Άλλο ένα εργοδοτικό έγκλημα με νεκρούς δυο ταξικά μας αδέλφια και άλλους δυο εργάτες τραυματισμένους έγινε σήμερα κοντά στην πλατεία Πηγών, στη Σκάλα Λακωνίας. Συνέβη σε εργάτες που συμμετείχαν σε συνεργείο καθαρισμού σε αποχετευτικό δίκτυο βιολογικού καθαρισμού.
Τα επαναλαμβανόμενα αυτά εγκλήματα έχουν πάντα μόνο θύματα και ποτέ θύτες οι οποίοι πρέπει να λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους.
Αυτές οι δολοφονίες, δύσκολα θα χωρέσουν σε ένα μονόστηλο εφημερίδα, συζητήσιμο είναι αν θα βρουν χώρο να παρουσιαστούν στις ενημερωτικές ιστοσελίδες. Και σίγουρα κανένας τηλεοπτικός σταθμός δεν θα διακόψει το πρόγραμμα του για να μεταδώσει την είδηση –προφανώς για τους τηλεοπτικούς διαύλους δεν έχει την ίδια «βαρύτητα» η δολοφονία δυο εργατών, από την κίνηση του «Ρουβίκωνα» να πετάξει κάποια τρικάκια στο προαύλιο της βουλής- κανένας πολιτικός αρχηγός στην σημερινή κοινοβουλευτική συνεδρίαση δεν θα κάνει αναφορά σ’ αυτό το γεγονός που βύθισε στο πένθος δυο οικογένειες τις εργατικής τάξης.
Απ’ ότι ακούσαμε μάλιστα, παρακολουθώντας την συζήτηση στην βουλή, προτεραιότητα για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν να συστήσει στην κυβέρνηση να «μαζέψει τον Ρουβίκωνα». Με την δολοφονία εργατών θα ασχολείται τώρα ένας πολιτικάντης που προσδοκά μάλιστα να γίνει πρωθυπουργός;
Αλλωστε για την καπιταλιστική ανάπτυξη, όπως την προσδοκούν τα αστικά κόμματα, τα «ομιλούντα εργαλεία», οι εργάτες, είναι «υλικά αναλώσιμα» και εύκολα αντικαταστάσιμα. Τα μέτρα ασφαλείας, στους χώρους δουλειάς, θεωρούνται είδος πολυτελείας, ενώ για όσους «τυχερούς» έχουν εργασία, βασιλεύει η μαύρη και ανασφάλιστη δουλειά ενώ είναι καθεστώς η εργοδοτική τρομοκρατία.
Παρακολουθώντας αυτά τα εργοδοτικά εγκλήματα να διαδέχονται το ένα το άλλο –μόλις πριν λίγες μέρες είχαμε άλλους δυο νεκρούς εργάτες σε Χανιά και Θεσσαλονίκη- που γίνονται στο όνομα της κερδοφορίας των αφεντικών, δεν μπορούμε να αναφερόμαστε σε «εργατικά ατυχήματα» αλλά σε «εγκλήματα εκ’ προμελέτης». Και έχουν ενόχους. Την εργοδοσία με ηθικό αυτουργό την κυβέρνηση.
Τα επαναλαμβανόμενα αυτά εγκλήματα έχουν πάντα μόνο θύματα και ποτέ θύτες οι οποίοι πρέπει να λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους.
Αυτές οι δολοφονίες, δύσκολα θα χωρέσουν σε ένα μονόστηλο εφημερίδα, συζητήσιμο είναι αν θα βρουν χώρο να παρουσιαστούν στις ενημερωτικές ιστοσελίδες. Και σίγουρα κανένας τηλεοπτικός σταθμός δεν θα διακόψει το πρόγραμμα του για να μεταδώσει την είδηση –προφανώς για τους τηλεοπτικούς διαύλους δεν έχει την ίδια «βαρύτητα» η δολοφονία δυο εργατών, από την κίνηση του «Ρουβίκωνα» να πετάξει κάποια τρικάκια στο προαύλιο της βουλής- κανένας πολιτικός αρχηγός στην σημερινή κοινοβουλευτική συνεδρίαση δεν θα κάνει αναφορά σ’ αυτό το γεγονός που βύθισε στο πένθος δυο οικογένειες τις εργατικής τάξης.
Απ’ ότι ακούσαμε μάλιστα, παρακολουθώντας την συζήτηση στην βουλή, προτεραιότητα για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν να συστήσει στην κυβέρνηση να «μαζέψει τον Ρουβίκωνα». Με την δολοφονία εργατών θα ασχολείται τώρα ένας πολιτικάντης που προσδοκά μάλιστα να γίνει πρωθυπουργός;
Αλλωστε για την καπιταλιστική ανάπτυξη, όπως την προσδοκούν τα αστικά κόμματα, τα «ομιλούντα εργαλεία», οι εργάτες, είναι «υλικά αναλώσιμα» και εύκολα αντικαταστάσιμα. Τα μέτρα ασφαλείας, στους χώρους δουλειάς, θεωρούνται είδος πολυτελείας, ενώ για όσους «τυχερούς» έχουν εργασία, βασιλεύει η μαύρη και ανασφάλιστη δουλειά ενώ είναι καθεστώς η εργοδοτική τρομοκρατία.
Παρακολουθώντας αυτά τα εργοδοτικά εγκλήματα να διαδέχονται το ένα το άλλο –μόλις πριν λίγες μέρες είχαμε άλλους δυο νεκρούς εργάτες σε Χανιά και Θεσσαλονίκη- που γίνονται στο όνομα της κερδοφορίας των αφεντικών, δεν μπορούμε να αναφερόμαστε σε «εργατικά ατυχήματα» αλλά σε «εγκλήματα εκ’ προμελέτης». Και έχουν ενόχους. Την εργοδοσία με ηθικό αυτουργό την κυβέρνηση.
Δημοσίευση σχολίου