"Ναι Κεμάλ, το έχω πάρει και γω απόφαση. Οτι τον κόσμο αυτόν δεν θα τον αλλάξουμε. Δεν θα αλλάξει ποτέ. Αλλά έχω πάρει απόφαση ότι μπορούμε να φτιάξουμε τους δικούς μας μικρόκοσμους,τις δικές μας μικρογραφίες του κόσμου, όπως θα θέλαμε να είναι. Τις δικές μας γωνιές, όπου θα νιώθουμε ελεύθεροι και ασφαλείς. Και αλίμονο σε όποιον πάει να μας τις χαλάσει. Καληνύχτα".
Απόσπασμα από το βιβλίο του Ζακ Κωστόπουλου
Eγινε χτες στη Μυτιλήνη η παρουσίαση του βιβλίου του Ζακ Κωστόπουλου "ZAK/ ZAKIE OH" Στην γεμάτη από κόσμο αίθουσα του ιστορικού καφέ της πόλης "Πανελληνιον", μίλησαν για τον Ζακ, το βιβλίο του, τη διαφορετικότητα την κοινωνική "κανονικότητα", η Μαρία Λούκα δημοσιογράφος, ο Κώστας Γιαννακόπουλος, αν. καθηγητής κοινωνικής ανθρωπολογίας, ο Γιώργος Τυρίκος-Εργάς, συγγραφέας, ο Στρατής Σκουτιανέλλης, δικηγόρος.
Και μίλησαν όμορφα και συγκινητικά οι φίλοι σου, Ζακ. Και βοήθησαν να σε γνωρίσουμε, να σ' αγαπήσουμε περισσότερο.
(Τι κρίμα κι άδικο όμως που αυτό έγινε μετά το χαμό σου... Μετά τη δολοφονία σου... Οπως με τον Παύλο, όπως με τον Αλέξη...)
Μα μένα πιότερο με άγγιξαν τα δικά σου λόγια Ζακ. Αυτά που ανέφερα πριν...
Γιατί είμαστε στ' αλήθεια πολλοί, που 'χουμε φτιάξει τους δικούς μας μικρόκοσμους. Εκεί που καταφύγιο βρίσκουμε, για να μπορούμε να αντέχουμε τον "μεγάλο" τους κόσμο..
Πολύχρωμοι, μαγικοί μικρόκοσμοι, που τους χωράνε όλους...
Τον Πατρικ με το σκούρο δέρμα που τραγουδά υπέροχα σπιρίτσουαλ, και τη Μύριαμ με τη χρωματιστή μαντίλα που μαγειρεύει καταπληκτικά, φαγητά της πατρίδας της...
Τον Γιώργο που στα 23 έγινε πανέμορφη Αννα, και τώρα, μεσόκοπη πια, βοηθά ανήμπορους ηλικιωμενους...
Τον Μανο,με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του συνδρόμου Down, που λατρεύει τη μουσική και τους χειμώνες, ακριβώς όπως εγώ, και που έχει το προνόμιο να μιλά μόνο όποτε, και σε όποιους έχει διάθεση, πράγμα για το οποίο βαθιά τον ζηλεύω...
Μικρόκοσμοι, που στοργικά αγκαλιάζουν την Ελένη, που χρόνια παλεύει με τους δικούς της δαίμονες, τον Δημήτρη που ζει άστεγος κι ανέστιος, το μικρο τσιγγανάκι με τ' αχτένιστα μαλλια που ήδη στους δρόμους της βιοπάλης πορεύεται...
Καθε "αδεσποτη", κάθε ''ξυπόλητη'' ψυχή, που στη ζήση τούτη βρίσκεται,.
Και σκέφτομαι συχνά,, τι όμορφα που θα 'ταν Ζακ η Ζάκι αν εσυ προτιμάς,να μπορούσαμε κάποτε ν' ανταμώναμε όλοι μαζί, και τους μικρόκοσμους μας να ενώναμε...
Τότε, ίσως και να μπορούσαμε να πούμε πως "αυτός ο κόσμος θα αλλάξει κάποτε, Κεμαλ''... Καλημερα...
ΥΓ. Τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου θα διατεθούν για την ενίσχυση του δικαστικού αγώνα που δίνει η οικογένεια του Ζακ Κωστόπουλο. Αξίζει να αγοραστεί και να διαβαστεί...
Δημοσίευση σχολίου