Είναι συγκλονιστικό το κείμενο που μας έστειλε μια νηπιαγωγός που εργάζεται σε σχολείο της κεντρικής Αθήνας.
Παραθέτουμε το ηλεκτρονικό μήνυμα που λάβαμε, χωρίς κανένα δικό μας σχόλιο.
Ο Ροζάιν ένα τετράχρονο παιδάκι από την Συρία. Πριν δυο μέρες μας είπε την ιστορία πώς δολοφονήθηκε ο πατέρας του.
Πως κρατήθηκα να μη τα μπήξω τα κλάματα, ούτε εγώ ξέρω...
Τι έχουν περάσει οι άνθρωποι ρε παιδιά...
Δεν ξέρω πως ξεκίνησε... Κάτι για τις αρρώστιες έλεγαν.
Κι αρχίζει αυτός με νοήματα, πολλούς ήχους και λέξεις.... έδειχνε βομβαρδισμούς, ότι γκρεμίστηκε το σπίτι και πυροβόλησαν τον πατέρα του στην πλάτη 3 στρατιώτες ....κι άλλα πολλά προσπαθούσε να πει αλλά δε μπορούσα να καταλάβω .... απ' τα ακατάληπτα που έλεγε το παιδάκι βρισκόμενο σε υπερένταση, υπέθεσα ότι μας περιέγραφε την μανούλα του να προσπαθεί να προστατέψει αυτόν και τα αδελφάκια του ....
Στην συνέχεια έδειχνε σαν κάτι να γκάζωνε και να κινεί κάποιο πηδάλιο, μηχανή, ταχύπλοο, δεν ξέρω .... θάλασσα, βάρκα νερό και μετά στη Αθήνα.
- Πώς τον έλεγαν το μπαμπά;
- δεν ξέρω
και μετά από 1 λεπτό... Γιαμάν
Κι ο Παναγιωτάκης μου....
-Κυρία, όταν μεγαλώσω θα γίνω επιστήμονας και θα ζωντανέψω το μπαμπά του Ροζάιν
Φώτο από αρχείο
Παραθέτουμε το ηλεκτρονικό μήνυμα που λάβαμε, χωρίς κανένα δικό μας σχόλιο.
Ο Ροζάιν ένα τετράχρονο παιδάκι από την Συρία. Πριν δυο μέρες μας είπε την ιστορία πώς δολοφονήθηκε ο πατέρας του.Πως κρατήθηκα να μη τα μπήξω τα κλάματα, ούτε εγώ ξέρω...
Τι έχουν περάσει οι άνθρωποι ρε παιδιά...
Δεν ξέρω πως ξεκίνησε... Κάτι για τις αρρώστιες έλεγαν.
Κι αρχίζει αυτός με νοήματα, πολλούς ήχους και λέξεις.... έδειχνε βομβαρδισμούς, ότι γκρεμίστηκε το σπίτι και πυροβόλησαν τον πατέρα του στην πλάτη 3 στρατιώτες ....κι άλλα πολλά προσπαθούσε να πει αλλά δε μπορούσα να καταλάβω .... απ' τα ακατάληπτα που έλεγε το παιδάκι βρισκόμενο σε υπερένταση, υπέθεσα ότι μας περιέγραφε την μανούλα του να προσπαθεί να προστατέψει αυτόν και τα αδελφάκια του ....
Στην συνέχεια έδειχνε σαν κάτι να γκάζωνε και να κινεί κάποιο πηδάλιο, μηχανή, ταχύπλοο, δεν ξέρω .... θάλασσα, βάρκα νερό και μετά στη Αθήνα.
- Πώς τον έλεγαν το μπαμπά;
- δεν ξέρω
και μετά από 1 λεπτό... Γιαμάν
Κι ο Παναγιωτάκης μου....
-Κυρία, όταν μεγαλώσω θα γίνω επιστήμονας και θα ζωντανέψω το μπαμπά του Ροζάιν
Φώτο από αρχείο
+ σχόλια + 1 σχόλια
Τα παιδιά η νέα γενιά είναι η ελπίδα του κόσμου για μια καλύτερη ζωή. Ας κάνουμε ό,τι μπορούμε,όπως έκανε στην τάξη της (είναι ολοφάνερο αυτό) και η συγκεκριμένη άξια εκπαιδευτικός,ώστε ποτέ να μην περάσει το ρατσιστικό μίσος στις καρδιές των παιδιών. Ποτέ και με τίποτα! Το παράδειγμα που μας αναφέρει αυτό το δημοσίευμα είναι απόδειξη για το ότι κανένα παιδί, κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται ρατσιστής ούτε με προκαταλήψεις απέναντι στο συνάνθρωπο, οιασδήποτε εθνικότητας. Ο ρατσισμός είναι άθλιο "μάθημα" που σκόπιμα διοχετεύεται στις συνειδήσεις σαν το δηλητήριο, ύπουλα και συστηματικά, από τους κοινούς εχθρούς όλων των Λαών της γης,τους ιμπεριαλιστές, τους πλουτοκράτες και τους φασίστες.
Δημοσίευση σχολίου