J'ai froid, J'ai faim, «κρυώνω» και «πεινάω» στα Γαλλικά. Στα Γερμανικά το πεινάω είναι «Ich habe Hunger», ενώ το ξεπαγιάζω λέγεται «Ich taue auf».
Καλό είναι να μαθαίνουμε ξένες γλώσσες, θα έρχονται οι τουρίστες να μας βλέπουν στα χαρτόκουτα, που θα μένουμε, να αισθάνονται σα στη χώρα τους.
Οι άστεγοι στην Ευρώπη έσπασαν κάθε ρεκόρ. Πέρσι οι άστεγοι στη Γερμανία ξεπέρασαν τους 860.000 ανθρώπους. Αύξηση 150% μέσα σε δυο χρόνια! Επίσημα δεν καταγράφονται, άρα δεν υπάρχουν για το 4ο Ράιχ.
Στη Γαλλία η αύξηση είναι σοκαριστική: Πάνω από 3.600.000 άνθρωποι είναι κυριολεκτικά στο δρόμο. Αναφέρω τις πιο «πλούσιες» και «δυνατές» χώρες της ΕΕ, γιατί αν πω για τις άλλες, που χτύπησε πιο πολύ η Κρίση, τα πράγματα είναι τραγικά.
Στην Πορτογαλία πχ κάθε χρόνο πάνω από 36.000 οικογένειες χάνουν το σπίτι τους.
Προαπαιτούμενο. Κι εδώ πάμε να γίνουμε Ευρώπη, γιατί ήμασταν Βαλκάνια, «υποανάπτυκτοι». Διότι για να είσαι Κράτος, πρέπει να έχεις αστέγους. Έτσι λειτουργούν και στις ΗΠΑ και στην ΕΕ αλλά και στα υπόλοιπα πλούσια Καπιταλιστικά κράτη.
Μάλιστα όσο αυξάνεται το ΑΕΠ των «Μεγάλων Δυνάμεων», δηλαδή ευημερούν οι αριθμοί, τόσο αυξάνονται οι άστεγοι και οι πεινασμένοι. «Η Ευημερία δεν είναι για όλους»: Καπιταλισμός.
20 εκατομμύρια στην «πολιτισμένη» Ευρώπη πεινάνε. Κι ο αριθμός αυξάνεται συνέχεια όπως και η Πείνα. Γιατί όσο περιδρομιάζουν οι λίγοι, τόσο το φαΐ λιγοστεύει για τους πολλούς.
Θα μου πείτε «Ναι, αλλά έχουμε Ευρώ». Όχι εμείς, αυτοί που τα βγάζουν έξω. Οι νεοφιλελέδες κάθε χρώματος (γαλάζιου, πορτοκαλί, πράσινου, μαύρου…) που λένε ξεδιάντροπα στους πεινασμένους: «Θέλετε δίαιτα»!
Τέτοια έλεγε η Γαλλική Αριστοκρατία και μετά τους έφταιγαν αυτοί, που τους πήγαιναν βόλτα στην Γκιλοτίνα. Ή στη Ρωσία τους κυνηγούσε ο Κόκκινος στρατός. Ωραίες εποχές.
Σήμερα, μας έφαγε η καταδίκη της βίας από όπου κι αν προέρχεται. Εκτός, αν προέρχεται από τους μπάτσους που σε κοπανάνε χωρίς λόγο κι αφορμή, έτσι για εξάσκηση, για να ξεμουδιάσουν. Αν διαμαρτύρεσαι γιατί πεινάς, τρως ξύλο. Μπορεί να μην έχουμε ψωμί αλλά κλωτσιές και μπουνιές -δόξα τω Θεώ- υπάρχουνε.
Αν μάλιστα πέσεις σε νεοναζί, ε τότε το έλυσες το πρόβλημα: Σ’ έστειλε στον άλλο κόσμο, εκεί που όλα είναι τόσο όμορφα, που κανείς δεν επέστεψε! Και φυσικά για το Κράτος δεν είναι βία να σε απολύει πρώτα και μετά να σε πετά από το σπίτι σου, για να σώσει τις Τράπεζες.
Τους ανθρώπους ποιος θα τους σώσει; Οι «σωτήρες» οι πολιτικοί! Τι «καλοί» άνθρωποι. Και «πονόψυχοι»! Όσο είναι αντιπολίτευση. Όταν είναι αντιπολίτευση, βλέπουν όλα τα στραβά. Μετά που κάθονται στην καρέκλα, αλλάζει η οπτική.
Είναι λογικό. Όταν κάθεσαι να φας στο τραπέζι, δεν βλέπεις παρά μόνο το πιάτο και την κουτάλα; Άντε και το ψωμί δίπλα. Το ίδιο κι αυτοί. Βέβαια εμείς δεν έχουμε φαΐ, ούτε θέρμανση, λεφτά, νοσοκομεία, σχολεία, αεροδρόμια, νησιά… έχουμε όμως υπομονή που μπορούνε να δανείσουμε και στον Ιώβ. Η υπομονή του έχει και όρια, η δική μας απ’ ότι φαίνεται, είναι σαν τη βλακεία των κηφήνων: Άπειρη!
«Το τερματίσατε» λέει η ΓΣΕΕ στην κυβέρνηση. Μην το λέτε, μην το λέτε. Τα νεφρά δε μας τα πήραν ακόμα. Κι ότι άλλο σκεφτούν. Καλέ μας έβγαλαν από το Μνημόνιο. Και μας έβαλαν σε άλλο. Δεν έμειναν πάντως πολλά μέτρα να κάνουμε. «Μόνο» καμιά εκατοστή για τον καινούριο χρόνο. Τα συνηθισμένα: Περικοπές, απολύσεις, χαράτσια, ξεπούλημα, διώξεις… Κι οι πλειστηριασμοί φυσικά. «Να γίνουμε επιτέλους Ευρώπη». Να γεμίσουμε άστεγους!
Τελικά πρέπει να μπήκαμε εγγυητές κάπου χωρίς να το καταλάβουμε, δεν εξηγείται αλλιώς. Μας φόρτωσαν τα δανεικά κι αγύριστα των πραγματικών κακοπληρωτών: Πολιτικών, εφοπλιστών, ιδιοκτητών καναλιών, βιομηχάνων, μεγαλοαστών, λαμογιών…
Πότε υπογράψαμε να πληρώσουμε εμείς τα δικά τους χρωστούμενα και δεν το πήραμε μυρωδιά; Αμ το κάναμε αγάπη μου, και θα σου πω ακριβώς πού, πότε και πως: Θυμάσαι τι κάνεις όταν πας να ψηφίσεις; Βάζεις σταυρό. Ο σταυρός είναι ταυτόχρονα και υπογραφή. Τι κάνουν λοιπόν: Το κομματικό ψηφοδέλτιο είναι με μελάνι που εξαφανίζεται, ενώ στη θέση του εμφανίζεται το πραγματικό κείμενο, που λέει ότι δίνεις την άδεια στον βουλευτή να σου κάνει ότι γουστάρει, ακόμα και να σε πηδήξει.
Δημοσίευση σχολίου