Η προηγούμενη δικτατορία των συνταγματαρχών μοίραζε ξύλο, εξορία και θάνατο κυρίως στους Κομμουνιστές, αλλά όχι μόνο σε αυτούς. Στους πολύ πλούσιους (Ωνάση, Λάτση, Νιάρχο, Βαρδινογιάννη κλπ) μοίραζε φιλάκια, ενώ με τους "συμμάχους" Τούρκους τελικά μοιράστηκε την Κύπρο. Όπως σε κάθε δικτατορία τα σκάνδαλα έχουν την τιμητική τους. Αλλά κι οι καταδότες.
Η σημερινή δικτατορία των Τραπεζιτών μοιράζει καταστολή, τρομοκρατία και θάνατο κυρίως στους Πρόσφυγες, αλλά όχι μόνο σε αυτούς. Στους πολύ πλούσιους (Μπόμπολα Κόκκαλη, Βαρδινογιάννη κλπ) μοιράζει φιλάκια, ενώ στους Γερμανούς και άλλους "συμμάχους" τα δίνει όλα, όχι μόνο τα μισά. Οι Ευρωπαίοι δεν κάνουν μισές δουλειές, όταν λεηλατούν, δεν αφήνουν τίποτα.
Μη σου κάνει εντύπωση. Το σύστημα είναι ίδιο. Ένδυμα αλλάζει κάθε φορά. Αν βρομίσει η στολή, βάζει κοστούμι μέχρι να πλυθεί. Μετά, αν δεν έχει τίποτα άλλο να βάλει, ξαναβάζει τα στρατιωτικά. Αργούν πάντως να πλυθούν οι στολές των συνταγματαρχών. Όσο απορρυπαντικό και να βάλουν οι βολεμένοι νεοναζί νοσταλγοί, είναι πολύ το αίμα, δεν βγαίνει. Και δεν ξεχνάμε ούτε την ΕΣΑ - SS, ούτε το γύψο.
Η εκμετάλλευση των πολλών από τους ελάχιστους δυνατούς είναι το πρόβλημα. Τα σκάνδαλα αυξάνονται, οι ρουφιάνοι κι οι γλείφτες κάνουν χρυσές δουλειές. Η αιτία όμως παραμένει. Αφού θεοποιούν το χρήμα, πως νομίζεις ότι θα συμπεριφερθούν στους ανθρώπους; Τους βλέπουν απλά ως μέσο για να βγάλουν λεφτά να μεγαλώσει ο λογαριασμός στο εξωτερικό.
Ποιό είναι το φετίχ κάθε καραγκιόζη δικτάτορα; Όχι, το "Πατρίς - θρησκεία - Οικογένεια" είναι το εμπόρευμα, αυτό που ξεπουλάνε. Η "Τάξη" είναι ο πόθος του κάθε αιμοσταγούς κτήνους που βλέπει τον εαυτό του λιοντάρι ενώ είναι απλά τσιμπούρι. Τάξη αλλά τι τάξη; Δημοτικού; Μπα! εκεί κοιμόνταν, όταν ο δάσκαλος έκανε Ιστορία. Τάξη εφοπλιστών και βιομηχάνων; Αυτή μάλιστα, καθόσον οι μόνοι σταθεροί υποστηρικτές δικτατοριών είναι οι πολύ πλούσιοι. Αυτοί κάνουν χοντρές μπίζνες χωρίς τους ενοχλητικούς ελέγχους. Άμα έχεις φίλο το δικτάτορα, πηδάς και δέρνεις χωρίς λογαριασμό.
"Θα μπει τάξη". Όποτε ακούω αυτή τη φράση, ανακατεύομαι από αηδία. Γιατί αυτό που θα γίνει θα είναι το χειρότερο δυνατόν. Γιατί τάξη εννοούν την απίστευτη λογοκρισία. Όπως τότε που λογόκριναν τον μικρό ήρωα, τους τραγικούς, τα τραγούδια, ακόμα και φράσεις. Μπορούσες να βρεις άσχημο μπελά αν πχ σε άκουγε μπάτσος να λες "ελευθερία". Δεν τολμούσες να ρωτήσεις ταξιτζή "ελεύθερος;" αν σε κάρφωναν, έτρωγες το ξύλο της αρκούδας.
Σου φαίνονται αστεία κι υπερβολικά όταν τ' ακούς έτσι; Τότε όμως δεν γελούσαμε καθόλου. Τουλάχιστο φανερά, γιατί το γέλιο θα έβγαινε ξινό. Τάξη: Να είσαι στη στάση να περιμένεις λεωφορείο και να σου λέει ο στρατονόμος "απαγορεύονται οι συγκεντρώσεις"! Να σκέφτεσαι "τώρα μας κάνει πλάκα, είναι βαλτός να του πούμε τίποτε για τη χούντα και να βρει αφορμή, ή είναι όντως τόσο ηλίθιος";
Τάξις: Κάθε φορά που το ακούω ξέρω ότι θα μαγειρέψουν ανθρώπινο κρέας...
Δημοσίευση σχολίου