρει πολύ καλά τι συμβαίνει.
Αν βγει τώρα και πει κάποιος "δε θα φτάσουμε, θα συντριβούμε στο δρόμο, θα μας μαζεύουν με το κουταλάκι", οι περισσότεροι επιβάτες θα τον κοιτάνε με μισό μάτι, κάποιοι μάλιστα θα πουν "μπα που να φας τη γλώσσα σου γρουσούζη".

Με το ΣΥΡΙΖΑ πολύς κόσμος άρχισε να ελπίζει. Φυσικά οι σαχλαμάρες που έλεγε, δεν έπειθαν, δεν είχαν λογική. "ΕΕ χωρίς μνημόνιο". Πίτα ολόκληρη, σκύλος χορτάτος. Αλλά ο κόσμος ήθελε να απαλλαγεί από τα λαμόγια της ΝΔ. Πίστεψε πως ίσως να έκανε κάτι διαφορετικό. Τα βλέπαμε κι όσα δεν μας κάθονταν καλά, σε όσα είχαμε εύλογες απορίες, τα λέγαμε.
Αλλά δεν μπορείς να κατηγορήσεις κάποιον για ένα έγκλημα, αν δεν το κάνει. Μπορείς να τον προειδοποιήσεις κι αυτόν και τα θύματά του, όμως πάντα πρέπει να υπάρχουν αποδείξεις. Η Κασσάνδρα έλεγε αλήθειες για την πτώση της πόλης της, όμως κανείς δεν την άκουγε. Γιατί ήταν υποθέσεις. Βασισμένες σε στοιχεία σίγουρα, αλλά εντούτοις πιθανότητα.

Το ίδιο με το ΣΥΡΙΖΑ. Υπήρχε ισχυρή πιθανότητα να διαλέξει το "Ευρώ πάση θυσία" όπως το έκανε. Να κάνει τούμπα. Αλλά μέχρι να επιλέξει το ξεπούλημα, υπήρχε πάντα η ελάχιστη πιθανότητα να μην το κάνει. Τώρα όμως που έχουμε γεγονός, μια πραγματικότητα, η οποία δύσκολα αμφισβητείται, φυσικά είμαστε αντίθετοι, όπως ήμασταν αντίθετοι και πριν σε τέτοιες πρακτικές, αλλά τώρα είμαστε απείρως πιο σκληροί στις εκφράσεις μας.

Δεν σας κρύβω πως είμαι καχύποπτος με όλους. Όταν λέω όλους, εννοώ όλους ανεξαιρέτως. Αλλά δεν έχουν κάνει όλοι τα ίδια. Με βάση τις πράξεις τους, λέω την άποψη μου. Με τα λόγια χτίζουν ανώγια και κατώγια.
Οι διάφορες κριτικές πχ που ακούγονται για το νέο κόμμα που προήλθε από το ΣΥΡΙΖΑ τη Λαϊκή Ενότητα είναι ένα σοβαρό θέμα συζήτησης. Υπάρχουν φυσικά οι υπερβολές, αλλά πάρα πολλά πράγματα, πολλές απορίες, κριτικές, είναι λογικές, καλόπιστες και στηρίζονται σε ισχυρά επιχειρήματα.

Κάθε κόμμα, ιδιαίτερα όταν απευθύνεται στα οργισμένα και εξαθλιωμένα θύματα του σάπιου συστήματος, πρέπει να κάνει πολύ αγώνα για να πείσει. Να έχει συνέπεια λόγων και έργων. Να έχει ξεκάθαρες απόψεις. Να έχει τη θέληση και την ικανότητα να πραγματοποιήσει τα όσα εξαγγέλλει. Κάποιοι δικαιώθηκαν, κάποιοι αγωνίστηκαν κι αγωνίζονται χρόνια κατά των απάνθρωπων πολιτικών.

Χαιρετίζουμε τους αγώνες για ανθρώπινα δικαιώματα, για καλύτερη ζωή, για δίκαιη πολιτική, από όπου κι αν προέρχονται. Αν κάποιος περάσει στο απέναντι στρατόπεδο, γίνει λιποτάκτης, θα αντιμετωπιστεί ως τέτοιος. Καλή επιτυχία σε όλους όσους κάνουν Αντίσταση. 
Μοιράσου το :

+ σχόλια + 5 σχόλια

Ανώνυμος
25 Αυγούστου 2015 στις 6:08 μ.μ.

Ειλικρινά δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε εναν λόγο ως απογοητευμένη ΣΥΡΙΖΑ ώστε να ψηφίσω Λ.Ε και όχι ΚΚΕ που και δικαιώθηκε και όπως και να το κάνουμε δεν έχει και κίνδυνο κωλοτούμπας.

Ανώνυμος
25 Αυγούστου 2015 στις 6:15 μ.μ.

Δε χρειαζοταν τοσα λογια για να μας πεις οτι ξααστηριζεις ΣΥΡΙΖΑ εστω απ την αναποδη.....

Ανώνυμος
25 Αυγούστου 2015 στις 7:58 μ.μ.

Συμφωνώ απόλυτα με το φίλο 6:15 μ.μ., αγαπητέ Μήτσο δεν χρειαζετε να υπερβάλλεις για να μας πεις ότι στηρίζεις το ΝΕΟ Σύριζα έστω από την ανάποδη, κοίτα μην μετά από κάποιο χρόνο δεν ξέρετε πως να (ξανα)μαζεψετε τα σπασμένα!
Όσο για τον φίλο 6.08μμ, πολύ εύλογο το ερώτημα!

Ανώνυμος
25 Αυγούστου 2015 στις 10:33 μ.μ.

Αγαπητή 6:08 έχεις απόλυτο δίκιο. Πρέπει να είναι κάποιος ψυχωτικός αντιΚΚΕ για να αρνηθεί να το στηρίξει και να βρίσκει καταφύγιο στο τουλάχιστον αβέβαιο και σίγουρα χωρίς καμία προοπτική συνονθύλευμα του Λαφαζάνη

Περαστικός
26 Αυγούστου 2015 στις 12:30 π.μ.

Όλα τα μαντρωμένα ζώα έχουν την ίδια κατάληξη: το σφαγείο. Το χρώμα, το φλάμπουρο ή ιδεολογική βίβλος του μαντριού είναι ό,τι οι γυαλιστερές πέτρες για τους ιθαγενείς: εξαπάτηση για να παραδώσει οικεία βουλήση τη ζωή του για μια ψευδαίσθηση.

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger