Στην διαχρονική συγκάλυψη των εγκληματιών μπάτσων αναφέρεται ο φωτορεπόρτερ Μάριος Λώλος

Μια σωστή και καίρια επισήμανση κάνει στο λογαριασμό του στο facebook ένα από τα θύματα της κρατικής καταστολής. Ο Μάριος Λώλος.

Πριν απ' αυτό όμως να θυμίσουμε ότι όταν ο γνωστός φωτορεπόρτερ κατάγγειλε δημόσια την δολοφονική επίθεση που δέχτηκε από τις δυνάμεις καταστολής, άντρες των ΜΑΤ τον απείλησαν να μην  "ξανατολμήσει να φωτογραφήσει τους άνδρες των ΜΑΤ εν ώρα υπηρεσίας"

Παραθέτουμε ασχολίαστο το κείμενο του Μ. Λώλου και τα συμπεράσματα βγαίνουν αβίαστα:

Έχουν περάσει αισίως πέντε χρόνια από τις 5 Απριλίου του 2012 και το δολοφονικό χτύπημα που δέχτηκα, από έναν άγνωστο ακόμα μπάτσο. 

Θυμίζω το γεγονός για έναν και μόνο λόγο: Η ΕΔΕ για το χτύπημα και σε μένα και στον Μανώλη τον Κυπραίο και σε πολλούς ακόμα συναδέρφους μου είναι κρυμμένη σε κάποιο συρτάρι κάποιου κρατικού μηχανισμού.

Το αίτημα μας για να ανασυρθούν και να αναζητηθούν οι ένοχοι είναι πάντα πάνω πάνω στη δική μας ατζέντα και σαν κλάδος και ατομικά.
 Έχουμε κατ επανάληψη απευθυνθεί σε Υπουργούς ΠΡΟΠΟ. Κανένας δεν δεσμεύτηκε ποτέ να συνεχίσει/ξεκινήσει τις διαδικασίες. 

Εμείς θα συνεχίσουμε να το φέρνουμε στην επιφάνεια όσο και όπως μπορούμε. Γιατί εάν η δικαιοσύνη είναι τυφλή εμείς δεν είμαστε και θα συνεχίσουμε να ζητάμε να σταματήσει κάποτε η ανοχή και η ατιμωρησία της αστυνομικής βίας από το ελληνικό κράτος.
Αυτό δεν θα πει δημοκρατία;