Το ενδιαφέρον δεν είναι απλώς ότι η Βαλεντίνα Βλαντιμίροβνα Τερεσκόβα ήταν η πρώτη γυναίκα που πέταξε στο διάστημα.
Το εντυπωσιακό με την Βαλεντίνα ήταν ότι η περίπτωσή της μας δίνει μια εικόνα τί επικρατούσε στην κοινωνία της ΕΣΣΔ μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η χώρα των Σοβιέτ είχε πληρώσει με πολύ αίμα την νίκη κατά του ναζισμού.
Ακόμα πάλευε να αναστηλωθεί από τα συντρίμμια που τις είχαν αφήσει οι ορδές του Χίτλερ, ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν στο αποκορύφωμά του, αλλά τα επιτεύγματα του Σοβιετικού λαού είχαν πανικοβάλει τους Αμερικάνους, ακόμα απ' το 1961 όταν ο Γιούρι Γκαγκάριν έγινε ο πρώτος άνθρωπος που βρέθηκε σε διαστημική πτήση.
Το πιο σημαντικό όμως ήταν η θέση που απέκτησε η γυναίκα στην ΕΣΣΔ και αυτό το βλέπουμε πολύ χαρακτηριστικά στην περίπτωση Τερεσκόβα.
Καταγόταν από φτωχή εργατική οικογένεια. Εγκαταλείπει νωρίτερα το σχολείο για να εργαστεί εργάτρια σε υφαντουργείο συνεχίζοντας παράλληλα τις σπουδές της μέσω αλληλογραφίας. Παράλληλα έχει την ευκαιρία να ασχοληθεί με το χόμπι της που ήταν η πτώση με αλεξίπτωτο. Κάτι που σε οποιαδήποτε καπιταλιστική χώρα θα ήταν αδιανόητο! Αυτό ήταν και το "διαβατήριο" για να κάνει αίτηση περάσει στην προεπιλογή του προγράμματος κοσμοναυτών.
Η ταξική θέση της και καταγωγή και με "μόρια" ότι ο πατέρας της ήταν ήρωας του μεγάλου πατριωτικού πολέμου, και φυσικά οι δικές της ικανότητες την έφεραν το 1962 να εκπαιδεύεται σκληρά για το διαστημικό ταξίδι. Και τα πήγε περίφημα στην αποστολή της σκορπώντας ενθουσιασμό στον Σοβιετικό λαό, αποτελώντας ταυτόχρονα "όπλο" στην Σοβιετική προπαγάνδα.
Στην πορεία η Τερεσκόβα πήρε διδακτορικό στη μηχανολογία, έγινε επίτιμη διδάκτορας στο Εδιμβούργο. Διετέλεσε μέλος του Ανωτάτου Σοβιέτ, μέλος της ΚΕ του ΚΚΣΕ, υπηρέτησε ως πρέσβειρα καλής θέλησης, ήταν μέλος του Παγκόσμιου Συμβουλίου για την Ειρήνη, πρόεδρος της Σοβιετικής Επιτροπής Γυναικών και αντιπρόσωπος της ΕΣΣΔ σε συνέδριο του ΟΗΕ.
Δημοσίευση σχολίου