Ιστορικά και από την εποχή του Βενιζελικού «Ιδιώνυμου», στην χώρα μας υπήρξαν δεκάδες χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι. Οποιος έχει εντρυφήσει σε ιστορικά κείμενα θα συναντήσει μοναδικές περιπτώσεις παλικαριάς και αξιοπρέπειας που έδειξαν απέναντι στους δεσμώτες τους, οι πολιτικοί κρατούμενοι, θα βρει «απολογίες» αλύγιστων αγωνιστών που μπροστά σε στρατοδίκες και έκτακτα δικαστήρια υπερασπίστηκαν την επαναστατική τους τιμή, έβαλαν τα ιδανικά τους ακόμα και πάνω απ’ την ζωή τους.
Παράλληλα είναι και πάρα πολλές οι περιπτώσεις που διαπιστώνουμε συγκινητική αλληλεγγύη μεταξύ τους.
Φυσικά υπήρξαν και άτομα που «έσπασαν», αποκήρυξαν τις ιδέες τους και όταν βρέθηκαν μπροστά στην αστική δικαιοσύνη στράφηκαν εναντίον των πρώην συντρόφων τους.
Κι αυτό επίσης είναι μια διαχρονική πραγματικότητα. Από την εποχή της δίκης του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του, όταν ο δικηγόρος, οικονομολόγος, Δ. Μπάσης, απάγγειλε αποσπάσματα από το ευαγγέλιο και ζητούσε να τον στείλουν να «πολεμήσει κατά του κομμουνισμού στην Κορέα» για να δείξει την «ειλικρινή μεταμέλεια» του, μέχρι την στάση που κράτησε στην δίκη της 17 Ν. το θλιβερό δίδυμο Γιωτόπουλου – Τζωρτζάτου.
Κάναμε αυτή την εισαγωγή με ερέθισμα δυο πρωτοσέλιδα σημερινών εφημερίδων που αναφέρονται στα όσα διαδραματίζονται στην ακροαματική διαδικασία του δικαστηρίου το οποίο δικάζει την υπόθεση του Επαναστατικού αγώνα.
Δεν θέλουμε να ασχοληθούμε με την ουσία του θέματος και ο λόγος είναι ότι η πληροφόρηση που έχουμε είναι αποσπασματική.
Το μόνο για το οποίο έχουμε άποψη είναι η ακεραιότητα και το ήθος του Κ. Γουρνά. Τουλάχιστον αυτή η αίσθηση μας δημιουργήθηκε από την μικρή επαφή που είχαμε μαζί του στο παρελθόν.
Ολοκληρώνοντας αυτό που θέλουμε να τονίσουμε, πέρα απ’ την θλίψη που μας δημιουργεί το όλο σκηνικό που παρακολουθούμε, είναι ότι η ίδια η ιδιότητα του πολιτικού κρατούμενου επιβάλλει συγκεκριμένη συμπεριφορά σε όποιον/α την επικαλείται.
+ σχόλια + 1 σχόλια
Ο Γιωτοπουλος ουτε συνεργάστηκε ουτε έδωσε κανέναν
Δημοσίευση σχολίου