Βρε μήπως οι «μαυροπαρασκευές» θα ήταν -και σε άλλους τομείς- «μια κάποια λύσις»;
Εκ των προτέρων υπογραμμίζουμε ένα στεντόρειο «τηρούμενων των αναλογιών», ώστε να καταστεί λελογισμένη η υπερβολή του συνειρμού μας: Πριν από χρόνια προβλήθηκε στην ελληνική τηλεόραση ντοκιμαντέρ για τη ναζιστική κατοχή, κάπου στη Σοβιετική Ένωση. Η μικρή ταινία μεταξύ άλλων κατέγραφε έναν αξιωματικό των ναζί, που εκσφενδόνιζε ελάχιστες ποσότητες τροφίμων στους «μαντρωμένους», στοιβαγμένους, πεινασμένους αιχμαλώτους. Εκείνοι έτρεχαν να προλάβουν, να πιάσουν το «μάνα» (όχι το εξ ουρανού, αλλά το εξ εχθρού), ενώ η γερμανική κάμερα μαρτυρούσε τη θλιβερή τους θέση.
Μπορεί να ήταν ιδέα μας, αλλά ο αξιωματικός φαινόταν να περιπαίζει τα θύματα, προσποιούμενος ότι θα ρίξει το φαγητό σε κατεύθυνση διαφορετική, από αυτήν την οποία -τελικά- επέλεγε. Η εικόνα των αιχμαλώτων που κινούνταν πότε από εδώ και πότε από εκεί, πασχίζοντας να μαντέψουν το σημείο της ρίψης, αλλά και να προλάβουν τους διπλανούς, λειτουργούσε ως υπογράμμιση του ευτελισμού τους.
Συγγνώμη, αλλά κάτι ανάλογο μας φέρνει στο νου η εισαγωγή της περιβόητης «Black Friday» στην Ελλάδα των διαδοχικών μνημονίων, της εκτεταμένης ανέχειας, της θηριώδους ανεργίας. Σύμφωνοι, οι διαφορές είναι σημαντικές. Άλλο ο αξιωματικός των ναζί, άλλο κάποιο σύγχρονο φωτεινό πολυκατάστημα. Άλλη η αιχμαλωσία σε καιρό κατοχής, άλλη η οικειοθελής «σαρδελοποίηση» της «Black Friday». Κι ασφαλώς, άλλη είναι η προπαγανδιστική κεντρική ιδέα: Οι ναζί χρησιμοποιούσαν αυτές ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου