Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας εξάρθρωσης

ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΓΙΑ Ε.Α.

Οι από καιρό προαναγγελθείσες περί την τρομοκρατία εξελίξεις ήρθαν τελικά το προηγούμενο Σάββατο με τη σύλληψη έξι αναρχικών, του Νίκου Μαζιώτη, της Παναγιώτας Ρούπα, του Σαράντου Νικητόπουλου, του Χριστόφορου Κορτέση, του Κώστα Γουρνά και του Βαγγέλη Σταθόπουλου, για συμμετοχή στην οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας. Τη δημοσιοποίηση των ονομάτων και των φωτογραφιών των συλληφθέντων, μέσα από μια μάλλον συγκρατημένη, αλλά ωστόσο απόλυτα σίγουρη για τον εαυτό της, ανακοίνωση της αστυνομίας ακολούθησαν μια ακατάσχετη διαρροή «πληροφοριών» από την πλευρά της αντιτρομοκρατικής, η οποία συνεχίζεται αμείωτη μέχρι σήμερα, και ένα επίσης ανεξέλεγκτο και απίστευτα επιδεικτικό κύμα επιχειρήσεων της ΕΛ.ΑΣ. με εισβολές σε σπίτια, αλλά και χώρους δουλειάς συγγενών και φίλων των συλληφθέντων, σωρεία παραβιάσεων κανονισμών και δικαιωμάτων, αποκλεισμούς δρόμων από κουκουλοφόρους κομάντος, ελικόπτερα και άλλα εντυπωσιακά.

Στις φυλακές οι έξι
Με ένα παραπεμπτικό δεκατριών σελίδων, το οποίο περιέχει ελάχιστα από τα "στοιχεία" που η αντιτρομοκρατική διατείνεται όλες αυτές τις μέρες σε όλους τους τόνους και προς όλες τις κατευθύνσεις ότι έχει στα χέρια της, οι έξι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα και στη συνέχεια στον ανακριτή όπου οι τρεις (ο Νίκος Μαζιώτης, η Παναγιώτα Ρούπα και ο Κώστας Γουρνάς) αρνήθηκαν επί της ουσίας να απολογηθούν μην αναγνωρίζοντας τη διαδικασία, οι δύο (ο Σαράντος Νικητόπουλος και ο Βαγγέλης Σταθόπουλος) αρνήθηκαν τις κατηγορίες και ο έκτος, ο Χριστόφορος Κορτέσης, δήλωσε ότι δεν μπορεί να απολογηθεί καθώς δεν έχει στα χέρια του ούτε αυτός ούτε ο δικηγόρος του κάποια κατηγορία που να αφορά τον ίδιο αλλά έναν κατάλογο με τις ενέργειες τις οποίες έχει αναλάβει ο Επαναστατικός Αγώνας. Και οι έξι κρίθηκαν προφυλακιστέοι και οδηγήθηκαν άλλοι στον Κορυδαλλό, η Π. Ρούπα στον Ελεώνα και ο Κ. Γουρνάς στα Τρίκαλα (παρατύπως, οφείλω να πω, καθώς είναι υπόδικος, και αποστερούμενος τα επισκεπτήρια της γυναίκας του που είναι μωρομάνα και μάλιστα με δίδυμα). Οι δικηγόροι δύο τουλάχιστον εκ των κρατουμένων δήλωσαν πως οι πελάτες τους κακοποιήθηκαν κατά την προανάκριση, ενώ ο Κώστας Γουρνάς κατήγγειλε ότι όσο βρισκόταν στη ΓΑΔΑ όχι μόνο χτυπήθηκε από αστυνομικούς αλλά δέχθηκε και απειλές για τη ζωή των παιδιών του.

Πολλαπλά ερωτήματα
Μέχρι να κατακάτσει ο κουρνιαχτός της τρομοϋστερίας στα κανάλια και τις φυλλάδες και να διαλυθεί το άρωμα 2002 το λένε κάποιοι, μπόχα θα την πω εγώ, η οποία εντέχνως και καθόλου τυχαία τυλίγει την υπόθεση των έξι αναρχικών. Μέχρι οι δικηγόροι να μπορέσουν να μελετήσουν τη δικογραφία και να καταλάβουν εν τέλει για τι ακριβώς και με ποια στοιχεία κατηγορούνται οι πελάτες τους. Μέχρι η υπόθεση να πάρει τις κανονικές της διαστάσεις, αν ποτέ γίνει αυτό αφού ουκ ολίγες περιπτώσεις διόγκωσης ή και κατασκευής στοιχείων στο παρελθόν μας διδάσκουν το αντίθετο, τα ερωτήματα είναι συντριπτικά περισσότερα από τα συμπεράσματα.

Χωρίς τα όπλα του Ε.Α., χωρίς ομολογίες (το αντίθετο μάλιστα), με εξαιρετικά αδύναμες περιπτώσεις κατηγορουμένων οι οποίες στηρίζονται σε ένα αποτύπωμα σε κινητό αντικείμενο ή απλώς και μόνο σε φιλικές σχέσεις, η μάχη αυτή τη στιγμή δίνεται σε επίπεδο εντυπώσεων.

Πολύ χαρακτηριστική είναι η επίμονη όσο και χονδροειδής προσπάθεια της αντιτρομοκρατικής να συνδέσει τους κατηγορούμενους με την έκρηξη στα Πατήσια όπου σκοτώθηκε ο 15χρονος Αφγανός, μέσα από μαγνητοσκοπημένες συνομιλίες (μέχρι στιγμής τις έχουμε ακούσει να ερμηνεύονται μόνο από ταλαντούχους δημοσιογράφους) που τη μια μέρα γελάνε και την άλλη κλαίνε, τη μια γίνονται την ώρα της έκρηξης και την άλλη τρεις ώρες μετά, τη μια τοποθετούνται στην Ιακωβάτων και την άλλη κάπου αλλού - αλήθεια αφού έχουν τέτοια στοιχεία, όπως σωστά επισημαίνουν κάποιοι (άνεργοι να σημειωθεί) δημοσιογράφοι γιατί οι κατηγορούμενοι δεν παραπέμπονται για ανθρωποκτονία;

Στοχοποίηση
Αλλά και η ακατάσχετη ονοματολογία και η “φωτογράφηση” και στοχοποίηση ανθρώπων που παρακολουθούμε όλοι αυτές τις μέρες ποιον άλλο σκοπό υπηρετεί από τη δημιουργία εντυπώσεων; Άλλη είναι ψηλή και εντυπωσιακή, άλλος κουτσαίνει, άλλος κατάγεται από την τάδε πόλη, άλλος είναι φίλος, άλλος συγγενής, άλλος συχνάζει στο τάδε μπαρ, άλλος ανήκει στο στενό πυρήνα, άλλος στον ευρύ, άλλος έχει κληρονομικές διαφορές και πάντως όλοι αναζητούνται. Τρεις από αυτούς τους ανθρώπους που… αναζητούνται, μάλιστα, έχουν δημοσιοποιήσει επιστολές με τις οποίες ζητούν να σταματήσει ο διασυρμός και η σεναριολογία και η στοχοποίησή τους με γνώμονα την πολιτική τους ένταξη στον αναρχικό χώρο (μπορείτε να αναζητήσετε τις επιστολές στο athens.indymedia.org).

Σ’ αυτό το τρομολαγνικό παιχνίδι εντυπώσεων άξιοι εταίροι (και όχι παπαγαλάκια) της αντιτρομοκρατικής στάθηκαν για μια ακόμη φορά δημοσιογράφοι. Εισέβαλαν με τις κάμερες στα σπίτια ανθρώπων που εκείνη τη στιγμή δεν ήταν καν κατηγορούμενοι, τα ονόμασαν γιάφκες, επιδεικνύοντας με στόμφο ως στοιχεία καλαμωτές, όργανα γυμναστικής, ρολόγια, κατσαρολικά, mp3, σκληρούς δίσκους και κυρίως βιβλία. Έκριναν ύποπτη και την αταξία και την καθαριότητα. Σαν κοράκια έσκαψαν τις ζωές τους και αυτές των κοντινών τους προσώπων, διάλεξαν ό,τι τους έκανε και το εξέθεσαν με δραματική μουσική υπόκρουση στα δελτία τους. Είπαν, ξείπαν και με την ίδια άνεση ξαναείπαν. Αναμετέδωσαν αβασάνιστα ό,τι έφτανε στ’ αυτιά τους, σε πολλές περιπτώσεις το εμπλούτισαν, το επένδυσαν με πιασάρικες κορόνες και γαργαλιστικές λεπτομέρειες. Ο νεκρός Λάμπρος Φούντας υποβαθμίστηκε από ιθύνων νους και θεωρητικός της οργάνωσης σε εκτελεστικό όργανο, ο Κώστας Γουρνάς αναβαθμίστηκε σε μια νύχτα σε αρχηγό καθώς βρέθηκαν στο αυτοκίνητό του δύο όπλα (τα οποία δεν έχουν χρησιμοποιηθεί), χρήματα και ηλεκτρονικά αρχεία τα οποία και η ίδια η αντιτρομοκρατική δεν έχει ακόμα αξιολογήσει).

Βασιλεύει η αυθαιρεσία
Τα στοιχεία μπερδεύτηκαν με τα ευρήματα και τα ευρήματα με τις πληροφορίες. Και μέσα σ’ αυτό τον αχταρμά βασίλεψε και βασιλεύει μόνο η αυθαιρεσία. Παρήγορο και απαραίτητο το κείμενο διαμαρτυρίας προς την ΕΣΗΕΑ που κυκλοφορεί και υπογράφεται αυτές τις μέρες από δημοσιογράφους. Βέβαια σε σχέση με τον τρόπο που ασκείται η δημοσιογραφία στην Ελλάδα δεν ωφελεί να πέφτουμε από τα σύννεφα. Το τεκμήριο αθωότητας δεν καταργήθηκε αυτή την εβδομάδα και η συζήτηση, αν και δεν είναι της παρούσης, δεν αφορά μόνο το αστυνομικό ρεπορτάζ (παραπέμπω στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο της Αφροδίτης Κουκουτσάκη με τίτλο «Ο τρόμος όπως τον μετέδωσε πρώτος ο σταθμός μας» στο http://crimevssocialcontrol.blogspot.com/).

Μία από τα ίδια;
Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είναι προφανές πως επιχειρεί να μιμηθεί τον εαυτό του. Η εξάρθρωση του 2002 είναι πανταχού παρούσα. Από την αντιτρομοκρατική μάλιστα για να δέσει το γλυκό διοχετεύθηκε η πληροφορία ότι οι έξι συλληφθέντες είχαν συχνή επαφή με τους κρατούμενους της 17Ν την οποία αναπαρήγαγε ο πολύς Βασίλης Λαμπρόπουλος στο «Βήμα» (όπως και πολλές άλλες), η οποία, όμως, δεν ευσταθεί, γι αυτό άλλωστε και εγκαταλείφθηκε.

Ένα είναι σίγουρο: Ούτε η στιγμή που ξέσπασε η καταιγίδα της τρομοϋστερίας είναι τυχαία ούτε η συντήρηση του κλίματος του τρόμου που απ’ ό,τι φαίνεται θα τραβήξει σε μάκρος. Μία εβδομάδα πριν η χώρα τεθεί υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ, αυτό το σίριαλ που απλώθηκε από την Τατιάνα μέχρι τον Πρετεντέρη και πάλι πίσω βόλεψε πολύ - κι αυτό το παραδέχονται όλοι.

Ο υπουργός αναφέρει τόσο συχνά τη λέξη πόλεμος που οι πιο προνοητικοί στα Εξάρχεια και τα περίχωρα πρέπει να έχουν αρχίσει να ψάχνουν για υπόγεια καταφύγια. Και δεν μένει στα λόγια. Το Σάββατο συλλαμβάνει τους «τρομοκράτες», τη Δευτέρα αυτούς που τους συμπαραστέκονται στα δικαστήρια. Το βράδυ τα φονικά παπάκια του (ακούγεται αστείο αλλά δεν είναι) μπουκάρουν στο πάρκο της Ναυαρίνου δέρνουν αγρίως και προσαγάγουν εβδομήντα. Την Τρίτη το βράδυ τέσσερα άτομα συλλαμβάνονται με δυναμιτάκια (ανάμεσά τους και η μητέρα ενός από αυτούς) και παραπέμπονται για την οργάνωση-λάστιχο Πυρήνες της Φωτιάς (η κατηγορία δεν γίνεται δεκτή από τον εφέτη ανακριτή που ερευνά την υπόθεση αλλά και οι τέσσερις συνεχίζουν να κρατούνται). Στις πορείες για τον προφυλακισμένο Μάριο Ζέρβα σε Ηράκλειο και Θεσσαλονίκη συλλαμβάνονται δύο και τρία άτομα αντίστοιχα. Και μέσα σ’ όλα ο τσαμπουκάς Θόδωρος Πάγκαλος παίζει για μία ακόμα φορά το καμένο χαρτί της πολιτικής κάλυψης των αναρχικών από τον ΣΥΡΙΖΑ δηλώνοντας πως «όσοι (πολιτικοί, δημοσιογράφοι και διανοούμενοι) χαϊδέψουν την πλάτη των παιδιών που πήραν τον κακό το δρόμο θα την πληρώσουν».

Ο ζόφος του 2002 είναι εδώ. Όμως κάτι έχει αλλάξει. Η συμπαράσταση στους συλληφθέντες από τους συντρόφους τους ήταν έμπρακτη από την πρώτη μέρα (είναι χαρακτηριστικό ότι έξω από τρία σπίτια στα οποία έγιναν έρευνες στην Κυψέλη, στα Εξάρχεια και στα Πετράλωνα συγκεντρώθηκε κόσμος ο οποίος φώναζε συνθήματα). Μιλάμε άλλωστε για ανθρώπους γνωστούς στο χώρο, με πολύχρονη παρουσία στα κινήματα. Την Τρίτη έγινε κατάληψη διαμαρτυρίας στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ και την Πέμπτη στη Σχολή δημοσιογραφίας Θεσσαλονίκης από τους φοιτητές η οποία συνεχίζεται ακόμη. Κινήσεις αλληλεγγύης και μοιράσματα κειμένων οργανώνονται από αναρχικούς σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, ενώ κείμενα καταδίκης της τρομοϋστερίας κυκλοφόρησαν αμέσως από πολλές οργανώσεις και σχήματα (Δίκτυο, ΕΕΚ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Δράση για την Ελευθερία κ.ά.. Αλλά και στην κοινωνία η τωρινή «επιτυχία» του ΠροΠο φαίνεται πως δεν έχει την ίδια πέραση. Η ευφορία της ισχυρής Ελλάδας έχει προ καιρού εξανεμιστεί, ο κόσμος έχει σοβαρότερα προβλήματα, και τα παραμύθια ακόμα κι όταν έχουν δράκο δεν φαίνονται πια τόσο τρομακτικά μπροστά στην πραγματικότητα.

Ρόζα Κοβάνη

Είσαι γυναίκα; Τόσο το χειρότερο
Αυτό το «άρωμα γυναίκας» στις ένοπλες οργανώσεις φαίνεται ότι εξιτάρει τους τρομολάγνους ρεπόρτερ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Ρέων σεξισμός, χυδαίο χιούμορ και η απαραίτητη δόση ηδονοβλεψίας ξεχύθηκαν πάλι από τα παράθυρα, τα πρωτοσέλιδα και τα μπλογκ. Χοντρή, σκληρή, εντυπωσιακή ψηλή με καλάσνικοφ, άσχημη, ξανθιά καλλονή, πρώην και επόμενη, όπως κι αν επιλέξουν να σε παραδώσουν στα αδηφάγα βλέμματα τα μέσα, αν είσαι γυναίκα δεν έχεις καμιά ελπίδα. Αηδία και θυμό νιώθω για τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάστηκε η Παναγιώτα Ρούπα αυτές τις μέρες. Αγανάκτηση για τον τρόπο με τον οποίο την τραβολογάνε οι κουκουλοφόρες αντιτρομοκρατικάριες στον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της. Κι ακόμα κι αν εκείνη ζητάει να μην έχει ειδική μεταχείριση, θεωρώ αυτονόητο το αίτημα της αποφυλάκισής της.

Ρ.Κ.

Αυθαιρεσία και τρομολαγνεία στην υπηρεσία της τάξης και της ασφάλειας
Με κορ­μό τις συλ­λή­ψεις των Νί­κου Μα­ζιώ­τη, Πα­να­γιώ­τας Ρού­πα, Σα­ρά­ντου Νι­κη­τό­που­λου, Χρι­στό­φο­ρου Κορ­τέ­ση, Βαγ­γέ­λη Στα­θό­που­λου και Κώ­στα Γουρ­νά, με την κα­τη­γο­ρία ό­τι είναι μέ­λη του Επα­να­στα­τι­κού Αγώ­να, ε­κτυ­λίσ­σε­ται μια ε­πι­χεί­ρη­ση που θυ­μί­ζει τις ζο­φερό­τε­ρες στιγ­μές ό­λων των α­ντί­στοι­χων υ­πο­θέ­σεων των τε­λευ­ταίων δε­κα­ε­τιώ­ν: Την ποινικο­ποίη­ση προ­σω­πι­κών σχέ­σεων και την πα­ρου­σία­ση της δρά­σης στο κί­νη­μα ως ενοχοποιη­τι­κό στοι­χείο, που ζή­σα­με στις πε­ρι­πτώ­σεις Κα­λο­γρέ­ζας, Μπα­λά­φα και Λεσπέρογλου, την τρο­μο­λα­γνεία και την κα­τα­συ­κο­φά­ντη­ση αν­θρώ­πων και χώ­ρων, που βιώσαμε το τρο­μο­κα­λο­καί­ρι του 2002, την α­στυ­νο­μι­κο­δι­κα­στι­κή α­συ­δο­σία και τη γενικευμέ­νη κα­τα­στο­λή κα­τά του α­ναρ­χι­κού χώ­ρου, που δια­πι­στώ­νου­με στην υ­πό­θε­ση Χαλανδρίου.

Αστυ­νο­μι­κές διαρ­ροές, συ­νο­λι­κές ή κα­τ’ ε­πι­λο­γή, ε­κτι­μή­σεις και προσ­δο­κίες της Αντι­τρο­μο­κρα­τι­κής, α­να­φο­ρές στις ι­δέες και τη δρά­ση των συλ­λη­φθέ­ντων (ό­λοι τους πο­λύ γνωστοί στο ευ­ρύ­τε­ρο κί­νη­μα) α­να­κα­τεύο­νται με α­νεκ­διή­γη­τα ρε­πορ­τάζ και α­φό­ρη­τη τηλεοπτι­κή λο­γο­διάρ­ροια δη­μιουρ­γώ­ντας κλί­μα ε­νο­χο­ποίη­σης και α­πα­ξίω­σης των κατηγορουμέ­νων χω­ρίς στοι­χεία. Αντί­θε­τα, α­να­γο­ρεύουν σε «στοι­χεία» γε­γο­νό­τα, ό­πως, π.χ., ό­τι ο Ν. Μα­ζιώ­της εί­ναι ο υπ. α­ριθμ. 1 «συ­νή­θης ύ­πο­πτος» για μια δε­κα­ε­τία και πα­ρα­κο­λου­θού­νταν α­νελ­λι­πώς ή ό­τι ο Σ. Νι­κη­τό­που­λος ή­ταν φί­λος με τον (υ­πό αδιευκρίνιστες συν­θή­κες σκο­τω­μέ­νο α­πό α­στυ­νο­μι­κούς) Λά­μπρο Φού­ντα, προ­σπα­θώ­ντας να μας πεί­σουν ό­τι η α­στυ­νο­μι­κή κα­τα­δίω­ξη ή οι συ­ντρο­φι­κές σχέ­σεις α­πο­τε­λούν τεκ­μή­ριο ενο­χής. Έτσι, δια­μορ­φώ­νουν μια «ει­κο­νι­κή α­λή­θεια» η ο­ποία εμ­φα­νί­ζει ως α­ναμ­φι­σβή­τη­τη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα τον α­στυ­νο­μι­κό ι­σχυ­ρι­σμό και τις κραυ­γές των τη­λεει­σαγ­γε­λέων. Όλα αυτά, βέ­βαια, κα­ρυ­κευ­μέ­να με «α­πο­κλει­στι­κές πλη­ρο­φο­ρίες» για… σκο­πο­βο­λή στον Υμητ­τό και τη­λε­φω­νι­κές συ­νο­μι­λίες με ή­δη κρα­τού­με­νους, που, ε­νώ εί­ναι σί­γου­ρο ό­τι δεν θα κατα­τε­θούν πο­τέ ε­πί­ση­μα, ε­πι­τεί­νουν το αρ­νη­τι­κό κλί­μα σε βά­ρος των συλ­λη­φθέ­ντων.

Επει­δή πολ­λές «α­στυ­νο­μι­κές α­λή­θειες» έ­χουν α­πο­δειχ­θεί ε­πι­χει­ρή­σεις σκο­πι­μό­τη­τας, συχνά με διό­γκω­ση ή και κα­τα­σκευή στοι­χείων, ε­πει­δή βρι­σκό­μα­στε σε μια πε­ρίο­δο κλιμάκω­σης και γε­νί­κευ­σης της κρα­τι­κής κα­τα­στο­λής (η α­στυ­νο­μι­κή κτη­νω­δία σε βά­ρος μετα­να­στών και νε­ο­λαίων, οι α­νε­ξέ­λε­γκτες τη­λε­φω­νι­κές πα­ρα­κο­λου­θή­σεις και οι ει­σβο­λές σε σπί­τια με τη­λε­ο­πτι­κή κά­λυ­ψη, οι «ε­πι­χει­ρή­σεις α­ρε­τής», ό­πως αυ­τή στο παρ­κά­κι της Ναυα­ρί­νου στις 12/4, α­πο­τε­λούν μό­νο με­ρι­κά πα­ρα­δείγ­μα­τα), ε­πει­δή η κυ­βέρ­νη­ση και το πο­λι­τι­κό προ­σω­πι­κό του κρά­τους έ­χουν κά­θε λό­γο να συ­σκο­τί­σουν την α­ντι­λαϊκή ε­πί­θε­σή τους κα­τά των δι­καιω­μά­των των ερ­γα­ζο­μέ­νων και των πλη­βεια­κών στρω­μά­των με μια επίδειξη «α­σφά­λειας» (ποιου ά­ρα­γε;), ε­πει­δή η τη­λεό­ρα­ση ό­ταν δεν εκ­μαυ­λί­ζει, α­πλώς λέει ψέ­μα­τα (στ’ α­λή­θεια, ποιοι εί­ναι χει­ρό­τε­ροι, οι κα­ρα­γκιό­ζη­δες που σχο­λιά­ζουν το «φαι­νό­με­νο Τζού­λια» ή οι γε­λοίοι που α­να­κα­λύ­πτου­ν… κα­λα­μω­τές στα σπί­τια «τρομοκρατών»), ε­πει­δή στην Ελλά­δα (α­κό­μα…) το να εί­σαι ε­νερ­γός α­ναρ­χι­κός ή να συ­μπα­θείς την έ­νο­πλη δρά­ση δεν α­πο­τε­λεί ποι­νι­κό α­δί­κη­μα, και μά­λι­στα «τρο­μο­κρα­τι­κού χα­ρα­κτή­ρα», ε­πει­δή, τέ­λος, ι­διαί­τε­ρα σε πε­ριό­δους ό­πως αυ­τή που ζού­με, πρέ­πει να είμα­στε ε­ξαι­ρε­τι­κά κα­χύ­πο­πτοι α­πέ­να­ντι στο κρά­τος και στους άρ­χο­ντες, προ­τεί­νου­με νη­φα­λιό­τη­τα στις κρί­σεις και τις ε­κτι­μή­σεις, α­πο­φα­σι­στι­κό­τη­τα α­πέ­να­ντι στην κρα­τι­κή αυθαι­ρε­σία και αλ­λη­λεγ­γύη σε ό­ποιον την υ­φί­στα­ται, για ό­ποιον λό­γο κι αν συμ­βαί­νει.

Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα


Η αστυνομία σας μιλάει από το δελτίο των οκτώ
Αυτές τις μέρες ακόμα και συνθήματα που χρησιμοποιούν την υπερβολή ως εκφραστικό μέσο φαίνεται να παραβιάζουν ανοιχτές θύρες. «Η αστυνομία σας μιλάει από τα δελτία των οκτώ». Ε, ναι, τι δεν μας μιλάει; Εδώ τον Σόμπολο τον πήρε τηλέφωνο «υψηλόβαθμο στέλεχος της αντιτρομοκρατικής» την ώρα που βρισκόταν στο παράθυρο για να του πει ότι ξέχασε να αναφέρει μια μεγάλη αποκάλυψη που θα γινόταν την επόμενη μέρα!

Εποχή