Να λοιπόν που όταν είναι να αλλάξει κάτι η ψήφος, η ίδια η δημοκρατία κηρύσσεται παράνομη από τους αυτόκλητους εκπροσώπους της, στην ουσία όμως αδίστακτους δικτάτορες.
Τι άλλαξε στην Καταλονία; Αποδοκιμάστηκε η φασιστική πολιτική της ΕΕ, η πολιτική όχι μόνο της λιτότητας και της λεηλασίας αλλά και της περιστολής των δικαιωμάτων και κάθε Ελευθερίας.
Είναι πολλά αυτά που πρέπει να προσέξουμε.
1. Η απίστευτη υποκρισία της δήθεν «δημοκρατικής» Ευρώπης και των ΗΠΑ. Όχι μόνο δεν καταδίκασαν τη βία αλλά την υιοθέτησαν, την επέβαλαν. Αν παρόμοια επεισόδια γίνονταν σε χώρα, που η κυβέρνησή της δεν άρεσε στους Νατοϊκούς θα είχαμε ήδη κυρώσεις, καταδικαστικά ψηφίσματα στον ΟΗΕ και επέμβαση! Αλλά η Γερμανική αποικία της Ισπανίας πρέπει να μείνει ακεραία, για να την πλιατσικολογήσουν ευκολότερα.
2. Το αποκρουστικό πρόσωπο της αστικής δημοπρασίας. Ο ναζί Ισπανός πρωθυπουργός είναι θεωρητικά κεντροδεξιός. Δεν είναι «άκρο». Έχει την ίδια ακριβώς ιδεολογία με τον Κούλη και τη ΝΔ: Νεοφιλελεύθερος Κανιβαλισμός. Επίσης όλοι αυτοί θεωρούν τον κόσμο «ανώριμο» να αποφασίσει ο ίδιος για την τύχη του. Κάθε φορά που κινδυνεύει η καρέκλα τους γίνονται ανθρωποφάγα θηρία. Γιατί θα ήταν αδύνατο να εκλεγεί ξανά το μπάσταρδο του Φράγκο, αν η Καταλονία έφευγε από την παγίδα της ΕΕ.
Πριν εκλεγεί ο φασίστας - μαριονέτα της Μέρκελ κανείς σχεδόν δεν μιλούσε για Ανεξάρτητο κράτος. Σε λίγα χρόνια εξ αιτίας της άθλιας, άδικης και καταπιεστικής πολιτικής, όχι μόνο έγιναν δυο δημοψηφίσματα, αλλά στο δεύτερο, το χθεσινό, υπήρξε ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή και πιο συντριπτικό αποτέλεσμα: Πάνω από το 90% όσων συμμετείχαν και συμμετείχαν πάρα πολλοί ψήφισαν ναι σε μια Ελεύθερη Καταλονία.
4. Φάνηκε με τον πιο επίσημο τρόπο ο ρόλος των μπάτσων. Σκοπός δεν είναι η προστασία των πολιτών, όπως νομίζουν κάποιοι άσχετοι, αλλά η άγρια καταστολή. Είπαμε ο λυσσασμένος μπάτσος, δεν θέλει αφορμή για να δείρει. Θέλει μονάχα εντολή. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και οι μπάτσοι της Βαρκελώνης - όχι όλοι είναι αλήθεια- έδερναν μαζί με τους Ισπανούς, παιδιά ηλικιωμένους, χωρίς κανένα δισταγμό και χωρίς καν να προκληθούν. Κάποιοι μαζί με τους πυροσβέστες και πολλούς πολίτες πράγματι προσπάθησαν να περιφρουρήσουν τον κόσμο. Ήταν όμως ελάχιστοι. Αν οι μπάτσοι της Βαρκελώνης αντιπαρατάσσονταν στους λυκανθρώπους συναδέλφους τους, η διαδικασία θα γίνονταν ομαλά και με ασφάλεια για τον απλό κόσμο.
5. Ένα δημοψήφισμα που γίνεται με τέτοιο τρόπο και συμμετέχουν τόσοι πολλοί, είναι ευκαιρία για κάτι καλύτερο, κάτι διαφορετικό. Φυσικά οι εθνικιστές παντού προσπαθούν να καπελώσουν αγώνες. Ειδικά όμως η Βαρκελώνη είναι κάστρο των Αναρχικών και των Αριστερών. Αυτό μας γεμίζει αισιοδοξία πως δεν θα μείνουν στο να φτιάξουν μόνο ένα ξεχωριστό κράτος, αλλά ίσως ζητήσουν μια ουσιαστικότερη αλλαγή. Είναι στο χέρι των Κομμουνιστών, των Αναρχικών να απαιτήσουν κάτι πολύ καλύτερο. Οποιαδήποτε λοιπόν γκρίνια, απλά δείχνει ανικανότητα. Υπάρχει πλέον η ευκαιρία, το αν θα χαθεί η όχι εξαρτάται από μας.
+ σχόλια + 2 σχόλια
Για την Καταλονία https://avantgarde2009.wordpress.com/2017/10/02/gia_thn_katalonia/
«Το ΚΚΕ καταδικάζει τη βάρβαρη κρατική βία και καταστολή που άσκησε η ισπανική κυβέρνηση κατά τη διάρκεια του χθεσινού δημοψηφίσματος στην Καταλονία. Αυτή η πολιτική οξύνει εθνικιστικές και διχαστικές λογικές και απ’ τις δυο πλευρές, ενώ τροφοδοτεί τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς στην Ισπανία που είναι ξένοι προς τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.
Άλλωστε και η απόφαση της καταλανικής κυβέρνησης για την προκήρυξη δημοψηφίσματος δεν έχει στόχο να επιλύσει τα προβλήματα του λαού της Καταλονίας και να υπηρετήσει τα συμφέροντά του, ανεξάρτητα από την όποια αποδοχή που μπορεί να έχει αυτή η απόφαση σε πλατιά λαϊκά στρώματα. Υπηρετεί τμήματα του κεφαλαίου, που θεωρούν ότι σ’ αυτή τη φάση τα συμφέροντά τους υπηρετούνται καλύτερα μέσω μιας πιο διευρυμένης αυτονομίας ή ακόμη και ανεξαρτητοποίησης της Καταλονίας από την υπόλοιπη Ισπανία. Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει και από άλλα παρόμοια δημοψηφίσματα, όπως αυτά που έγιναν στη Σκωτία, τη Βρετανία για την αποχώρηση από την ΕΕ ή το δημοψήφισμα στο Ιρακινό Κουρδιστάν με την εμπλοκή μάλιστα ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Τέτοιες ενέργειες, που θέτουν ζήτημα αλλαγής συνόρων, ανοίγουν επικίνδυνους δρόμους και συγκαλύπτουν το αντικειμενικό γεγονός, ότι η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας οξύνεται ακόμη περισσότερο σε όλες τις χώρες.
Οι ταξικές αντιθέσεις, η ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση όχι μόνο θα παραμείνουν, αλλά και θα ενταθούν, είτε πρόκειται για μια Ισπανία με τη σημερινή της μορφή είτε για μια πιο αυτόνομη ή και ανεξάρτητη Καταλονία, όσο μένει στο απυρόβλητο η εξουσία του κεφαλαίου.
Η ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής πάλης, της πάλης για το σοσιαλισμό είναι ο μόνος δρόμος που δίνει διέξοδο στα σημερινά οξυμένα προβλήματα και αδιέξοδα, αντιμετωπίζει τις πολιτικές που διχάζουν και διαιρούν τους λαούς. Μόνο σε μια σοσιαλιστική Ισπανία μπορούν να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες, να επιλυθούν ζητήματα σεβασμού των εθνικών, ιστορικών, πολιτιστικών παραδόσεων».
Δημοσίευση σχολίου