Η βασική αρχή του κράτους δικαίου τόσο στο εθνικό όσο και στο διεθνές πλαίσιο είναι ότι αφορά τους πάντες και εφαρμόζεται επί όλων, ασχέτως πολιτικών ή άλλων σκοπιμοτήτων. Τυχόν απομάκρυνση από την αρχή αυτή συνιστά βαρύτατο έως ανεπανόρθωτο πλήγμα στη δημοκρατία και στο δίκαιο. Το ζήτημα της αίτησης απόδοσης πολιτικού ασύλου των 8 στρατιωτικών από τη χώρα μας οφείλει να αντιμετωπιστεί από την ελληνική κυβέρνηση και αρχές μόνο στο πλαίσιο του δικαίου, διότι σε άλλη περίπτωση αφενός θα πλήξει βαρύτατα το κράτος δικαίου και την αξιοπρέπεια της χώρας, αφετέρου θα ταπεινώσει διεθνώς τη χώρα μας.
Συγκεκριμένα η αίτηση χορήγησης ασύλου πρέπει να κριθεί βάσει των εξής: α) το άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που κατέχει θέση κανόνα αναγκαστικού δικαίου δηλαδή ανωτάτης ισχύος απαγορεύει τα βασανιστήρια και την απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείρισης. β) Το άρθρο 2 της ΕΣΔΑ διασφαλίζει επίσης το δικαίωμα στη ζωή, έχοντας....ταυτόσημη δεσμευτική ισχύ με το άρθρο 3. γ) Σχετική νομολογία από πληθώρα δικαστηρίων διεθνώς έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν επιτρέπεται η έκδοση προσώπου σε χώρα στην οποία κινδυνεύει με θανατική ποινή ή με απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση ή με βασανιστήρια. δ) Η Οικουμενική διακήρυξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα επίσης απαγορεύει τα βασανιστήρια, την απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση, το δικαίωμα στη δίκαιη δίκη, το δικαίωμα σε άσυλο. ε) Το άρθρο 438 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προβλέπει ότι απαγορεύεται η έκδοση “αν πρόκειται για έγκλημα που κατά τους ελληνικούς νόμους χαρακτηρίζεται πολιτικό, στρατιωτικό...” στ) Η συνθήκη της Γενεύης, που επίσης έχει ενσωματωθεί στην εθνική έννομη τάξη και ανήκει στους κανόνες αναγκαστικού δικαίου καθορίζει ότι δικαιούται ανάμεσα σε άλλες περιπτώσεις να αναγνωριστεί ως πρόσφυγας εκείνος που διώκεται λόγω πολιτικών του πεποιθήσεων.
Ακόμα και αν αμφισβητηθεί η εκπλήρωση της τελευταίας συνθήκης, όλες οι προηγούμενες εμφανώς πληρούνται. Πέραν του ότι ανώτατοι Τούρκοι αξιωματούχοι διακηρύσσουν ότι θα επαναφέρουν τη θανατική ποινή εις βάρος των πραξικοπηματιών άρα πιθανότατα και εις βάρος των 8 στρατιωτικών, οι εικόνες και οι ειδήσεις από την Τουρκία αποδεικνύουν την εκτεταμένη χρήση βασανιστηρίων, απάνθρωπης μεταχείρισης και την έλλειψη εγγυήσεων δίκαιης δίκης. Επιπλέον, βάσει του ΚΠΔ δε νοείται η έκδοσή τους αφού κατηγορούνται για τη διάπραξη πολιτικού και στρατιωτικού αδικήματος.
Επομένως το διεθνές και εσωτερικό δίκαιο επιβάλλει να μην εκδοθούν και ενδεχομένως να τους χορηγηθεί επικουρική προστασία. Τυχόν άλλη απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης θα συνιστά κατάφωρη και ταπεινωτική παραβίαση από πλευράς της, του πυρήνα του κράτους δικαίου.
Δημοσίευση σχολίου