"Μπλε κομμούνια"

Γράφει ο mitsos175

Στο έργο "μιας πεντάρας νιάτα" υπήρχε η φράση "κομμουνισμός μπλε". Αργότερα ο Ζαγοραίος τραγουδούσε σκωπτικά "μπλε κομμούνια".
Γι αυτούς τους μπλε δήθεν κομμουνιστές θα πω δυο λόγια.

Σήμερα είσαι ό,τι δηλώσεις. Κι εγώ μπορώ να δηλώσω γιατρός, παπάς, αστροναύτης χωρίς να έχω ιδέα από αυτά. Οι αυτοαποκαλούμενοι "κομμουνιστές" σαν τον Κατρούγκαλο μου θυμίζουν τους "χριστιανούς" οι οποίοι είναι τόσο "ευσεβείς" που δεν δίνουν όχι βοήθεια σε συνάνθρωπο, αλλά ούτε τον πυρετό τους. Ή κάτι "πατριώτες" με το αζημίωτο τύπου Καρατζαφέρη.

Όπως λοιπόν ένας κομπογιαννίτης, αν το παίξει γιατρός, τιμωρείται ο ίδιος χωρίς να απαξιώνεται η επιστήμη της ιατρικής έτσι κι οι διάφοροι που το παίζουν "κομμουνιστές" δεν μπορούν να απαξιώσουν τον Κομμουνισμό. Φυσικά σε μια δύσκολη πορεία κάποιοι μένουν πίσω, σε έναν πόλεμο πάντα υπάρχουν ριψάσπιδες, δειλοί ακόμα και πουλημένοι.

Αλλά υπάρχουν κι οι αγωνιστές, οι έντιμοι, οι ήρωες, αυτοί που είναι συνεπείς και επιμένουν. Οι κόκκινοι. Κι αυτοί είναι οι περισσότεροι. Για να δούμε λοιπόν αν μια άποψη είναι σωστή ή λάθος θα πρέπει να εξετάσουμε τι λέει κι αν πράγματι ισχύουν τα όσα πρεσβεύει.

Η πάλη των τάξεων είναι μια αλήθεια. Μην μου πείτε ότι η τάξη των πλουσίων έχει λάβει ποτέ υπόψη της τα συμφέροντα των φτωχών. Ποτέ! Οι πλούσιοι πιέζουν για δικές τους φοροαπαλλαγές, για λιγότερα δικαιώματα των εργαζομένων, για μικρότερους μισθούς και περισσότερες ώρες δουλειάς. Γιατί απλά αυτό τους εξυπηρετεί.

Ακόμα, όσες φορές άλλαξε ριζικά και γρήγορα κάτι άλλαξε μόνο με Επανάσταση. Το πόσο βίαιη ήταν αυτή εξαρτάται από την αντίδραση του παλιού καθεστώτος. Το παλιό όμως δεν φεύγει από μόνο του.

Άλλη μια αλήθεια είναι ότι σε αυτό το σύστημα υπάρχει αδικία. Μια αδικία που μεγαλώνει. Που οι πλούσιοι γίνονται συνεχώς πλουσιότεροι ενώ οι φτωχοί εξαθλιώνονται περισσότερο.
Μια ακόμη αλήθεια είναι η δύναμη της λογικής. Ενώ οι πλούσιοι προσπαθούν με κόλπα όπως την πατριδοκαπηλία, ή τη θρησκεία να αποσπάσουν την προσοχή από τη μιζέρια, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: Η εκμετάλλευση, η φτώχεια, η δυστυχία παραμένουν και μας χτυπάν καθημερινά την πόρτα.

Οι συνθήκες είναι τέτοιες που όλο και περισσότεροι θα γίνονται κομμουνιστές. Πραγματικοί κομμουνιστές. Κανένα επικοινωνιακό κόλπο δεν θα σώσει τους κανιβάλους του καπιταλισμού. Ούτε οι προδότες, όπως άλλωστε δεν γλύτωσαν τους ναζί από τη συντριβή οι διάφοροι δοσίλογοι αγορασμένοι συνεργάτες τους.

Γι αυτούς που πουλήθηκαν θα πω μονάχα αυτό. Όποιος σε αγοράζει, του ανήκεις. Παύεις να είσαι άνθρωπος, γίνεσαι εμπόρευμα. Επομένως μπορεί να σε πουλήσει ξανά ακόμα και να σε πετάξει στα σκουπίδια. Διάλεξε λοιπόν, αν θα είσαι άνθρωπος ή πράγμα.