Προφανώς και θα ήταν εντυπωσιακό αν υπήρχε δικαστήριο να αποδώσει την ποινή που αξίζει σ’ αυτόν τον αρχιρασοφόρο, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να περάσει ασχολίαστο το ότι η έδρα του δικαστηρίου ήταν σαν να μην άκουσε του μάρτυρες κατηγορίας που με τον τεκμηριωμένο λόγο τους – όπως ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος – δεν άφησαν καμιά αμφιβολία ότι ο Αμβρόσιος παραβιάζει τον αντιρατσιστικό νόμο, καθώς υποκινεί σε μίσος και συνιστά προτροπή σε βία.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι οι μάρτυρες κατηγορίας δεν έμειναν σε θεωρητικές διαπιστώσεις. Στο δικαστήριο κατέθεσε μάρτυρας ομοφυλόφιλος ο οποίος ένιωσε στο πετσί του τις συνέπειες αντιλήψεων όπως αυτές που είχε το «χριστιανικό κήρυγμα» του Αμβρόσιου. Όπως είπε "Σαφέστατα απειλούμαι από το κείμενο του Αμβρόσιου γιατί στην προσωπική μου ζωή έχω ζήσει επιθέσεις και αυτό το φτύσιμο που προσπαθεί να πει ότι είναι αλληγορικό, δεν ξέρω πόσο αλληγορικό μπορεί να είναι μια προτροπή σε φτύσιμο, εγώ την έχω δεχθεί. Εχω δεχθεί επίθεση περπατώντας σε δρόμο με φίλο. Δέχτηκα επίθεση με μπουνιές και φτύσιμο κανονικό. Δεν είναι θεωρητικά αυτά που μας είπε ο ιεράρχης. Επηρεάζουν τον κόσμο που τον ακούει". κ
Η «ανεξάρτητη» και «αδέκαστη» όμως αστική δικαιοσύνη δεν χαμπαριάζει απ’ αυτά. Ετσι, λοιπόν, με την απόφαση της αυτή «ευλογεί» βάζοντας την δικαστική της βούλα σε όσους εξαπολύουν μισαλόδοξα, ρατσιστικά, και ομοφοβικά εμέσματα.
Δημοσίευση σχολίου