Προς το παρών ας δούμε τι σχέσεις έχει το ναζιστικό μόρφωμα με αυτή την επέτειο. Όπως μας πληροφορεί δημοσίευμα του υπογράφει ο Δημήτρης Τρίμης στην «ΕτΣ», από τις αρχές του χρόνου η δασκάλα Χαρίκλεια (Χαρά) Νικοπούλου, αποσπάστηκε σαν μετακλητή υπάλληλος στο γραφείο του Χρυσαυγίτη βουλευτή Π. Ηλιόπουλου και ανέλαβε καθήκοντα «γραμματειακής υποστήριξης».
Αυτή η «κυρία» πριν καταλήξει στην ναζιστική οργάνωση έχει μακρά πολιτική παρουσία με ακραίο ρατσιστικό λόγο.
Αυτές οι «εκπαιδευτικές δραστηριότητες» της δασκάλας προκάλεσε την αντιπαράθεση της με τοπικούς φορείς, ενώ η πλειονότητα των γονέων ζήτησαν γραπτά την απομάκρυνσή της από το σχολείο που δίδασκε.
Παρακάτω παρακολουθούμε τις "επιδόσεις". Όταν απαγόρευε στα παιδάκια που είχαν γονείς μουσουλμάνους να μιλούν τη μητρική τους γλώσσα "σε μια προσπάθεια να εμφυσήσει την ελληνική εθνική συνείδηση στα παιδιά της μειονότητας", όταν πότιζε τους μαθητές της με με το δηλητήριο του ρατσισμού και του φασισμού.
Πέρα απ' το πολύ κατατοπιστικό δημοσίευμα του Δ. Τρίμη ας δούμε τι ανέφερε περασμένη ανάρτησή μας γι' αυτή την "εκπαιδευτικό" πριν καταλήξει να στελεχώνει την ναζιστική συμμορία:
Αναβιώνουν οι παιδουπόλεις της Φρειδερίκης - ορφανοτροφείο ελληνοχριστιανικής παιδείας στη Ροδόπη από τη “σύγχρονη Μπουμπουλίνα”
«Να σώσουμε τα παιδιά μας των βορείων επαρχιών από την απαγωγή πέρα από τα σύνορα και τη διαπαιδαγώγησή τους σε εχθρούς της πατρίδας». Τα λόγια αυτά ανήκουν στη Φρειδερίκη που πριν από 68 χρόνια προανήγγειλε την ίδρυση των «παιδουπόλεων».
Ήταν τα ιδρύματα τα οποία, ως γνωστόν, είχε αναλάβει υπό την εποπτεία της η μέλλουσα βασίλισσα της Ελλάδας και αποτέλεσαν για περίπου 25.000 παιδιά το ιδανικό φροντιστήριο ελληνοχριστιανικής και αντικομμουνιστικής αγωγής.
Αυτή τη δόξα φαίνεται να έχει ζηλέψει σήμερα η επονομαζόμενη -από εθνοθρησκευτικούς κύκλους και μιντιακούς συνοδοιπόρους τους- «σύγχρονη Μπουμπουλίνα», δασκάλα στο Μέγα Δέρειο Έβρου, Χαρά Νικοπούλου.
Έτσι, στην ορεινή Ροδόπη, σε έκταση 150 στρεμμάτων στο παλιό στρατιωτικό φυλάκιο «Ακρίτας», το οποίο παραχωρήθηκε για χρήση με απόφαση του Γ.Ε.Σ. στην ομάδα της Νικολοπούλου και των συνεργατών της, δημιουργείται μια στέγη αποκατάστασης αρωγής Ανηλίκων Ορεινής Ροδόπης. Σκοπός της η διάδοση της ελληνοχριστιανικής ιδέας, μέσω της δημιουργίας ορφανοτροφείου, άσυλου ΑμΕΑ και φροντιστηρίου ενισχυτικής διδασκαλίας.
Σύμφωνα με δηλώσεις της κ. Νικολοπούλου στη ραδιοφωνική εκπομπή του Κ. Χαρδαβέλα στον Realfm, σε λίγους μήνες αναμένεται να φιλοξενηθούν τα πρώτα βρέφη από την Αθήνα που εγκαταλείφθηκαν από τους γονείς τους λόγω της οικονομικής κρίσης. Κάνει παράλληλα λόγο και για φιλοξενία ολόκληρων οικογενειών που θα στηρίζονται και θα συμμετέχουν στην αγροτική και γεωργική εκμετάλλευση του κτήματος. Την ίδια στιγμή ζητά την οικονομική στήριξη όλων και ευχαριστεί τη σημαντική οικονομική προσφορά επιχειρηματιών και μέσων ενημέρωσης που την στηρίζουν.
Η βράβευση και η «Κιβωτός της Δόμνας Βιζβίζη»
Ποια είναι όμως η κ. Νικολοπούλου; Η Ακαδημία Αθηνών την βραβεύει τον Ιανουάριο του 2011 για την «εθνοπρέπειά» της ενώ η ίδια απαγόρευε στα δίγλωσσα παιδιά να μιλούν τη μητρική τους γλώσσα σε μια προσπάθεια να εμφυσήσει την ελληνική εθνική συνείδηση στα παιδιά της μειονότητας.
Άλλωστε, δεν έχει κρύψει ότι θεωρεί εθνικά απαράδεκτο να παρέχουν τα ελληνικά σχολεία δίγλωσση εκπαίδευση στα παιδιά της μειονότητας. Δεν έχει σταματήσει όμως εκεί αφού έχει ανασύρει από τα αραχνιασμένα συρτάρια της την ελληνοπρεπή «πατριδογνωσία» που διδάσκει στο ίδρυμα που ήδη διευθύνει την «Κιβωτό της Δόμνας Βιζβίζη».
Πρόκειται για ένα διδασκαλείο για παιδιά και ενήλικες που έχει ιδρύσει το 2012 στην Κομοτηνή μαζί με τον σύζυγό της Ι. Φριτζαλά. Το ίδρυμα αποσκοπεί στην «άμεση επιστροφή στις ρίζες μας και την εμβάθυνση στον ανυπέρβλητο πολιτισμό, στην τεράστια ιστορία και στην πάμπλουτη γλώσσα του Ελληνικού Έθνους». Το βέβαιο είναι ότι το ζεύγος ξέρει να επιλέγει τους καταλληλότερους αφού μεταξύ των καθηγητών της «Κιβωτού» εμφανίζονται ο Σαράντος Καργάκος (επιφανές μέλος του εθνικιστικού κλαμπ «Δίκτυο 21») και η Άννα Τζιροπούλου Ευσταθίου (καθηγήτρια αρχαίων ελληνικών και δεξί χέρι στην «Ελληνική Αγωγή» του Άδωνη Γεωργιάδη).
Σύμφωνα με τον Ι. Φριτζαλά, αιτία της οικονομικής κρίσης είναι «η πνευματική πενία και η έλλειψη οράματος της πατρίδας, ιδανικών και αξιών που αναμφίβολα συνδυάστηκαν με το ψευδοπροοδευτικό και εθνομηδενιστικό πνεύμα που επεβλήθη από την εποχή της μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν.»
Οι σχέσεις με την ακροδεξιά και το Τάμα του Έθνους
«Μέσα από τα βάθη των αιώνων το θρυλικό «Μολών Λαβέ» του Λεωνίδα και των 300 ορίζει τι είναι η Ελλάδα […] Ο Μέγας Αλέξανδρος είναι η Ελλάς του χθες και του σήμερα, έτσι όπως θα θέλαμε όλοι να είναι […] Ελλάδα είναι οι ιερείς του γένους που ακούραστα στα κρυφά σχολεία διατήρησαν στους αιώνες το ομόγλωσσον, το ομότροπον, το ομόθρησκον» έλεγε χαρακτηριστικά το 2010 με την ευκαιρία της βράβευσής της από τον τότε νομάρχη Θεσσαλονίκης Παναγιώτη Ψωμιάδη.
Ενδεικτικές είναι και οι εκλεκτικές συγγένειες με όλο το φάσμα της εγχώριας δεξιάς και ακροδεξιάς. Από το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων μέχρι «ανένταχτους πατριώτες», δεν υπάρχει ακροδεξιός στην Ελλάδα που να μην έχει προσπαθήσει να προσεταιριστεί την Χ. Νικοπούλου και το «αξιοθαύμαστο έργο» της. Ο χρυσαυγίτης βουλευτής Η. Παναγιώταρος επιχαίρει στο προσωπικό του ιστολόγιο «τη γνήσια ελληνίδα Χαρά Νικοπούλου που ξεφτίλισε το ανθελληνικό σύστημα» αρνούμενη να παραλάβει πέρυσι τιμητική διάκριση από το βουλευτή Φλώρινας της Ν.Δ. Σ. Κωνσταντινίδη, ο οποίος βγάζοντας στη φόρα τις ενδοοικογενειακές διαφορές της δεξιάς πολυκατοικίας την αποκάλεσε «Χρυσαυγίτισσα», χαρακτηρισμό που δεν αποποιήθηκε.
Διαφωτιστικό είναι και το άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών τον Ιούνιο του 2014, με αφορμή μια «υβριδική» πολιτικο-χριστιανική εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο που περιελάμβανε την παρουσίαση ενός βιβλίου του Β. Νικόπουλου (επίτιμου προέδρου του Αρείου Πάγου και πατέρα της δασκάλας) και μια παράλληλη ομιλία από το σωματείο «Οι φίλοι του Τάματος του Έθνους» το οποίο αυτοπροσδιορίζεται ως «μοχλός αναζωογονήσεως και ανορθώσεως του κατατρωθέντος ηθικού και εθνικού σθένους των Ελλήνων».
Από το κείμενο της δημοσιογραφικής ομάδας του Ιού αποκαλύπτονται οι αγαστές σχέσεις της οικογένειας με την Εκκλησία, τους δικαστές και όσους επιθυμούν την ανέγερση του Τάματος του Έθνους. Ταυτόχρονα έχουμε και μια αδιαμφισβήτητη απόδειξη των «ποιοτικών χαρακτηριστικών» των πρωτοβουλιών της Χ. Νικοπούλου, εφόσον μιλά η ίδια σε πρώτο πρόσωπο για τη δράση της. Διαβάζουμε: “ [Το βιβλίο αυτό] «είναι το στρατηγικό εγκόλπιο κάθε σύγχρονου εν Χριστώ επαναστάτη. Μελετώντας τις σελίδες του θα βρει καθένας από μας που νιώθει λαβωμένος από την προπαγάνδα των δυτικότροπων σιωνιστικών μέσων ενημέρωσης, μια διέξοδο προς τη λύτρωση» [...] Και το συμπέρασμά της ήταν ότι «το κράτος έχει υποχρέωση να αποκαταστήσει τις έννοιες που έχουν ισοπεδωθεί από τις σκοτεινές δυνάμεις της παγκοσμιοποιήσεως, τις έννοιες του έθνους και της πατρίδος, ενεργοποιώντας όλες τις δυνάμεις του ώστε να ενεργοποιηθεί ο πατριωτισμός αλλά και ο κατά κυριολεξία εθνικισμός των Ελλήνων».
Πηγή: Ξένια Πηρούνια – «Εποχή» μέσω indeXanthi
Δημοσίευση σχολίου