Μια ιστορία που επαναλαμβάνεται

Γράφει ο mitsos175

Η σφαγή του Wilmington του 1898 ή το πραξικόπημα του Wilmington του 1898, συνέβη στο Wilmington της Βόρειας Καρολίνας στις 10 Νοεμβρίου 1898.

Το γεγονός έλαβε χώρα ως πραξικόπημα, με τη βίαιη ανατροπή μιας εκλεγμένης κυβέρνησης, από μια ομάδα ρατσιστών λευκών. Το πραξικόπημα συνέβη αφού το λευκό δημοκρατικό κόμμα συνωμοτούσε και οδήγησε έναν όχλο των 2.000 λευκών ανδρών να ανατρέψουν τη νόμιμα εκλεγμένη τοπική κυβέρνηση των Fusionist.

Απομάκρυναν τους αφροαμερικανούς και λευκούς πολιτικούς ηγέτες των αντιπάλων τους από την πόλη, κατέστρεψαν την ιδιοκτησία και τις επιχειρήσεις αφροαμερικανών πολιτών που χτίστηκαν από τον εμφύλιο πόλεμο, συμπεριλαμβανομένης της μόνης εφημερίδας με αφροαμερικανό εκδότη στην πόλη, και σκότωσαν τουλάχιστο 60 ανθρώπους. Άλλοι 2.000 αφροαμερικανοί έγιναν πρόσφυγες. Είναι το μοναδικό πραξικόπημα που πέτυχε στις ΗΠΑ.

Στο Wilmington με πληθυσμό 25.000 ανθρώπους, ήταν πλειοψηφία οι αφροαμερικανοί (55-60%). Το 1868, η Βόρεια Καρολίνα επικύρωσε τη 14η τροποποίηση. Πολλοί λευκοί ενοχλήθηκαν, ενώ η Ku Klux Klan (KKK) έκανε όργιο βίας για να εμποδίσει την ψήφο των αφροαμερικανών.

“Σε αντίθεση με πολλές άλλες περιοχές, οι μαύροι στο Wilmington εκλέχθηκαν και απέκτησαν εξέχουσες θέσεις στην κοινότητα. Για παράδειγμα, τρία από τα μέλη της πόλης στο Δημαρχείο μαύροι. Από τα πέντε μέλη του συστατικού συμβουλίου ελέγχου και οικονομικών, ο ένας ήταν μαύρος. Οι μαύροι κατοικούσαν επίσης σε άλλες δημόσιες θέσεις, όπως αναπληρωτής γραμματέας, επιθεωρητής των δρόμου, ενώ αρκετοί ήταν αστυνομικοί, αστυνομικοί, και υπάλληλοι του ταχυδρομείου και του Δήμου. Είχαν επίσης σημαντική οικονομική δύναμη στην πόλη.

Πολλοί πρώην δούλοι είχαν δεξιότητες που μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν στην αγορά. Για παράδειγμα, αρκετοί έφτιαχναν αρτοσκευάσματα, είχαν παντοπωλεία, βαφεία, κλπ. Την εποχή εκείνη, οι μαύροι αντιπροσώπευαν το 30% των ειδικευμένων τεχνιτών του Wilmington, όπως μηχανικοί, ξυλουργοί, κοσμηματοποιοί, οι ωρολογοποιοί, ζωγράφοι, οι υδραυλικοί, σιδεράδες... Επιπλέον, σε μαύρους ανήκαν σε 10 από τα 11 εστιατόρια της πόλης, το 90% των 22 κουρείων και μια από τα τέσσερις αντιπροσωπείες ψαριών και στρειδιών της πόλης. Υπήρχαν επίσης περισσότεροι μαύροι υποδηματοποιοί από τους λευκούς, το ένα τρίτο των κρεοπωλών της πόλης ήταν μαύροι και οι μισοί από τους ράφτες της πόλης”. (en.wikipedia.org)

Σίγουρα λοιπόν οι αφροαμερικανοί πρόκοψαν σημαντικά. Μάλιστα απέφευγαν να κάνουν χρέη παρά τη φτώχεια τους (δεν είχαν απολύτως τίποτε μετά τον Εμφύλιο). Υπήρχαν λόγοι που δεν εμπιστεύονταν τις τράπεζες καθώς ήταν αναξιόπιστες, ενώ θεωρούσαν τα χρέη άλλη μορφή δουλείας. Όταν μάλιστα οι τράπεζες τους δάνειζαν με διπλάσιο επιτόκιο σε σύγκριση με τους λευκούς. Αυτό έκανε πολλούς μεγαλοαστούς – τραπεζίτες εκτός πόλης να ανησυχήσουν.
“Ενώ είναι έτσι αριθμητικά ισχυρός, ο νέγρος δεν είναι παράγοντας στην ανάπτυξη της πόλης ή ττης περιοχής... Η κατάστασή του μπορεί να συνοψιστεί σε μια γραμμή. Από τους φόρους στην πόλη Wilmington και την κομητεία του New Hanover οι λευκοί πληρώνουν 96,67% ενώ οι νεκροί πληρώνουν το υπόλοιπο – 3,33%. Ο νέγρος της Βόρειας Καρολίνας, όπως δείχνουν τα στοιχεία αυτά, είναι απλός, δεν συγκεντρώνει χρήματα και δεν θεωρείται επιθυμητός πολίτης”.

The Washington Post, Νοέμβριος 1898

Η φυλλάδα είχε ξεχάσει να αναφέρει πως οι λευκοί εργάτες αμείβονταν πολύ καλύτερα, αφού το εισόδημα των λευκών ήταν 19 φορές περισσότερο. Επιπλέον οι λευκοί είχαν περιουσία πριν τον εμφύλιο και μάλιστα μεγάλη από την εκμετάλλευση των δούλων. Πλήρωναν περισσότερα, γιατί απλά είχαν πολύ περισσότερα.

Όταν λοιπόν εκλέχθηκε δήμαρχος που προώθησε την ισότητα και προσπάθησε να πετύχει ανάπτυξη και ανακούφιση των φτωχών παίρνοντας διάφορα μέτρα, οι λευκοί ρατσιστές με τη βοήθεια του κεφαλαίου εξαπέλυσαν μια εκστρατεία τρομοκρατίας απαιτώντας κατάργηση όλων των δικαιωμάτων των μαύρων. Η εκστρατεία κορυφώθηκε με το πραξικόπημα.

Η ιστορία αυτή θα επαναληφθεί πολλές φορές. Μόνο ριζική ανατροπή, μόνο Επανάσταση, μπορεί να φέρει ουσιαστικές αλλαγές.