Μοιραζόμαστε τoν αγώνα για να μη μοιραστούμε την ήττα

«Αυτοί που δεν κινούνται δεν προσέχουν τις αλυσίδες τους»

Ρόζα Λούξεμπουργκ

Σκέψεις που με βασανίζουν.Σκληρά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν. Γιατί και η ανοχή έχει τα όρια  της. Μετά από 30 μέρες,γιατί δεν έχει γίνει ούτε μια κοινή συνέλευση από όλο τον κόσμο του αγώνα που βρίσκεται στις σκηνές  στην Καραγεώργη Σερβίας;
Έπρεπε ή όχι να αντιπαλέψουμε τις λογικές του κατακερματισμού [ 1] που μας έχει επιβάλει το κράτος: ο κλάδος μου, η ειδικότητα μου, ο περιούσιος λαός - κλάδος μου;

ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ότι έπρεπε να πάμε, γιατί ο αγώνας των καθαριστριών/σχολικών φυλάκων είναι κοινός. Ακριβώς τα ίδια αιτήματα και τους ίδιους στόχους έχει ο κόσμος της εργασίας.
Διαφορετικοί όμως -όπως φαίνεται. Είναι οι στόχοι του εκάστοτε δικηγόρου ΄"χασοδίκη" που συντάσσεται με αυτόν που τον πληρώνει (επαγγελματίας είναι άλλωστε).

ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΔΙΚΗΓΟΡΟ. Ακούστε με προσοχή τις δηλώσεις του έξω από τον ΑΡΕΙΟΠΑΓΟ:


Όσοι βρισκόμαστε σε κινητοποίηση (καθαρίστριες/σχολικοί φύλακες/εκπαιδευτικοί). Ζητάμε αξιολόγηση.
Αυτός ο επαγγελματίας (πληρωμένος) δικηγόρος απαγόρευσε - επέβαλε να μαζευτούν τα πανό και να σταματήσουν τα συνθήματα. Για την επιβολή της λογικής του επαγγελματία, έκαναν φιλότιμες προσπάθειες συνδικαλιστές με όνομα- παράταξη. Εκεί που δεν έχει καταφέρει το κράτος να μας κατεβάσει τα πανό και να επιβάλει σιωπητήριο, ξαφνικά κάποιοι ευελπιστούν ότι θα μας  καταφέρουν να σωπάσουμε.
Εάν είχε γίνει κοινή συνέλευση των συλλογικοτήτων που βρίσκονται στις σκηνές, είχε καμία ελπίδαη συγκεκριμένη πολίτικη συμπεριφορά να υλοποιηθεί;

Ποιον βολεύει το συνειδητό μποϊκοτάρισμα της οποιασδήποτε κοινής συνεννόησης /συνέλευσης / ανταλλαγής απόψεων,χωρίς αποκλεισμούς και με ανοιχτές, δημοκρατικές διαδικασίες;
Το τι κάνουμε, πώς το κάνουμε, γιατί το κάνουμε,να το Συναποφασίζουμε. Τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει μια δράση; Να καθορίζεται συλλογικά: εάν γίνει το οτιδήποτε αρνητικό ή θετικό, να είναι ευθύνη όλων μας. Συνδιαμόρφωση δράσης - άποψης για την  προοπτική του αγώνα. Ποιος δεν θέλει το μεγάλο και νικηφόρο; Ποιος το  θέλει μικρό για να είναι και ελεγχόμενο; Το ΠΑΜΕ είναι εδώ;

Μετά από 30 μέρες  συνεχίζω να πιστεύω ότι καλά κάναμε και ήρθαμε στις σκηνές. Δεν έπρεπε να αφήσουμε τις καθαρίστριες μόνες τους απέναντι στα θηρία. Όμως, άλλο τόσο πιστεύω ότι όλες αυτές τις μέρες δεν μοιραστήκαμε κανένα κοινό αγώνα (δράσεις/ενέργειες αποκρυπτόμενες από τον κόσμο του αγώνα)-εκτός από μία/δύο κοινές δράσεις.

Ποιος πολιτικός νους/εγκέφαλος (πείτε τον και επαγγελματικό στέλεχος) προσπαθεί-επιβάλει-καλλιεργεί στις συναδέλφισσες (κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών) το μεγαλείο του περιούσιου λαού-κλάδου παίζοντας με τα media?  Τα όρια της δημοσιότητας/δημοσιοποίησης έτσι κι αλλιώς είναι περιορισμένα. Καταρχήν, παίζουμε στο γήπεδο τους;

Ποιος διεκδικεί  τη μοναδικότητα του σκληρού αγώνα που διεξάγεται ένα χρόνο τώρα από όλους τους διαθέσιμους, ποιος έχει τη ζυγαριά που ζύγισε τον αγώνα των σχολικών φυλάκων και τον έβγαλε λειψό, πόσοι σχολικοί φύλακες και για ποιο χρονικό διάστημα είναι χωρίς μισθό -όταν τα media, καθεστωτικά και μη, υποκλίνονται με περίσσιο θράσος στον αγώνα των καθαριστριών;

ΚΑΠΟΙΟ  ΛΑΚΟ  ΕΧΕΙ  Η  ΦΑΒΑ

ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ             ή                   ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ;;;

«Σε αντίθεση με την αλληλεγγύη, η οποία είναι οριζόντια και λαμβάνει χώρα μεταξύ ίσων, η φιλανθρωπία είναι πάνω-κάτω, ταπεινωτική για όσους τη λαμβάνουν και δεν προκαλεί ποτέ τις έμμεσες σχέσεις εξουσίας»

Eduardo Galeano

Από κοντά και οι οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς με τα έντυπα και τις εκδηλώσεις τους στα ψιλά γράμματα αναφέρονται στην ύπαρξη- προσπάθεια συγκρότησης κέντρου αγώνα στη Καραγεώργη Σερβίας. Η οποιαδήποτε κουβέντα γίνει δημόσια για την οικονομική ενίσχυση των σκηνιτών θα είναι εκ του πονηρού;
Για τον τρόπο διανομής του φαγητού από τις δομές τις αλληλεγγύης; Για την παρεμπόδιση των σχολικών φυλάκων από τη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ να κρεμάσουν το πανό τους (αυτό που είχαν στη πορεία τους από Θεσσαλονίκη –Αθήνα) και αυτό εκ του πονηρού το ερώτημα;

Αλήθεια, σε τι βοήθησαν τον αγώνα όλο αυτό τον καιρό η αποσιώπηση αυτών –και άλλων πολλών -αντισυναδελφικών συμπεριφορών; Γίναμε καλύτεροι; Κουβεντιάσαμε ισότιμα; Δημιουργήσαμε κοινά γεγονότα;
Έτσι κι αλλιώς, η κάθε συλλογικότητα έκανε και πριν πράγματα από μόνη της. Τα όποια λάθη μας τα πληρώσαμε (μερικοί από εμάς πολύ ακριβά μάλιστα). Ώρα να συλλογιστούμε ποιο δρόμο θα ακολουθήσουμε. Το δρόμο της Αλληλεγγύης και της Αντίστασης  ή αυτόν της υποταγής και της καταστροφής;

Αλληλεγγύη  που στηρίζεται στην αναγνώριση ισότητας μεταξύ των συναγωνιστών, χωρίς καμία οικονομικής ή άλλης μορφής ασυμμετρία, και την αμοιβαιότητα των υποχρεώσεων.
Είναι το όπλο μας για να κερδίσουμε σε αυτόν τον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει. Είναι η πρώτη ύλη για να οικοδομήσουμε,να στηρίξουμε την προσπάθεια συγκρότησης κέντρου αγώνα στη Καραγεώργη Σερβίας.

Πόσο θράσος μπορεί να έχει κάποιος  να σου κουνά το δάκτυλο και να σου λέει: «αυτά και αν σου αρέσουν, εδώ κουμάντο δεν κάνεις εσύ!!! Εμείς φέρνουμε τους βουλευτάς, τους συνδικαλιστές… τι θέλεις και ρωτάς, τι προσδοκάς, γιατί δεν τα βάζεις κάτω από το χαλί, καλά δεν το πήγαμε ως τώρα, τι είναι αυτά για συνελεύσεις και κοινές δράσεις; Καλά δεν είμαστε, τι τα σκαλίζεις»;;;

Ή ΕΜΕΙΣΗ ΑΥΤΟΙ. Πρέπει πάσει θυσία, για να μη μικρύνει κι άλλο η ζωή μας, να βάλουμε μπροστά από τον οργανωτικό, ατομικό μικρόκοσμο μας, τον συλλογικό πληθυντικό, να προτάξουμε το ΕΜΕΙΣ από το ΕΓΩ.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.

ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ- ΔΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ

Σκανιακός Σπύρος, πρώην Μεταλλεργάτης, νυν Εκπαιδευτικός σε διαθεσιμότητα  

   [1] κατακερματισμός ο [katakermatizmós]: η ενέργεια του κατακερματίζω. 1. διαίρεση μιας επιφάνειας σε μικρά κομμάτια: Ο αρχιτέκτονας προσπάθησε να αποφύγει τον κατακερματισμό του χώρου σε μικρά δωμάτια. 2. (μτφ.) διάσπαση της ενότητας ενός συνόλου: Tο κυβερνητικό κόμμα προσπαθεί να πετύχει τον κατακερματισμό των δυνάμεων της αντιπολίτευσης. Ο νέος νόμος οδήγησε στον κατακερματισμό των πανεπιστημιακών σχολών σε πολλά τμήματα.