«Συγκλονίζει η ιστορία ενός άστεγου άνδρα, που ήρθε στο φως...Η φτώχεια οδήγησε έναν απελπισμένο άνεργο άνδρα στην απόπειρα κλοπής, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσει ένα ζεστό δωμάτιο και λίγη τροφή. Ο 47χρονος από τη Θεσσαλονίκη, το βράδυ της Τρίτης (29/11) έσπασε, χρησιμοποιώντας ένα κατσαβίδι, το τζάμι αυτοκινήτου το οποίο ήταν παρκαρισμένο στη Νέα Ιωνία του Βόλου. Δεν απέσπασε κάτι από το αυτοκίνητο αλλά στις 03:00 τα ξημερώματα, πήγε στη Διεύθυνση Αστυνομίας Μαγνησίας. Εκεί, αποκάλυψε στους αστυνομικούς την πράξη του και τους ζήτησε να οδηγηθεί στη φυλακή προκειμένου να εξασφαλίσει στέγη και φαγητό, καθώς η κακοκαιρία "χτυπούσε" την περιοχή του Βόλου... Οι αστυνομικοί άκουσαν την ιστορία του 47χρονου κι έκαναν αυτοψία στο αυτοκίνητο, διαπιστώνοντας ότι τους έλεγε αλήθεια. Όμως αν και τον οδήγησαν στον εισαγγελέα Βόλου, εκείνος τον άφησε ελεύθερο επειδή όπως ορίζει η νομοθεσία παραδόθηκε αυτοβούλως, αλλά και επειδή ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου δεν υπέβαλε μήνυση για τη ζημιά ενώ δεν έλειπε κάτι μέσα από το όχημα».
Η πολιτική αυτή καταδικάζει τους συνανθρώπους μας. Η απελπισία είναι διάχυτη. Μια συνεχής γενοκτονία, μια απίστευτη λεηλασία εις βάρος των πολλών, οδηγεί τον κόσμο σε ακραίες καταστάσεις. Όμως η λύση για να αποφύγουμε τον αργό θάνατο που μας καταδίκασαν είναι μια: Επανάσταση. Είμαι σίγουρος ότι θα γίνει, ότι ζυγώνει η ώρα.
Όταν η φυλακή είναι προτιμότερη από τη ζωή έξω, τότε καταλαβαίνετε που έχουμε φτάσει. Θάνατος από πείνα και κρύο, από στέρηση βασικών αγαθών είναι ο χειρότερος, ο πιο βασανιστικός θάνατος από όλους. "Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή" έλεγε ο Ρήγας. Σήμερα στην Ελλάδα του Ευρώ, της δήθεν Ενωμένης Ευρώπης, του ΝΑΤΟ, ολοένα και περισσότεροι ζουν χειρότερα από φυλακισμένους!
Χωρίς θέρμανση, υγειονομική περίθαλψη, στέγη ή φαγητό. Όλα για τους τοκογλύφους γι' αυτά τα παράσιτα. Εξαιρετικά σκληρή κι η δήθεν δικαιοσύνη. Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέδειξε ότι είναι "ανεμοδείκτης", πάει όπου φυσάει ο άνεμος ή τουλάχιστον όπου νομίζει πως φυσάει. Γιατί σε λίγο επαναστατικός αέρας θα σαρώσει τα πάντα. Κάθε τι σάπιο. Οι δικαστές κλείνουν τα μάτια στην πιο στυγνή δικτατορία, αυτή των αγορών, των ναζί αρπακτικών που αυτοαποκαλούνται "δανειστές".
Που θα πάει όμως αυτό; Ο συνάνθρωπός μας σκέφτηκε πρακτικά. Τουλάχιστο στη φυλακή θα έχει ένα πιάτο φαί, μια στέγη! Δεν θα πεθάνει. Πόσο φρικτή είναι η αυτή η πολιτική, μπορούμε να το αντιληφθούμε;
Ότι, αν γίνουν πχ άλλοι πλειστηριασμοί, θα υπάρξουν σίγουρα νεκροί, ενώ αυτοί που θα σκοτώσουν, όσους πάνε να τους ξεσπιτώσουν, θα είναι λιγότερο χαμένοι από κείνους που δεν θα αντισταθούν καθόλου, αφού θα έχουν στέγη και τροφή, έστω στη φυλακή!!! Που μας οδηγούν; Τι μας αναγκάζουν να κάνουμε;
Η φρίκη πρέπει να σταματήσει τώρα. Όλη η χώρα έγινε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης, ένα κολαστήριο εκατομμυρίων. Ντόπιοι, ξένοι φτωχοί λιμοκτονούν, ταλαιπωρούνται και λοιδορούνται από πάνω. Ας γκρεμίσουμε λοιπόν αυτό το αίσχος, όσο καθυστερούμε, πεθαίνουν περισσότεροι. Ας ορμήσουμε πάνω στους δήμιους, έτσι κι αλλιώς είμαστε νεκροί αν δεν πολεμήσουμε. Μπορούμε να τους νικήσουμε, να ελευθερωθούμε επιτέλους.
Δημοσίευση σχολίου