Το Βερολίνο προτιμά Τσίπρα

Ο Σουλτς δεν κρατήθηκε και πάλι. Με το γνωστό ιταμό ύφος του αποκάλυψε στο γαλλικό ραδιοσταθμό France Inter ότι τηλεφώνησε δεύτερη φορά (μετά τα συγχαρητήρια) στον Τσίπρα και τον ρώτησε «γιατί συνεχίζει το συνασπισμό με αυτό το παράξενο, ακροδεξιό κόμμα», αλλά αυτός τον γείωσε κανονικότατα. «Σχεδόν δεν απάντησε. Είναι πολύ έξυπνος, ιδίως στο τηλέφωνο. Μου είπε πράγματα που έμοιαζαν πειστικά, αλλά τα οποία εν τέλει στα μάτια μου είναι λίγο παράδοξα», είπε ο πρόεδρος του ευρωκοινοβούλιου. Σύμφωνα με το Reuters, που μετέδωσε ολόκληρο ρεπορτάζ με τις δηλώσεις Σουλτς στο γαλλικό ραδιόφωνο, ο γερμανός σοσιαλδημοκράτης δήλωσε πως θαύμασε τον Τσίπρα για τον τρόπο που κυβέρνησε τους προηγούμενους μήνες, καταφέρνοντας να επανεκλεγεί, όμως ο Καμμένος είναι απρόβλεπτος και χρειάζεται πάντα να είναι υπό έλεγχο. «Αυτή την ανανεωμένη εντολή με αυτό το ακροδεξιό, λαϊκιστικό κόμμα, αυτό δεν το καταλαβαίνω», είπε αγανακτισμένος ο Σουλτς.

Θα μπορούσε να απαντήσει κάποιος στον Σουλτς πως αφού ο Καμμένος είναι απρόβλεπτος και πρέπει να βρίσκεται υπό έλεγχο, τι καλύτερο από το να συμμετέχει σε μια μνημονιακή κυβέρνηση, παρά να βρίσκεται στην αντιπολίτευση και να την πετροβολάει, τραβώντας και τη ΝΔ σε σκληρές αντιπολιτευτικές θέσεις. Εμμεσα του απάντησε ο εκπρόσωπος της Μέρκελ (θα δούμε αναλυτικά παρακάτω τις δηλώσεις του). Ο Τσίπρας και τα άλλα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, δεν απάντησαν στον Σουλτς, αφήνοντας τους καμμένους να γρυλίζουν διαμαρτυρόμενοι. Κι αυτό γιατί ο Τσίπρας δεν έχει καμιά διάθεση να ανοίξει οποιοδήποτε μέτωπο με θεσμικούς εκπροσώπους του ευρωσυστήματος και δη μ’ έναν γερμανό πολιτικό, που μπορεί να του φανεί χρήσιμος, έστω και σε επίπεδο δημόσιων σχέσεων. Ο καθένας έκανε τη δουλειά του. Ο Τσίπρας σχημάτισε κυβέρνηση με τον Καμμένο και ο Σουλτς (ξανα)εξέφρασε τη διαφωνία του.

Ολοι κατάλαβαν ότι ο Σουλτς «πούλησε» μια τελευταία εκδούλευση στον όψιμο φίλο του, τον Θεοδωράκη, και στο «ανανεωμένο» ΠΑΣΟΚ. Κι επειδή μάλλον κατάλαβε (ή τον άφησαν να καταλάβει) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά δε θ’ αντιδρούσε, ούτε θα δημιουργούσε ζήτημα, σκλήρυνε το λόγο του. Είναι και του χαρακτήρα του, είναι και η θέση του «ανεύθυνου άρχοντος» που έχει, κάτι πρέπει να κάνει κι αυτός για να θυμίζει πως είναι σοβαρός πολιτικός παράγοντας.

Σε καμιά περίπτωση, όμως, δεν πρέπει να θεωρήσουμε ότι ο Σουλτς εκφράζει τη γερμανική ιμπεριαλιστική ηγεσία ή ότι είναι αποφασισμένος να «πολεμήσει» τη νέα κυβέρνηση Τσίπρα εξαιτίας του Καμμένου. Εκανε την παρέμβασή του, για να πουλήσει εκδούλευση στα μικρά ελληνικά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και θα επιστρέψει στις αγκαλιές και τα φιλιά με τον Τσίπρα, ο οποίος άλλωστε έχει την υποστήριξη σημαντικότερων σοσιαλδημοκρατών ηγετών, όπως ο Ολάντ και ο Ρέντσι.

Την επίσημη θέση της γερμανικής ιμπεριαλιστικής ηγεσίας την εξέφρασε προεκλογικά η Μέρκελ, όταν -μέσω Ντίλμα Ρούσεφ- εξέφρασε την άποψη ότι οι εκλογές που προκήρυξε ο Τσίπρας αποτελούν «μέρος της λύσης» και αποκαλύπτοντας -εμμέσως πλην σαφώς- ότι ήταν πλήρως ενήμερη για την πολιτική πρωτοβουλία του ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ. Σε όλη την προεκλογική περίοδο, η γερμανική ηγεσία κράτησε στάση αυστηρής ουδετερότητας. Μόνο κάποια στιγμή ο Σόιμπλε είπε ότι εκτιμούσε τον Σαμαρά, χωρίς να δώσει συνέχεια και χωρίς αυτή η δήλωσή του να παίξει οποιονδήποτε ρόλο στην προεκλογική αντιπαράθεση. Την ίδια περίοδο, μάλιστα, στελέχη του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών «ψιθύριζαν» στους δημοσιογράφους ότι η γερμανική κυβέρνηση προτιμά μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. «Με αυτούς διαπραγματευτήκαμε το πρόγραμμα, καλύτερα να είναι στην κυβέρνηση και να το υλοποιούν παρά στην αντιπολίτευση και να το πολεμούν» είναι άποψη που μεταφέρθηκε στον ελληνικό Τύπο.

Μετεκλογικά, η γερμανική κυβέρνηση περιορίστηκε στα τυπικά, φροντίζοντας να στείλει με ψυχρότητα το μήνυμα ότι τώρα «χρειάζεται δουλειά». «Η καγκελάριος θα συγχαρεί τον νικητή των εκλογών και προσωπικά, είτε με επιστολή είτε με προσωπική επαφή», δήλωσε τη Δευτέρα ο εκπρόσωπος της καγκελαρίας Στέφεν Ζάιμπερτ, χωρίς να παραλείψει να τονίσει πως για τη γερμανική κυβέρνηση σημασία έχει η εφαρμογή του Μνημονίου και όχι η σύνθεση της κυβέρνησης που θα το εφαρμόσει. «Θεωρούμε ότι ένας πρωθυπουργός, που διαπραγματεύθηκε και υπέγραψε το πρόγραμμα, εφόσον ξαναγίνει πρωθυπουργός θα φροντίσει και στη χώρα του ώστε η υλοποίηση να γίνει όπως συμφωνήθηκε. Αυτό περιμένουν όλοι οι ευρωπαίοι εταίροι και σε αυτό το πνεύμα θα είναι και η συνεργασία μας» ξεκαθάρισε ο Ζάιμπερτ.

Ο εκπρόσωπος της καγκελαρίας δεν είχε κανένα πρόβλημα να αναφερθεί και στο ζήτημα της αναδιάρθρωσης του χρέους. «Εχουμε μια πολύ καθαρή βάση για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και αυτή είναι οι συμφωνίες που έγιναν στο τρίτο πακέτο βοήθειας, το οποίο δεν έχει συναφθεί με κάποια κυβέρνηση, αλλά με την Ελληνική Δημοκρατία. Αυτό σημαίνει ότι διατηρεί την πλήρη ισχύ του και πέρα από μια εκλογική αναμέτρηση και πέρα από το σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης» είπε ο Ζάιμπερτ.

Οπως φαίνεται καθαρά από τη δήλωση, η γερμανική κυβέρνηση δεν κάνει βήμα πέρα από τα συμφωνηθέντα. Μολονότι προεκλογικά ακόμη και ο Σόιμπλε μίλησε για επικείμενη αναδιάρθρωση του χρέους (ευνοώντας έτσι τον Τσίπρα, που είχε κάνει σημαία το συγκεκριμένο ζήτημα), μετεκλογικά ο Ζάιμπερτ μένει μόνο στον τίτλο του θέματος, χωρίς να κάνει την παραμικρή αποκάλυψη ως προς την ουσία: να πει ποια είναι η θέση της γερμανικής κυβέρνησης για την αναδιάρθρωση.

Πρόκειται για στάση απολύτως λογική εκ μέρους του γερμανικού ιμπεριαλισμού. Η συμφωνία προβλέπει ότι πρώτα θα γίνει η πρώτη αξιολόγηση από την τρόικα, θα δοθεί το ΟΚ, και μετά θα ανοίξει η συζήτηση για το χρέος. Το περιεχόμενο της αναδιάρθρωσης θα καθοριστεί από την πορεία υλοποίησης του Μνημόνιου-3 και από την απόλυτη πειθάρχηση της δεύτερης κυβέρνησης των Τσιπροκαμμένων. Μπορεί ο Τσίπρας να έλεγε ψέματα προεκλογικά, μιλώντας για «απομείωση του χρέους», όμως καμιά απομείωση δεν πρόκειται να γίνει. Θα τα βάλουν κάτω, θα υπαγορεύσουν το περιεχόμενο του νέου Μεσοπρόθεσμου και μετά θα κανονίσουν να πάνε σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου κάποιες δόσεις, όχι για να έχουν οι ελληνικές κυβερνήσεις «δημοσιονομικό χώρο» και να μπορούν να ασκήσουν αναπτυξιακή και κοινωνική πολιτική, όπως έλεγε παλιότερα ο Τσίπρας (τώρα ξεχάστηκε κι αυτό), αλλά για να μπορεί το ελληνικό κράτος να αποπληρώνει τα υπέρογκα τοκοχρεολύσια, χωρίς να κινδυνεύει με χρεοκοπία. Και βέβαια, για να επεκταθεί σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου ο αποικιοκρατικός έλεγχος πάνω στο ελληνικό κράτος και στον ελληνικό καπιταλισμό.

Οι Γερμανοί έχουν καταστήσει σαφές ότι σ’ αυτή τη φάση προτιμούν μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και ασφαλώς αισθάνονται ικανοποίηση με το εκλογικό αποτέλεσμα που έδωσε στον Τσίπρα την πρωτιά και άφησε εκτός Βουλής τους Λαφαζανικούς. Επειδή ξέρουν πόσο μεγάλα ζόρια θα περάσει ο ελληνικός λαός, προτιμούν να έχουν στην κυβέρνηση τους άλλοτε «φανατικούς αντιμνημονιακούς», διότι η αντιπολίτευση των άλλων αστικών κομμάτων δεν μπορεί να ξεπεράσει κάποια όρια, δεν μπορεί να κατέβει στο πεζοδρόμιο. Φοβούνταν πως αν έμενε ο ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση, θα αντάμωνε με το «πεζοδρόμιο», στην προσπάθειά του να επανέλθει στην κυβέρνηση. Χαίρονται που αυτό αποφεύχθηκε.

ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ