Η ΟΠΛΑ δεν είναι απλώς παρεξηγημένη, είναι δαιμονοποιημένη. Ακροβατεί ανάμεσα στην Αντίσταση και τον Εμφύλιο. Ιστορικά το ενδιαφέρον που παρουσιάζει είναι τεράστιο, καθώς, πέρα από τις όποιες απόψεις για την πολιτική του ΚΚΕ, αποτελεί γνήσια έκφραση ενός μαζικού αντιστασιακού κινήματος που προσπαθεί να περιφρουρήσει τον εαυτό του. Είναι η ακραία έκφραση της νομιμότητας της Αντίστασης απέναντι στην Κατοχή, φαινόμενο που απαντάται σε πολλά ευρωπαϊκά αντιστασιακά κινήματα.
Τις ομάδες της ΟΠΛΑ στην Αθήνα στελέχωναν τα δυναμικότερα στοιχεία των οργανώσεων του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, στη συντριπτική τους πλειοψηφία εκπρόσωποι της ΕΑΜικής γενιάς. Τα όποια συμπεράσματα για την ΟΠΛΑ δεν πρέπει να διατυπώνονται εκτός πλαισίου, δηλαδή χωρίς να λαμβάνεται υπόψη πως η βία της εποχής ήταν καταστασιακή. Η βία της αριστεράς δεν προκύπτει εν κενώ, αλλά απαντά σε μια οργανωμένη και θεσμοποιημένη εκστρατεία εξόντωσης της. Αν αυτό παράγει έναν νέο προβληματισμό, θεωρώ τη “συνεισφορά” μου επιτυχημένη”.
Απόσπασμα από συνέντευξη του ιστορικού - συγγραφέα Ιάσονα Χανδρινού στην ΑΥΓΗ με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του: "Το τιμωρό χέρι του Λαού: Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη πρωτεύουσα 1942-1944".
Απ' αυτό το βιβλίο αντιγράφουμε: Το διασημότερο θύμα της ΟΠΛΑ υπήρξε ο υπουργός Εργασίας της κυβέρνησης Ράλλη, Νικόλαος Καλύβας, ο οποίος προγράφτηκε από το ΚΚΕ ως βασικός υπεύθυνος της εργατικής νομοθεσίας που εξυπηρετούσε τα γερμανικά σχέδια για την πολιτική επιστράτευση. Εκτελέστηκε στις 24 Ιανουαρίου 1944 και μάλιστα σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της Αθήνας, το Κολωνάκι. (Περισσότερα γι' αυτή την εκτέλεση εδώ)
Τις ομάδες της ΟΠΛΑ στην Αθήνα στελέχωναν τα δυναμικότερα στοιχεία των οργανώσεων του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, στη συντριπτική τους πλειοψηφία εκπρόσωποι της ΕΑΜικής γενιάς. Τα όποια συμπεράσματα για την ΟΠΛΑ δεν πρέπει να διατυπώνονται εκτός πλαισίου, δηλαδή χωρίς να λαμβάνεται υπόψη πως η βία της εποχής ήταν καταστασιακή. Η βία της αριστεράς δεν προκύπτει εν κενώ, αλλά απαντά σε μια οργανωμένη και θεσμοποιημένη εκστρατεία εξόντωσης της. Αν αυτό παράγει έναν νέο προβληματισμό, θεωρώ τη “συνεισφορά” μου επιτυχημένη”.
Απόσπασμα από συνέντευξη του ιστορικού - συγγραφέα Ιάσονα Χανδρινού στην ΑΥΓΗ με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του: "Το τιμωρό χέρι του Λαού: Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη πρωτεύουσα 1942-1944".
Απ' αυτό το βιβλίο αντιγράφουμε: Το διασημότερο θύμα της ΟΠΛΑ υπήρξε ο υπουργός Εργασίας της κυβέρνησης Ράλλη, Νικόλαος Καλύβας, ο οποίος προγράφτηκε από το ΚΚΕ ως βασικός υπεύθυνος της εργατικής νομοθεσίας που εξυπηρετούσε τα γερμανικά σχέδια για την πολιτική επιστράτευση. Εκτελέστηκε στις 24 Ιανουαρίου 1944 και μάλιστα σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της Αθήνας, το Κολωνάκι. (Περισσότερα γι' αυτή την εκτέλεση εδώ)
+ σχόλια + 1 σχόλια
Δεν υπήρχε κανένας εμφύλιος. Η Η Κορυφαία στιγμή της Ταξικής πάλης στην χώρας μας η ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ ΔΣΕ που την χρωστάμε στον λαό και στον ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ που προδόθηκε το 1944 απο την ηγεσία του ΕΑΜ Σβώλος Τσιριμώκος Αγγελόπουλος Μ.Κύρκος ο Μενσεβίκος Πασαλίδης και οι Σιάντος Παρτσαλίδης Νεφελούδης με τα παραμύθια της Εθνικής Ενότητας και του Σοσιαλισμού με Στάδια έχωντας Θεωριτικοποιήση τον ΕΛΙΓΜΟ των Λαικών Μετώπων Κκαι έχωντας βγάλει το 2ο και 3ο Γράμμα του Ζαχαριάδη ως δήθεν σεχταριστικό ενω η ίδιοι ήτανε Σοσιαλσωβινιστές. Η Αστική Τάξη απο το 1943 έκανε ταξικό πόλεμο ασχετα αν κάποιοι άλλοι είχανε τον Ευρωκομμουνιστικό δρόμο έτοιμο μέσα απο το ΕΑΜ.......
Δημοσίευση σχολίου