Όπως ακριβώς στη Συρία.
Πραξικόπημα, κι αν δεν πετύχει, εμφύλιος. Πραξικόπημα οργανωμένο από τη CIA.
Αμερικανικά ελικόπτερα με αεροπορική υποστήριξη πιθανό να μεταφέρουν ενισχύσεις στην αεροπορική βάση, που κατέλαβαν από την πρώτη στιγμή οι πραξικοπηματίες, ενώ στα σύνορα γίνονται επίσης συγκρούσεις, όπως στην Πρωτεύουσα Καράκας καθώς και σε μερικές πόλεις "κλειδιά".
Μόνο που οι υποστηρικτές του Μαδούρο αντιστέκονται. Ολοφάνερα οι προδότες - μαριονέτες των ΗΠΑ δεν έχουν την πλειοψηφία του κόσμου ή του στρατού, όμως έχουν πίσω τους μια αποφασισμένη υπερδύναμη.
Αποφασισμένη να καταστρέψει τη χώρα, όπως έκανε με τόσες άλλες. Κι αυτή τη φορά οι Ρώσοι είναι "μακριά". Ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν κάποιοι.
Η μαριονέτα των Αμερικανικών πολυεθνικών, που θέλουν να βάλουν στο χέρι τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου του πλανήτη, τόλμησε να καταλύσει τη δημοκρατία, να κάνει πραξικόπημα εναντίον ενός εκλεγμένου Προέδρου, να ξεκινήσει πιθανό εμφύλιο πόλεμο.
Αυτή είναι η δεξιά αντίληψη περί Δημοκρατίας. Δημοκρατία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Κεφαλαίου.
Το τι θα γίνει στην πορεία είναι δύσκολο να πούμε από τώρα. Είναι ακόμα νωρίς. Πάντως Ρωσία - Κίνα είναι εξοργισμένες με την επίθεση των Αμερικάνων.
Θεωρούν ότι οι ΗΠΑ αποπειρώνται να ελέγξουν τα μεγαλύτερα αποθέματα μαύρου χρυσού του πλανήτη.
Η χώρα έχει πάνω από το 20% του πανάκριβου (και σε λίγες δεκαετίες σπανιότατου) πετρελαίου. Όποιος τα ελέγχει, αυτά τα κοιτάσματα, μαζί με κείνα του Περσικού κόλπου, ελέγχει την Παγκόσμια Οικονομία.
Οι ΗΠΑ έκαναν την κίνησή τους, κι οι υποτακτικοί τους σε όλο τον κόσμο τους υποστηρίζουν, παρά τα αντίθετα συμφέροντα που έχουν τα κράτη τα οποία τυραννάνε. Ένα Μονοπώλιο πετρελαίου δεν συμφέρει κανένα απολύτως πλην φυσικά όσων το έχουν.
Ο Μαδούρο έκανε σοβαρά λάθη. Ζέστανε τα φίδια στον κόρφο του. Αντί να προχωρήσει σε πραγματικά Επαναστατικά μέτρα, να κάνει Λαϊκή Δημοκρατία, άφησε τους προδότες ανενόχλητους να αλωνίζουν.
Όπως και στην περίπτωση της Χιλής, κάποια καθάρματα θα βρίσκονταν να πουλήσουν τη χώρα στους Αμερικάνους Ιμπεριαλιστές, ευελπιστώντας και στην δική τους ανάδειξη.
Ο Μαδούρο κατά τα άλλα έκανε ό,τι μπορούσε για να αποφύγει τον εμφύλιο, εκτός φυσικά από το να υποκύψει στις πιέσεις των Αμερικάνων.
Όταν όμως κάποιος θέλει πόλεμο μαζί σου, θα έχεις πόλεμο ή θα υποταχθείς χωρίς μάχη. Εφόσον οι ΗΠΑ ήθελαν, τα σκουλήκια της αντιπολίτευσης μαζεύτηκαν, για να φάνε τους εργαζόμενους της Βενεζουέλας.
Υπάρχουν δυο μόνο πράγματα που με κάνουν να αισιοδοξώ, πως ίσως η οργανωμένη εισβολή με τη μάσκα του πραξικοπήματος θα αποτύχει.
Η πρώτη είναι η αντίδραση των Ρώσων και των Κινέζων. Αλλά θα πρέπει να ενεργήσουν αμέσως, αλλιώς θα βρεθούν προ τετελεσμένων. Και τότε ο πλανήτης θα βιώσει τέτοια κρίση μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, που η Κρίση της Κούβας θα μοιάζει με φιλική συζήτηση κυριών, που πίνουν τσάι.
Η δεύτερη είναι η υποστήριξη στον νόμιμο Πρόεδρο μεγάλου μέρους του λαού και του στρατού της χώρας. Αν ο Μαδούρο αφεθεί ήσυχος θα συντρίψει εύκολα τους προδότες, τα τσιράκια των ΗΠΑ.
Θα δούμε. Θα δούμε το μέλλον του πλανήτη τα επόμενα χρόνια. Κι αν έχουμε ως ανθρωπότητα εμείς μέλλον με τους αδίστακτους κι ανισόρροπους του Λευκού Οίκου, που θέλουν να κυριεύσουν τον κόσμο.
Δημοσίευση σχολίου