Υπάρχουν δικαστές με συνείδηση; Αμέ! Και μάλιστα συνείδηση ταξική. Προσέξτε: Ότι ωφελεί τους δικαστές είναι νόμιμο και συνταγματικό, ότι περικόπτει μισθούς και συντάξεις τους είναι παράνομο και αντισυνταγματικό. Θα μπορούσα να σταματήσω εδώ και να μην πω τίποτε άλλο. Αλλά θα εξηγήσω γιατί οι δικαστές καταδιώκουν, όσους δεν θέλουν τη λεηλασία που κάνουν οι τοκογλύφοι και τα άλλα αρπακτικά.
Είναι απλό: Οι δικαστές ξεχωρίζουν τον εαυτό τους από τις άλλες τάξεις. Όχι μόνο είναι εκτός της πλειοψηφίας, αλλά και εναντίον της. Γιατί; Διότι τα λεφτά δεν φυτρώνουν στα δέντρα. Τα προνόμια και τα πολλά κέρδη των λίγων, είτε δικαστές είναι, είτε εφοπλιστές ή άλλοι μεγαλοαστοί, προέρχονται από τη δουλεία των πολλών φτωχών εργαζόμενων. Όσο περισσότερα παίρνουν οι πλούσιοι για την πάρτι τους, τόσο λιγότερα μένουν να τα μοιράσουν μεταξύ τους οι φτωχοί, κι αντίθετα: Όσο πιο πολλά κερδίσουν οι απλοί εργαζόμενοι, τόσο θα μειωθούν τα κέρδη των πλουσίων κηφήνων. Μεγέθη αντιστρόφως ανάλογα.
Τι γίνεται λοιπόν, όταν κάποιος φτωχός ζητά αξιοπρεπή μισθό, σύνταξη, όχι μόνο για τον ίδιο αλλά για όλους; Τότε τα συμφέροντα των δικαστών έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των εργαζομένων, οπότε οι εργαζόμενοι γίνονται κατηγορούμενοι και ένοχοι μείωσης του κέρδους. Είναι σοβαρό αδίκημα αυτό σε μια κοινωνία που θεοποιεί το κέρδος. Οι Αναρχικοί, οι Κομμουνιστές, αυτό το έγκλημα κάνουμε. Θέλουμε Ισότητα. Η Ισότητα δεν συμφέρει τους δικαστές.
Κάτι ακόμα. Οι δικαστές δικάζουν σύμφωνα με το νόμο. Ποιος φτιάχνει το νόμο; Οι εκάστοτε κυβερνήσεις και τον ψηφίζει η Βουλή. Ζήτω που καήκαμε δηλαδή. Αν αύριο πχ ο Μητσοτάκης ή ο Τσίπρας (το ίδιο είναι) φέρει νόμο να γίνεται ευθανασία σε όσους είναι πάνω από 65, όσοι διαμαρτυρηθούμε, είμαστε παράνομοι!
Θα μου πείτε “είναι ακραίο αυτό”. Γιατί, αυτοί που έφεραν τα Μνημόνια είναι “μετριοπαθείς”; Κανίβαλοι είναι. Οι δικαστές λοιπόν θα εφαρμόσουν το νόμο. Και οι μπάτσοι, κατ' εντολή τους φυσικά.
Ρωτήστε λοιπόν τώρα αν έχω εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη. Στην ποια; Το σωστό είναι “έχετε εμπιστοσύνη στους πλούσιους”; Όχι φυσικά, αφού είπαμε, τα συμφέροντα τους δεν ταιριάζουν με τα δικά μας.
“Κι αυτές οι αποφάσεις που βγάζουν κατά καιρούς και είναι θετικές, τι είναι”;
Προσέξτε: Υπάρχουν δικαστές που είναι πρώτα άνθρωποι και μετά πλούσιοι αστοί. Υπάρχουν όμως και οι άλλοι. Άλλωστε το Σύστημα είναι τέτοιο, που αν θέλει να σε γραπώσει, μπορεί να ξεφύγεις προσωρινά αλλά θα σε περιμένει στη γωνία.
Αθωώνεσαι πχ πανηγυρικά, όμως φροντίζει η αστυνομία να τρέχεις πάλι στα δικαστήρια καμιά δεκαριά χρόνια ακόμα. Και λες “καλύτερα να με καταδίκαζαν, θα είχα καθαρίσει ως τώρα και δεν θα ξόδευα μια περιουσία σε δικηγόρους”.
Άσε που στις κρίσιμες αποφάσεις ΠΟΤΕ δεν αποφάσισαν υπέρ των εργαζομένων. Κι αν έγινε κάτι τέτοιο - μια στις χίλιες, το έκαναν προσωρινά για να τα πάρουν πίσω αργότερα με τόκο, κυρίως όμως μετά από σφοδρή κινητοποίηση των εργατών. Για να μη φάνε το ξύλο.
Ελπίζω να εξήγησα καλύτερα από τους δικαστές, το σκεπτικό της αιχμαλωσίας της Ηριάννας.
Αλλά η Θεσσαλία έπαιξε το σημαντικότερο ρόλο... mitsos175.
Δημοσίευση σχολίου