Αφιέρωμα στην Εργατική Πρωτομαγιά

Ξεκινάμε το αφιέρωμα μας στην εργατική Πρωτομαγιά παραθέτοντας ένα ηχητικό από την χθεσινή αναφορά σ' αυτό το γεγονός του Νίκου Μπογιόπουλου που έκανε στην χθεσινή του ραδιοφωνική εκπομπή.
Αν και είναι αρκετά μεγάλο -διαρκεί περίπου 40 λεπτά- αξίζει να το παρακολουθήσετε ολόκληρο.

Κι αυτό γιατί ο κομμουνιστής δημοσιογράφος δεν περιορίζεται να αναφέρει ιστορικά γεγονότα εστιαζόμενος κύρια στην Πρωτομαγιά του Σικάγου του 1886, παραθέτοντας πληθώρα στοιχείων για την κατάσταση που επικρατούσε τότε στην Αμερική και για το πώς εξελίχτηκε αυτή η εξέγερση, ορόσημο για το παγκόσμιο εργατικό κίνημα.

Ούτε αρκείτε στο να αναφερθεί αναλυτικά στους 200 ήρωες κομμουνιστές που εκτέλεσαν οι κατακτητές στο σκοπευτήριο της Καισαριανής και στον προδοτικό ρόλο των Ταγμάτων ασφαλείας.

Μετά απ' την ιστορική αναδρομή που κάνει, ο Νίκος Μπογιόπουλος, επικεντρώνεται στην σημερινή πολιτική κατάσταση και μας λέει, μεταξύ άλλων, ότι η σημερινή άθλια συγκυβέρνηση προσπάθησε να ανακτήσει πολιτικά οφέλη από τους κομμουνιστές εκτελεσμένους της Καισαριανής.

***

Ογκαστ Σπάις (αναρχικός, που τον απαγχόνισαν σαν πρωτεργάτη στα γεγονότα της Πρωτομαγιάς του Σικάγου του 1886 : «θα ‘ρθει μια εποχή που η σιωπή θα’ ναι πιο ισχυρή από τις φωνές που στραγγαλίζετε σήμερα».

Νίκος Μαριακάκης, (ένας απ΄ τους 200 εκτελεσμένους, απ’ τους Γερμανούς κομμουνιστές την Πρωτομαγιά του 1944): «Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος».

Πρωτομαγιά 1886. Οι εργάτες στο Σικάγο της Αμερικής κατεβαίνουν στους δρόμους απαιτώντας 8 ώρες δουλειά, (μέχρι τότε δούλευαν 10 -14 ώρες) σε μια κινητοποίηση που βάφτηκε με αίμα από την εντολή που έδωσαν στους αστυνομικούς οι καπιταλιστές, ενώ οι ηγέτες των εργατών καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν..

Πρωτομαγιά 1944. Το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα στην χώρα μας παλεύει για επιβίωση του λαού, απελευθέρωση της πατρίδας από τον ξένο κατακτητή και τους ντόπιους συνεργάτες του και Λαοκρατία.

Πρωτομαγιά 2018: Με κυβέρνηση «πρώτη φορά αριστερά» και με την εξουσία να ανήκει εκεί που ήταν πάντα. Στους τραπεζίτες, εφοπλιστές, μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοεκδότες κλπ. Στην αστική τάξη με δυο λόγια. Κι αυτό μαζί με ένα νέο στοιχείο. Την μαζική ψευδαίσθηση που προσπαθεί να καλλιεργήσει στα λαϊκά στρώματα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ ότι είναι μονόδρομος να βιώνουμε την οικονομική εξαθλίωση. Δυστυχώς ο συσχετισμός δυνάμεων είναι κατάφωρα σε βάρος του κόσμου της εργασίας, και χάνουμε κατά κράτος τις όποιες μάχες που δίνουμε με τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Κι αυτό γιατί δεν κατορθώσαμε να φτιάξουμε ένα πλατύ μέτωπο οργανωμένοι σε ταξική βάση, δίνοντας τη δυνατότητα στους καπιταλιστές να διεξάγουν μόνοι τους ταξικό πόλεμο και να τον κερδίζουν σε όλα τα μέτωπα.

«Τι περιμένετε; Ότι οι κουφοί παραχωρήσεις θα σας κάνουν;
Κι ότι οι αχόρταγοι κάτι θε να σας δώσουν!
Οι λύκοι θα σας ταΐσουνε αντί να σας καταβροχθίσουν!
Από φιλία.
Θα σας προσκαλέσει η τίγρη να της βγάλετε τα δόντια, τέτοια περιμένετε!», αυτό ακριβώς που έγραφε ο Μ. Μπρεχτ περιμένουν.

Κι εμείς; Η τάξη μας;

«Εμείς ταγίζουμε ζωή στο χέρι: περιστέρι,
κ’ εμείς ούτ’ ένα ψίχουλο δεν έχουμε στο χέρι.
Εμείς κρατάμε όλη τη γης μες στ’ αργασμένα μπράτσα
και σκιάχτρα στέκουνται οι Θεοί κι αφέντη έχουνε φάτσα»

Γιάννης Ρίτσος -«Επιτάφιος»

Σήμερα πια δεν χωρούν αυταπάτες. Τώρα οποιοδήποτε αίτημα πάλης ακόμα και για τα ποιο μικρά ζητήματα πρέπει να είναι στενά δεμένο με την επαναστατική προοπτική και την αναγκαιότητα της δημιουργίας ενός μαζικού, ταξικού κόμματος που θα σταθεί πρωτοπορία ώστε να όνειρα μας να πάρουν εκδίκηση.

132 χρόνια μετά, η ιστορία της πρώτης εργατικής πρωτομαγιάς αποδεικνύει ότι κανείς δεν πρόκειται να μας χαρίσει τίποτα. Αντίθετα, η ελευθερία πρέπει να διεκδικηθεί με πάθος από εμάς.
Όπως έγραψε και ο Βάρναλης:
«Τη λευτεριά δεν τη ζητάν με παρακάλια, την επαίρνουν με τα δικά τους χέρια, μοναχοί … Αν είναι ο λάκκος σου πολύ βαθύς, χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς!»

Ζήτω η εργατική πρωτομαγιά, ζήτω το παγκόσμιο προλεταριάτο.

ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ