Λέξη δεν ακούσαμε, από τον υπουργό, έστω για τα «μάτια», για το ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που έρχονται στην χώρα μας. Ερχονται γιατί βαρέθηκαν να μένουν στις πατρίδες τους; Καταλήγουν στην χώρα μας για τουρισμό;
Αρκέστηκε μόνο να αναφέρει κάποιους «ξερούς» αριθμούς. Και το έκανε σκόπιμα αυτό γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να έλεγε ότι πρόκειται για ανθρώπου που αναγκαστικά ξεριζώθηκαν απ’ τις πατρίδες τους, αφού δεν έχουν άλλη επιλογή, όταν στις χώρες τους κάθε τρία δευτερόλεπτα (!), πεθαίνει κι ένα παιδί από την πείνα, όταν τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ δημιουργούν κατακόμβες νεκρών, στους «ανθρωπιστικούς πολέμους», όταν η στυγνή εκμετάλλευση και οι δικτατορίες που βίωναν τους καθιστούσε μονόδρομο να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους.
Κι όσοι απ’ αυτούς κατόρθωσαν να ρθούν στην Ελλάδα χωρίς να πνιγούν στα παγωμένα νερά του Αιγαίου ή να σκοτωθούν στα ναρκοπέδια του Εβρου τι αντίκρισαν;
Χρόνια μετά τους πρώτους νόμους «νομιμοποίησης», χιλιάδες απ’ αυτούς παραμένουν χωρίς «χαρτιά». Όμηροι της παρανομίας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Χωρίς εργασιακά δικαιώματα, θύματα της κρατικής και αστυνομικής βίας, καταδικασμένοι στην πιο άγρια εκμετάλλευση, ενώ από πάνω τους αιωρείται ο πέλεκυς της φυλάκισης και της απέλασης.
Και όταν γράφουμε «αυτούς που κατόρθωσαν να ρθουν στην Ελλάδα» εννοούμε ότι δεκάδες χιλιάδες συνάνθρωποι μας θύματα του καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού στην απεγνωσμένη προσπάθεια τους να έχουν «καλύτερη τύχη» άφησαν την τελευταία τους πνοή στο … δρόμο προς την ελπίδα.
Και δεν το λέμε αυθαίρετα αυτό. Σύμφωνα με άθρο της αγγλόφωνης εφημερίδας Today’s Zaman, από το 1988 έως το 2009, περισσότεροι από 34.000 μετανάστες έχουν βρει το θάνατο στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, ενώ εκτός απ’ τα χιλιάδες αυτά θύματα του παγκόσμιου καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού άλλοι 15.000 μετανάστες βρήκαν το θάνατο εντός ευρωπαϊκών συνόρων, πιθανόν πέφτοντας σε ναρκοπέδια όπως αυτά του Εβρου ή μην αντέχοντας τις κακουχίες που είχαν αναζητώντας καλύτερη τύχη.
Κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος. Λαθραίος είναι ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός που μακελεύει λαούς, που οδηγεί στον έσχατο βαθμό εξαθλίωσης τεράστιες λαϊκές μάζες παγκοσμίως.
Εδώ να συμπληρώσουμε ότι το υπουργείο Μπάτσων και Καταστολής του Παπουτσή έχει εντελώς «σοσιαλιστική» αντιμετώπιση απέναντι στους μετανάστες καθώς το 2ο τρίμηνο του 2010 η Ελλάδα έκανε δεκτές μόλις 20 αιτήσεις για πολιτικό άσυλο σε σύνολο 1145, ποσοστό 1.7% έναντι 25% του Ευρωπαϊκού μέσου όρου, ενώ μ’ αυτή του την απόφαση θα υπάρξουν και οι μεγάλοι κερδισμένοι.
Αυτοί δεν θα είναι άλλοι από τις κατασκευαστικές εταιρίες –πάλι ο Μπόμπολας θα τα κονομήσει χοντρά;-, που θα αναλάβουν τις σχετικές εργολαβίες, –με τις απαραίτητες μίζες που θα πέσουν στους «αρμοδίους»-, όπως κερδισμένα θα βγουν και τα δουλεμπορικά κυκλώματα. Αυτά θα αναζητήσουν δρόμο διαφυγής για τους «πελάτες» τους την Μεσόγειο, η ταρίφα θα ανέβει όπως και ο κατάλογος των θυμάτων μεταναστών που λόγω συνθηκών θα βρουν τραγικό τέλος στα παγωμένα νερά του Αιγαίου. Συνέπεια κι’ αυτά της … «σοσιαλιστικής» πολιτικής.
Καταλήγοντας δημοσιεύουμε τον εύστοχο σχολιασμό που κάνει σήμερα ο Ν. Μπογιόπουλος στον «Ριζοσπάστη»:
Απίθανο το ... σοσιαλιστικό «Εβρος» τους!
«Φράκτη» στον Εβρο ανήγγειλε ο κ. Παπουτσής, στο όνομα της παρεμπόδισης εισόδου μεταναστών και προσφύγων. Πρόκειται για λαμπρή ιδέα, βαθιάς σοσιαλιστικής και ακόμα βαθύτερης ανθρωπιστικής σύλληψης, και θέλοντας να συμβάλουμε στην καλύτερη υλοποίησή της, προτείνουμε:
Πρώτον, όχι μόνο συρματοπλέγματα, αλλά και τσιμέντο απ' άκρη σ' άκρη στον Εβρο. Ως προς το ύψος του, να εξεταστούν οι αντίστοιχες κατασκευές του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ.
Δεύτερον, επένδυση του τείχους με ηλεκτροφόρα καλώδια - κατά προτίμηση μεγάλης ισχύος.
Τρίτον, διασπορά του εδάφους κατά μήκους του τείχους με νάρκες, φίδια και, ει δυνατόν, με κροκόδειλους.
Τέταρτον, ανά εκατό μέτρα να στηθούν πολυβολεία (για την περίπτωση που οι κροκόδειλοι είναι χορτάτοι ή κοπεί το ρεύμα και δε δουλεύουν τα ηλεκτροφόρα καλώδια).
Πέμπτον, η διοίκηση της επιχείρησης να ανατεθεί στον Καρατζαφέρη κι αν αυτός δεν προλαβαίνει να εναλλάσσονται, με βάρδιες, ο Γεωργιάδης με τον Βορίδη.
*
ΥΓ: Αφού τόσο τους ενδιαφέρει το θέμα των μεταναστών, κι αφού είναι έτοιμοι να πάρουν τέτοια «ρηξικέλευθα» μέτρα, που μάλιστα τα επενδύουν με πολύ «καουμπόικη μαγκιά» (σ.σ.: σαν αυτή των Αμερικάνων που έστησαν τείχη στα σύνορά τους με το Μεξικό, αλλά οι μετανάστες συνεχίζουν να περνούν), γιατί δεν επιδεικνύουν την ίδια «μαγκιά» και έναντι της ΕΕ; Γιατί, δηλαδή, δεν καταγγέλλουν την απόφαση του Δουβλίνου και γιατί δεν επιτρέπουν σε χιλιάδες μετανάστες, που το επιθυμούν, να φύγουν από τη χώρα, αλλά τους κρατούν έγκλειστους στην Ελλάδα, κατ' εφαρμογή των συνθηκών της Ευρωένωσης;
Δημοσίευση σχολίου