Καθώς θα δίνουμε αυτή τη μάχη, που είναι μάχη ζωής για πολλούς από τους ανθρώπους μας,
επιστρατεύοντας από τη μια τη συντροφικότητα και την κοινωνική αλληλεγγύη και από την άλλη την διεκδίκηση για αποφασιστικά μέτρα από το αστικό κράτος, είναι ευκαιρία να στοχαστούμε και πάλι πάνω σε όσα έχουμε σταματήσει να στοχαζόμαστε, ιδιαίτερα από τότε που δεχτήκαμε τη βάρβαρη επίθεση με τα Μνημόνια και αρχίσαμε να μετράμε ήττες (ήττες που οφείλονται στην απουσία ισχυρής ταξικής οργάνωσης).
• Η πανδημία του νέου κοροναϊού, έτσι όπως τη βλέπουμε να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, στη χώρα μας και διεθνώς, αποτελεί μια ακόμα απόδειξη του ότι ο καπιταλισμός είναι ένα σάπιο σύστημα που τρέφεται με τις σάρκες της εργαζόμενης κοινωνίας. Αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια μας ο αγριανθρωπισμός του δόγματος «πρώτα η οικονομία», που σημαίνει πρώτα τα κέρδη, έστω κι αν χρειαστεί να οδηγηθούν στο θάνατο χιλιάδες άνθρωποι μέσα σε λίγο χρόνο.
• Η διαχείριση της πανδημίας αποκάλυψε τη χρεοκοπία του λεγόμενου «νεοφιλελεύθερου μοντέλου», του μοντέλου της ιδιωτικοποίησης των πάντων, ακόμα και των κρατικών συστημάτων Υγείας, επειδή ο ιδιωτικός καπιταλισμός είναι δήθεν πιο αποτελεσματικός. Πού είναι ο ιδιωτικός τομέας στην αντιμετώπιση της πανδημίας; Εξαφανισμένος. Κάνει μπίζνες με την πελατεία του, αφήνοντας στο υποστελεχωμένο και υλικοτεχνικά διαλυμένο κρατικό σύστημα να δίνει μόνο του τη μάχη, χάρη μόνο στο φιλότιμο και των κοινωνικό αλτρουϊσμό των εργαζόμενων σ’ αυτό. Αυτών που τώρα υποκριτικά τους χειροκροτούν αυτοί που προηγουμένως τους λοιδορούσαν, τους αποκαλούσαν τεμπέληδες και αναποτελεσματικούς.
• Σε όλο τον κόσμο εμφανίστηκε ήδη ο μαυραγοριτισμός. Που επεκτείνεται από τα είδη ατομικής προστασίας μέχρι την έρευνα για φάρμακα και εμβόλια (χαρακτηριστική η σύγκρουση Γερμανίας-ΗΠΑ, με τις κατηγορίες των Γερμανών ότι η κυβέρνηση Τραμπ προσπάθησε να εξαγοράσει γερμανικό ερευνητικό εργαστήριο που φέρεται να είναι πιο προχωρημένο στην έρευνα, προκειμένου να δοθεί το όποιο φάρμακο μόνο σε αμερικάνικα χέρια!). Η απληστία των καπιταλιστών για κέρδη, η απληστία των ιμπεριαλιστικών κρατών για απόκτηση πλεονεκτήματος έναντι των ανταγωνιστών τους, κορυφώνεται ακόμα και μπροστά σε μια πανδημία που θερίζει ανθρώπους.
Κανένα μέλλον δεν υπάρχει για την εργαζόμενη ανθρωπότητα σ’ αυτό το σύστημα. Μόνο εκμετάλλευση, καταπίεση, ακόμα και θάνατος. Οχι μόνο στους άδικους πολέμους τους, αλλά και εν καιρώ ειρήνης, στην αντιμετώπιση μιας επιδημίας.
Δίνοντας τον αγώνα για την προστασία της ζωής των ανθρώπων μας, σε συνθήκες λειψής ενημέρωσης, παραπληροφόρησης και ημίμετρων από τις αστικές κυβερνήσεις, δίνοντας τον αγώνα για να μη φορτωθούν τα βάρη της νέας κρίσης στις πλάτες της εργατικής τάξης και του λαού, ας ατσαλώσουμε τη θέλησή μας ν’ αλλάξουμε τον κόσμο. Το μέλλον μας είναι ο κομμουνισμός, μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, με τους εργαζόμενους να διαφεντεύουν το προϊόν της δουλειάς τους, με τον άνθρωπο «να σφυρηλατεί το κεφαλαίο άλφα του».
Δημοσίευση σχολίου