Ποιες είναι οι αρχές της συντροφικότητας κύριε πρωθυπουργέ;

Γράφει ο Νικόλαος Τζαχρήστας

Έχει γίνει σαφές ότι η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης πάει τα πράγματα στα άκρα εναντίον του λαού και των υγειών μελών (αυτοί που παραμένουν πιστοί στις αρχές της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και στο συμβόλαιο με τον λαό) του ΣΥΡΙΖΑ. Τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν εμπεδώσει το «συμβόλαιο» που έγινε μεταξύ του λαού και του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και κάποιες ημέρες πάγωσαν στο άκουσμα των εξελίξεων που θέλει την ηγετική ομάδα να μας τραβά προς την καταστροφή.

O πραγματικός όμως κίνδυνος είναι να μείνουμε παγωμένοι χωρίς αγώνα και αντίδραση εντός και εκτός του κόμματος. Ο πρωθυπουργός ο οποίος σε πρόσφατες δηλώσεις του τόνισε ότι η στάση των διαφωνούντων αντιβαίνει στις αρχές της συντροφικότητας μάλλον έχει χάσει κάθε επαφή με την ριζοσπαστική αριστερά αλλά και με την πραγματικότητα.
Ο κύριος Τσίπρας έχει καταπατήσει κάθε συμφωνία συνεδρίου, κάθε συμφωνία για την στρατηγική του κόμματος, κάθε συμφωνία με το κόμμα και τους συντρόφους, κάθε συμφωνία με τον λαό και τολμά να μιλά ότι οι 39 διαφωνούντες καταπατούν τις αρχές της συντροφικότητας.

Δεν ξέρω πως να χαρακτηρίσω αυτόν τον άνθρωπο που πάγωσε όλη την Ελλάδα που αντιστέκεται, που πρόδωσε όλη την Ελλάδα που αντιστέκεται.Ο πρωθυπουργός μαζί με την ηγετική του ομάδα προέβη μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα σε 2 κινήσεις αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς που γίνονται πιο πολλές ως απόρροια αυτών.
Η πρώτη ήταν η άρνησή του να διαβάσει και να αποδεχτεί το ΟΧΙ του 61,3% και η δεύτερη να αποφύγει και να γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις φωνές που ακούγονται από την πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.
Μου θυμίζει ημέρες Σαμαρά όπου αυτός μέσα στην βουλή έλεγε ότι ο λαός είναι μαζί του στο «δύσκολο» έργο του και απέξω από την Βουλή τα ΜΑΤ επιτίθενται σε εκατοντάδες χιλιάδες λαού συν τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι τεράστια ειρωνεία να θες να λέγεσαι αριστερός, να προέρχεσαι από την Ριζοσπαστική Αριστερά και απέξω από την βουλή τα ματ της «αριστερής» κυβέρνησης να επιτίθενται στον κόσμο που είπε το μεγάλο ΟΧΙ. Συν της άλλοις όλος ο κόσμος είδε για άλλη μια φορά το παρακράτος στον δρόμο.

Οι σύντροφοι των τάσεων που απαρτίζουν τον πραγματικό ΣΥΡΙΖΑ της Ριζοσπαστικής Αριστεράς έχουν χρέος προς τον Λαό και την Αριστερά να σπρώξουν τις διαδικασίες των κομματικών οργάνων ώστε ο κύριος Τσίπρας να μην προλάβει να βάλει την τελική υπογραφή και την ταφόπλακα πάνω στον λαό. Επίσης οι σύντροφοι της Ριζοσπαστικής Αριστεράς πρέπει να εκπονήσουν ένα σχέδιο για το διάδοχο σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τους μνημονιακούς «αριστερούς» και με μπροστάρηδες αυτούς που πρώτοι είπαν το μεγάλο ΟΧΙ μέσα στην βουλή. Ένα διάδοχο σχήμα που θα εμπνεύσει τον λαό να συνεχίσουμε όλοι μαζί τον δρόμο προς την ελευθερία των πολιτών και του τόπου μας.

Γνωρίζουμε όλοι πόσο αίμα χύθηκε από τον λαό στα δυο προηγούμενα μνημόνια. Γνωρίζουμε την φτωχοποίηση των ανθρώπων, την καταστροφή εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την αφαίμαξη των ασφαλιστικών ταμείων, την εκμηδένιση του κράτους πρόνοιας, τα μεγέθη της ανεργίας και όλα όσα συνοδεύτηκαν  από τα δυο πρώτα μνημόνια.

Το τρίτο μνημόνιο που προσπαθούν να εγκαθιδρύσουν είναι κάτι το οποίο θα δώσει την χαριστική βολή στην κοινωνία. Αυξημένη έμμεση και άμεση φορολογία η οποία θα μειώσει την κατανάλωση, με την σειρά τους αφού όλα είναι μια αλυσίδα θα κλείσουν και άλλες επιχειρήσεις, θα αυξηθεί η ανεργία και οι φορολογικές εισφορές προς το κράτος θα μειωθούν όπως και οι ασφαλιστικές εισφορές. Οπότε τα δημοσιονομικά βάσει του νέου μνημονίου θα καταρρεύσουν και η όποια κυβέρνηση θα αναγκαστεί να στραφεί πάλι προς τα νοσοκομεία,την παιδεία, τις προνοιακές παροχές και τα συνήθη υποζύγια, τις φτωχές τάξεις του λαού. Η αποτυχία αυτής της συμφωνία είναι σίγουρη αλλά ο πρωθυπουργός θέλει με κάθε τρόπο και κόστος να την φέρει εις πέρας και μετά να συγκληθούν τα κομματικά όργανα.

Μετά τα παραπάνω θα πρέπει να επισημάνω 2 σημεία που παράλληλα και σε συνάρτηση με τα παραπάνω λαμβάνουν χώρα στην Ευρώπη και όχι μόνο.
Το ένα είναι η περιβόητη συμφωνία μεταξύ των Η.Π.Α. κι της Ε.Ε. για την Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP).Αυτή η συμφωνία που θέλουν οι ηγήτορες της Ε.Ε. να την ψηφίσουν και να την υπογράψουν πάση θυσία θα επιφέρει τεράστια πλήγματα στην κοινωνία, στην δημοκρατία και τις εργασιακές σχέσεις. Το δεύτερο είναι οι φωνές όπως αυτή του Μ. Σουλτς που λένε απέξω απέξω την δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής υπερκυβέρνησης ή ενός υπερυπουργού οικονομικών. Αυτό θα είναι ο ενταφιασμός της δημοκρατίας αφού οι λαοί της ευρώπης δεν θα έχουν κανέναν λόγο στην ψήφο τους ή στις αντιδράσεις τους για το τι θα φέρουν αυτές οι υπερκυβερνήσεις στην κοινωνία μας.

Τέτοιο μέλλον θέλουν οι ευρωκράτορες για εμάς και εμείς έχουμε την υποχρέωση να ακυρώσουμε τα σχέδιά τους και να προχωρήσουμε χωρίς αυτούς. Όχι από ιδεολογικό βίτσιο που τα συστημικά μμε αφήνουν να εννοηθεί αλλά από μια καθαρή ανάγκη για δημοκρατία και επιβίωση.