Μετά το ξέσπασμα και τη γρήγορη διάδοση του νέου Κοροναϊού, η ήδη οξυμένη κοινωνικο-οικολογική κρίση έχει δραματικά επιδεινωθεί ακόμα παραπέρα, με καταστροφικές κοινωνικο-οικονομικές επιπτώσεις.
Η κοινωνία βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, και χρειάζεται επειγόντως να αναστοχαστούμε για τις αιτίες αυτής της κοινωνικο-οικολογικής κρίσης και της φοβερής πανδημίας του Covid-19, και να αποφασίσουμε σε ποια πορεία να χαράξουμε το μέλλον.
Οι περισσότεροι άνθρωποι, εκτός ίσως τους ιδεολογικά τυφλωμένους, θα σκέφτονταν εύλογα ότι ο τρόπος που εμείς (οι άνθρωποι) έχουμε οργανώσει την κοινωνία και την παραγωγή αποτελεί την κύρια αιτία της κοινωνικο-οικολογικής κρίσης που αντιμετωπίζουμε σήμερα.
Ο λογικός αυτός τρόπος σκέψης ισχύει ακόμα και για εκείνους που δεν θεωρούν ή αποδέχονται την έννοια του «τρόπου παραγωγής» με τη στενή έννοια, αλλά ισχυροποιείται ακόμα περισσότερο για όσους υιοθετούν τη σημαντική αυτή θεωρητική έννοια. Για τους τελευταίους, γίνεται σαφές ότι είναι ο καπιταλισμός και η επιτακτική του ανάγκη για οικονομική μεγέθυνση και μεγιστοποίηση του κέρδους που βρίσκονται πίσω από την κοινωνικο-οικολογική και υγειονομική κρίση που τώρα αντιμετωπίζουμε.
Γίνεται σαφές, επομένως, ότι είναι οι συγκεκριμένες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων που σε μεγάλο βαθμό καθορίζουν τη σχέση ανάμεσα στην κοινωνία (τους ανθρώπους) και τη φύση. Αλλά δεν είμαστε όλοι το ίδιο και δεν έχουμε τα ίδια συμφέροντα. Αυτές τις μέρες, ακούει κανείς συχνά ανθρώπους να λένε ότι «είμαστε όλοι μαζί σ’ αυτό» και «χρειάζεται όλοι μαζί να αντιμετωπίσουμε αυτό το μολυσματικό υιό». ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου