«Οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν το δικαίωμα να μιλάνε στρατιές ηλιθίων που άλλοτε δεν μίλαγαν παρά μόνο σε μπαρ, αφού είχαν πιει κανένα ποτήρι κρασί, χωρίς να βλάπτουν την κοινότητα. Τους αναγκάζαμε αμέσως να σωπάσουν, αλλά σήμερα έχουν το ίδιο δικαίωμα λόγου με ένα βραβείο Νόμπελ».
Ουμπέρτο Εκο
Πριν από αρκετά χρόνια, τότε που στο Ιντερνέτ ήταν στις «δόξες» τους τα chat και οι περισσότεροι/ες που σύχναζαν εκεί χρησιμοποιούσαν ψευδώνυμο. θα μπορούσες να αντιληφθείς γιατί ορισμένοι χρήστες του διαδικτύου που σύχναζαν εκεί συμπεριφερόταν με αποκρουστικό σε βαθμό χυδαιότητας τρόπο. Η ανωνυμία που απολάμβαναν παραμέριζε τις αναστολές τους και έδειχναν τον πραγματικό τους χαρακτήρα.
Σήμερα όμως που δεσπόζει το facebook και η συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών του παρουσιάζεται με το πραγματικό τους όνομα, δυσκολεύεσαι να αντιληφθείς πώς τολμούν κάποιοι/ες να στοχοποιούν ανθρώπους να εκτονώνουν εκεί όλο το βόθρο του σάπιου χαρακτήρα τους.
Ερέθισμα για να γράψουμε τα παραπάνω είναι αυτό που μας μετέφερε αγωνίστρια της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Ότι δηλαδή στο facebook υπάρχει ένα «κλειστό κλαμπ» οι συμμετέχοντες του οποίου στοχοποιούν άτομα, επιχειρώντας «δολοφονίες προσωπικοτήτων», με τελευταίο θύμα την ίδια.
Το ενδιαφέρον είναι ότι προχωρούν σ’ αυτή την τακτική κινούμενοι από πολιτικά ελατήρια.
Επειδή δεν έχουμε προσωπική άποψη αποφεύγουμε να γράψουμε λεπτομέρειες.
+ σχόλια + 1 σχόλια
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Προχτές ακόμη και από δώ στοχοποιήθηκε φίλος μου γιατρός......
Δημοσίευση σχολίου