Καραμπινάτος παπαδίστικος φαρισαϊσμός

Του Γ. Γ

Ανέκαθεν οι αρχιρασοφόροι έψαλαν ανέξοδα τροπάρια θέλοντας να έχουν παρουσία στο κοινωνικό γίγνεσθαι με απολυτίκιο πάντα το ίδιο: Για τα δεινά που υποφέρει ο ελληνικός λαός φταίει η έλλειψη πίστης του κόσμου στον «Μεγαλοδύναμο».

Ο Ιερώνυμος τώρα το πήγε ένα βήμα παραπάνω. Από το κήρυγμα που εξαπέλυσε ανεβαίνοντας στον άμβωνα της Πανθρακικής Ιερατικής Σύναξης έκανε την «θεόπνευστη» διαπίστωση ότι «η Ευρώπη απομακρύνεται από το χριστιανικό της πνεύμα» γι’ αυτό οι «εταίροι» της ελληνικής κυβέρνησης «μας πνίγουν, μας οδηγούν σε ασφυξία μέχρι να επιτύχουν την πλήρη παράδοση».
Και συνέχισε την ψαλμωδία του: «Η Ελλάδα δέχεται τραχύ εκβιασμό από τους δανειστές της», «η Ευρώπη της αλληλεγγύης, της συνεργασίας και του χριστιανικού πνεύματος, μεταβλήθηκε στην Ευρώπη της εκμετάλλευσης και των τοκογλύφων του εμπορίου» μπλα μπλα …

Να προσπεράσουμε ότι ο παπάς τσουβαλιάζει εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, ντόπιους δυνάστες του ελληνικού λαού με τον κόσμο της κόσμος της δουλειάς κάνοντας γενικά κι αόριστα λόγο για «Ελλάδα που πνίγεται». Ανούσιο είναι επίσης και να σχολιάσουμε την «μετάλλαξη» της  Ευρώπης στην οποία αναφέρατε.

Δεν μπορεί, όμως, να προσπεράσουμε τον καραμπινάτο φαρισαϊσμό του και για να τεκμηριώσουμε αυτή την εκτίμησή μας επικαλούμαστε λεγόμενα του ίδιου.

Ηταν μερικές μέρες πριν το τελευταίο δημοψήφισμα και αυτή την εποχή ο Ιερώνυμος είχε διαμετρικά αντίθετη άποψη. Τότε οι Ευρωπαίοι δεν ήταν τοκογλύφοι και εκβιαστές. Εκείνη την εποχή για τον παπά υπήρχε η «κοινή ευρωπαϊκής μας οικογένειας» που εγγυόταν «μία Ελλάδα της ανάπτυξης και της προόδου».
Και επομένως καλούσε το θρησκόληπτο ποίμνιο να ψηφίσει «υπέρ του ευρώ» γιατί «δεν πρέπει να επιτρέψουμε το δηλητήριο του διχασμού να στάξει στις ψυχές μας».

Φυσικά δικές τους οι «κολυμπήθρες» δικά τους και τα τροπάρια. «Βαφτίζουν» καταστάσεις όπως τους συμφέρει, προσαρμόζουν τις ψαλμωδίες τους ανάλογα με τις σκοπιμότητες τους.
«Ευλογούν» και αυγατίζουν την τεράστια περιουσία τους συνιστώντας σε μας … προσευχή.