Φέρνουν αντισυνδικαλιστικό νόμο, ιδιωτικοποιήσεις και νέες περικοπές
Ακούσαμε πολλά γαλλικά αυτές τις μέρες, γεμάτα γλυκανάλατες υποσχέσεις για την Ευρώπη που πρέπει να αλλάξει και Ελλάδα που αλλάζει. Κι όμως οι πιο σημαντικές κουβέντες που ειπώθηκαν από γαλλικά χείλη, από τον επίτροπο Οικονομικών Πιέρ Μοσκοβισί θάφτηκαν από τα ΜΜΕ, καθώς χαλάνε τη σούπα τόσο του success story του Α. Τσίπρα, όσο και της φιλοευρωπαϊκής υστερίας του Κ. Μητσοτάκη. Τι είπε ο Μοσκοβισί, απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή της ΛΑΕ Νίκου Χουντή; Ότι η Ελλάδα θα παραμείνει υπό εποπτεία και μετά το μνημονιακό πρόγραμμα, εφόσον δεν έχει εξοφληθεί τουλάχιστον το 75% της χρηματοδοτικής συνδρομής που έχει ληφθεί από κράτη μέλη της ΕΕ ή ευρωπαϊκούς φορείς, ποσό που υπολογίζεται (μέχρι σήμερα) στα 176 δισ. ευρώ.
Δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο, το’ χει αναδείξει επίμονα το Πριν και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τονίζοντας πως η παραμονή στην ΕΕ είναι σύμφυτη με την επιτροπεία και τα ευρω-μνημόνια. Ο Π. Μοσκοβισί ξεκαθαρίζει πως η εποπτεία θα πραγματοποιείται από την Κομισιόν και την ΕΚΤ και θα μπορεί να οδηγεί σε «διορθωτικά μέτρα». Για τα μέτρα αυτά δεν θα ψηφίζει η Ελλάδα, αλλά μόνο τα υπόλοιπα κράτη-μέλη με νόμισμα το ευρώ! Δηλαδή η Ελλάδα δεν θα μπορεί να τοποθετηθεί για τα μέτρα που θα της επιβάλλονται.
Καλώς ήλθατε στην απολυταρχία της ΕΕ…
Για να αποπληρώσει η Ελλάδα το 75% των ευρωπαϊκών δανείων, θα χρειαστούν πολλές δεκαετίες (αν ποτέ μπορεί να γίνει αυτό και δεν παραμείνει ο ελληνικός λαός για πάντα αγκιστρωμένο ψάρι της χρεομηχανής). Και μόνο η απάντηση Μοσκοβισί καταρρίπτει τις υποσχέσεις Τσίπρα, Μητσοτάκη, Γεννηματά και λοιπών μνημονιακών δυνάμεων για έξοδο από το μνημόνιο και την επιτροπεία τον Αύγουστο του 2018.
Μηδενίζεται η αξία και της σημερινής ομιλίας Τσίπρα στη ΔΕΘ, που θα συνεχίσει τις ενέσεις αισιοδοξίας, με την κουραστική επανάληψη του συνθήματος «γυρίζουμε σελίδα, έρχεται η ανάπτυξη».
Καταρχήν ακόμα δεν την είδανε, ανάπτυξη τη βαφτίσανε. Αλλά για ποια ανάπτυξη κάνουν λόγο; Τα στοιχεία δείχνουν μια ορισμένη αύξηση των κερδών των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, των μονοπωλίων και των πολυεθνικών (και μάλιστα συνήθως με μικρότερο κύκλο εργασιών, που σημαίνει εκτός των άλλων και αύξηση της εκμετάλλευσης), την ώρα που αναπτύσσεται η ελαστική και μερική εργασία και οι μισθοί πείνας, η ιδιωτική κατανάλωση πέφτει ακόμα και στο ψωμί και το γάλα, οι καταθέσεις στις τράπεζες λεηλατούνται για να πληρωθούν οι δυσβάσταχτοι φόροι και οι μικρομεσαίοι δεν αντέχουν…
Και από βδομάδα έρχονται και τα κλιμάκια ΕΕ, ΕΚΤ, ESM και ΔΝΤ για να προχωρήσει η 3η αξιολόγηση, που δεν είναι καθόλου μα καθόλου αναίμακτη. Τα προαπαιτούμενα είναι 113, εκ των οποίων τα 95 πρέπει να έχουν υλοποιηθεί εντός του 2017! Μεταξύ αυτών υπάρχουν ιδιαίτερα κρίσιμα μέτωπα, όπως οι αντεργατικές αντιδημοκρατικές αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο (γι’ αυτό και η στάχτη στα μάτια με το νομοσχέδιο Αχτσιόγλου, βλ. σελ.15), η ταχύτατη προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων (ο Μοσκοβισί ζήτησε την Τρίτη στην ομάδα εργασίας του γιούρογκρουπ 5,2 δισ. έσοδα μέχρι το 2018!), ειδικά το ξεπούλημα της ενέργειας και της ΔΕΗ, ενώ κρίσιμα μέτωπα αποτελούν η επιβολή της αξιολόγησης στο δημόσιο (βλ. σελ. 8) και των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.
Ταυτόχρονα, ο προϋπολογισμός του 2018 θα προβλέπει παραπέρα περικοπές σε συντάξεις, επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας, δαπάνες υγείας κλπ. για να πιαστεί το αιματηρό πλεόνασμα του 3,5%.
Το επόμενο διάστημα δεν θα σφραγιστεί από το νέο εμπόριο ελπίδας του Τσίπρα, αλλά από τη δυνατότητα του εργατικού λαϊκού κινήματος να αντεπιτεθεί. Από την ικανότητα της μαχόμενης Αριστεράς να αναδείξει την αναγκαία πολιτική απάντηση για την απελευθέρωση των εργαζομένων και του λαού από τα δεσμά του χρέους, των ευρωμνημονίων, της ΕΕ και του κεφαλαίου και να συσπειρώσει σε αυτή τη βάση μετωπικά δυνάμεις.
Δημοσίευση σχολίου