Της Αλέκας ΖορμπαλάΓεια σου παλιέ σύντροφε!
Φεύγεις εσύ βρε Περικλή και μένουν οι Ανθρωποφύλακες.
Θα συναντηθούμε, ίσως πάλι, στη "Συνέλευση των ζώων", στο "Τάγκο Bar", εκεί που θα βρεθούμε όλοι οι "Ανεπίδοτοι Έρωτες" πίνοντας μέχρι τελικής πτώσεως, καπνίζοντας και φωνάζοντας για την "Αριστερή Ανακύκλωση" με το βλέμμα σου πάντα στραμμένο στις "Γυναίκες ευσεβείς του πάθους"
Περικλής Κοροβέσης, 1941 - 2020
***
Β.Κ: Αποχαιρετώντας τον αγωνιστή της αριστεράς, θα σας προτείναμε να διαβάσετε ένα κείμενο του που το θεωρούμε επίκαιρο. Εχει τίτλο "Μήπως η καύλα έχει σχέση με την Ανάσταση;" και δημοσιεύτηκε τέτοιες μέρες του 2014 στην "ΕφΣυν":
Xρονιάρες μέρες. Εβδομάδα των παθών. Και μπροστά μας η Ανάσταση. Μήπως η καύλα έχει σχέση με την Ανάσταση; Μοιάζει σαν προβοκάτσια. Για να δούμε, είναι έτσι; Μήπως υπάρχουν δύο χριστιανισμοί; Evας των αυτοκρατόρων και έναε άλλος του λαού; Εννοώ αυτόν της αδελφότητας και όχι αυτόν της εξουσίας. Οταν ο Συμεών ο νέος θεολόγος μιλάει για τον φαλλό Χριστού, μήπως εννοεί μια ανάσταση της ζωής; Μην τυχόν η ζωή είναι αθάνατη; Εμείς μπορεί σαν κύτταρα της ζωής να πεθαίνουμε. Αλλά τα ζωντανά κύτταρα πολλαπλασιάζονται με μεγαλύτερη ταχύτητα από αυτά που πεθαίνουν. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου