Ο τίτλος απευθύνεται, φυσικά στον Χ. Παπουτσή και έχει σχέση με την απόφαση του υπουργού Μπάτσων και Καταστολής να φτιάξει ένα τοίχος στον Εβρο για να εμποδίσει –υποτίθεται-, τους κυνηγημένους από τις ιμπεριαλιστικές πολιτικές –που σε αρκετές περιπτώσεις συμμετέχει και η ελληνική κυβέρνηση-, να βρουν καταφύγιο στην χώρα μας.
Γι’ αυτή την φασιστική αντίληψη, που ουσιαστικά πρόκειται για μια ανοησία και δεν θα έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα, έχουμε γράψει αναλυτικά.
Οσο θα υπάρχουν οι αιτίες που δημιουργούν στρατό μεταναστών και προσφύγων –και αυτές είναι οι πόλεμοι του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε, η επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού δηλαδή, όπως και η καταλήστευση του πλούτου των χωρών απ’ όπου προέρχονται οι μετανάστες- τόσο ορδές μεταναστών και προσφύγων θα προσπαθούν να αποζητούν το δικαίωμα στην επιβίωση.
Τέτοιες ενέργειες όπως αυτή που προωθεί η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του Χ. Παπουτσή το μόνο αποτέλεσμα που έχουν είναι να κατορθώσουν κάποια λαμόγια να τρίβουν τα χέρια τους απ’ την χαρά. Και επειδή αυτό δεν είδαμε πουθενά να γράφετε να το επαναλάβουμε. Μεγάλοι κερδισμένοι απ’ όλη αυτή την ιστορία δεν θα είναι άλλοι από τις κατασκευαστικές εταιρίες –πάλι ο Μπόμπολας θα τα κονομήσει χοντρά;-, που θα αναλάβουν τις σχετικές εργολαβίες, –με τις απαραίτητες μίζες που θα πέσουν στους «αρμοδίους»-, όπως κερδισμένα θα βγουν και τα δουλεμπορικά κυκλώματα. Αυτά θα αναζητήσουν δρόμο διαφυγής για τους «πελάτες» τους την Μεσόγειο, η ταρίφα θα ανέβει όπως και ο κατάλογος των θυμάτων μεταναστών που λόγω συνθηκών θα βρουν τραγικό τέλος στα παγωμένα νερά του Αιγαίου.
Συνέπεια κι’ αυτά της … «σοσιαλιστικής» πολιτικής.
Με την ευκαιρία παραθέτουμε ένα εύστοχο κείμενο του Γιάννη Παντελάκη στην σημερινή "Ελευθεροτυπία":
Στην αυγή του 21ου αιώνα, η Ευρώπη φαίνεται πως θα ορθώσει ένα ακόμα τείχος.
Στον Εβρο, αυτή τη φορά, για ν' αποτρέψει το κύμα μεταναστών. Η ελληνική κυβέρνηση δέχεται να φέρει εις πέρας αυτή την ντροπή. Δωδεκάμισι χιλιόμετρα τείχους για να εμποδίζουν τους απελπισμένους ν' αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη. Σαν και αυτή που αναζητούσαν κάποια χρόνια πριν απελπισμένοι Ελληνες, οι οποίοι έφταναν με κάθε τρόπο στις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τον Καναδά.
Πιστεύουν οι εμπνευστές της ιδέας πως έτσι θα περιορίσουν τον πραγματικά μεγάλο αριθμό μεταναστών που καθημερινά μπαίνουν και εγκλωβίζονται στη χώρα μας διαβιώνοντας σε άθλιες συνθήκες (γιατί δεν τους απελευθερώνει προς τις άλλες χώρες της Ε.Ε., όπως προτείνει και το ΚΚΕ;). Δεν υπολογίζουν ωστόσο οι εμπνευστές πως η απελπισία δεν ανακόπτεται. Οπου και αν μπήκαν τείχη ντροπής (Μεξικό, Ισπανία κ.α.), τα μεταναστευτικά κύματα απελπισμένων δεν περιορίστηκαν ιδιαίτερα. Απλά οι έμποροι ψυχών θ' αναζητούν μεγαλύτερες μίζες για να τους μεταφέρουν στη Δύση.
Οι μετανάστες αυτοί, στη μεγάλη πλειονότητά τους, αναζητούν ζωή. Από αυτή που δεν υπάρχει στις χώρες προέλευσής τους. Κυρίως επειδή η Ευρώπη απομύζησε όσα πλούτη είχαν και μαζί με τις ΗΠΑ δημιουργούν εστίες πολέμων και έντασης. Πώς να ζήσει κανείς στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Σομαλία, την Υεμένη;
Είμαι σίγουρος πως η ιδέα του τείχους θα βρει πολλούς θιασώτες στην κοινωνία. Ενα μέρος της οποίας έως τώρα έδειχνε περίσσια ανοχή στην ύπαρξη παράνομων μεταναστών. Αρκεί να μάζευαν με εξευτελιστικά μεροκάματα φράουλες στην Ηλεία, να έχτιζαν χωρίς καταβολές ενσήμων οικοδομές στα νησιά και να εξυπηρετούσαν φτηνά τους ανήμπορους υπερήλικες...
Δημοσίευση σχολίου